Ο δημοσιογράφος Selcan Hacaoğlu σε πρόσφατο άρθρο του στο Bloomberg αναλύει την «εθνικιστική προσπάθεια» του Προέδρου Ερντογάν για να καταστήσει ανεξάρτητη την εγχώρια αμυντική βιομηχανία σε ό,τι αφορά τα εξοπλιστικά προγράμματα και τις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας.

Ο ίδιος φέρνει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τα τουρκικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV) TB2 Bayraktar, τα οποία μετά την δράση τους στα πεδία των μαχών του Ναγκόρνο Καραμπάχ, της Συρίας και της Λιβύης, προκαλούν ολοένα και μεγαλύτερη ανησυχία στους Δυτικούς συμμάχους της Άγκυρας εντός πλαισίου NATO.

Η τουρκική αμυντική βιομηχανία

Σύμφωνα με τον Hacaoğlu, τα μονοπώλια της αμυντικής βιομηχανίας της τουρκικής κυβέρνησης επενδύουν δισεκατομμύρια δολάρια δημόσιων πόρων σε ένα δίκτυο ιδιωτικών εταιρειών, οι οποίες προσφέρουν τεχνολογία, διπλώματα ευρεσιτεχνίας και αναπτυξιακά προγράμματα.

Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι υπήρχαν 62 εξοπλιστικά προγράμματα το 2002, όταν ανέλαβε την εξουσία το κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης AKP, ενώ το 2018 είχαν φτάσει τα 667 προγράμματα, ενώ εκτιμάται ότι είναι ακόμα περισσότερα εν έτη 2021.

Ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας στα παραπάνω είναι και οι στρατιωτικές δράσεις και εμπλοκές της Τουρκίας τόσο στη Συρία, όσο στο βόρειο Ιράκ, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και τη Λιβύη, που έχουν ως αποτέλεσμα την δημιουργία «ζήτησης» σε οπλικά συστήματα και στην ανάπτυξη της τεχνολογίας.

Η εύρεση εναλλακτικών «λύσεων»

Όμως η προσπάθεια «απεξάρτησης» της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας από τους δυτικούς εταίρους της έχει τρομερό κόστος για την Άγκυρα, όπως φάνηκε στην υπόθεση των stealth μαχητικών αεροσκαφών F-35, ενώ όπως τονίζει ο αρθρογράφος, εταιρείες τόσο από το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και από τον Καναδά έχουν σταματήσει τις προμήθειες αμυντικού υλικού προς αυτήν.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Τουρκία να στραφεί σε άλλες εναλλακτικές, όπως η Νότια Κορέα για τους κινητήρες των αρμάτων μάχης Altay, η Ρωσία για την ενδεχόμενη απόκτηση των μαχητικών αεροσκαφών Sukhoi Su-35, το Πακιστάν για την πιθανή συμπαραγωγή αεροσκαφών και πυραύλων που κατ’ επέκταση θα την έφερνε σε επαφή ακόμα και με την…Κίνα σε ζητήματα στρατιωτικής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας.

Καταληκτικά, η Τουρκία εξακολουθεί να λέει ότι θέλει να διατηρήσει δεσμούς και συνεργασία με τη Δύση, όμως παράλληλα διατηρεί μια ανεξάρτητη προσέγγιση., κάτι που όπως φαίνεται όμως της κοστίζει ιδιαίτερα, αν ληφθεί υπόψη και η οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα τους τελευταίους μήνες.