Oι δημοσκοπήσεις από την Τουρκία δείχνουν να επιβεβαιώνουν την εκτίμησή μας ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν θα κερδίσει έστω και οριακά το δημοψήφισμα με βάση το οποίο θα συγκεντρώσει πάνω του όλες τις υπερεξουσίες αποκτώντας περισσότερες ακόμη και από εκείνες του Αμερικανού και του Ρώσου προέδρου.
Για παράδειγμα ούτε ό ένας μπορεί να διαλύσει το αμερικανικό Κογκρέσο ούτε ο άλλος τη ρωσική Δούμα, ο Ρ.Τ.Ερντογάν όμως θα μπορεί.
Oι τελευταίες τρεις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν έφθασαν το γραφείο του πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ και κομίζουν ευχάριστα νέα για το ΑΚΡ
Σύμφωνα με αυτές τα «Ναι» για το Προεδρικό Σύστημα, που το τελευταίο διάστημα έχουν αυξητικές τάσεις, φαίνεται να προηγούνται των «Όχι».
Πολλοί στο ΑΚΡ πιστεύουν ότι η ηπιότερη προσέγγιση του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν τις τελευταίες μέρες, στην εκστρατεία για το ναι, έχει θετική απήχηση στο λαό.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των τριών δημοσκοπήσεων, οι αναποφάσιστοι έχουν μειωθεί στο 17%.
Ένα ποσοστό από αυτούς δεν θα πάει καθόλου στις κάλπες. Παρότι πρόκειται για δημοψήφισμα το ποσοστό συμμετοχής φαίνεται αυξημένο για τα δεδομένα της Τουρκίας. Σύμφωνα με αυτές τις δημοσκοπήσεις υπολογίζεται πως θα είναι πάνω από 80 %.
Τρεις από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις αξιολογήθηκαν στη συγκέντρωση της κεντρικής επιτροπής του κυβερνώντος κόμματος, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Σύμφωνα με αυτές, το προβάδισμα του «Ναι» είναι σαφές αλλά δεν έχει ακόμη ξεφύγει. Με την προβολή των αναποφάσιστων το κατώτερο ποσοστό του «Ναι» είναι στα 53,8% και το μεγαλύτερο στο 54,5%. Με τις ίδιες προϋποθέσεις το «Όχι» κυμαίνεται από 45,5% έως 46,2%.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο Τούρκος πρόεδρος δημιουργώντας εξωτερικούς εχθρούς (Ελλάδα, Ολλανδία, Γερμανία, ΗΠΑ κ.λ.π) κατάφερε να συσπειρώσει γύρω του την τουρκική κοινωνία.
Πρέπει να γίνει κατανοητό το γιατί ο Ρ.Τ.Ερντογάν θέλει να γίνει υπερπρόεδρος. Είναι πολύ απλό μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου συνειδητοποίησε ότι την πτώση του την ήθελαν ακόμα και κάποιοι μέσα στο ΑΚΡ.
Δεν εμπιστεύεται να υπάρχει μέρος της εξουσίας στα χέρια ενός Τούρκου πρωθυπουργού.
Πολλοί μάλιστα ανφέρουν ότι ο Α.Νταβούτογλου καθαιρέθηκε από την πρωθυπουργική θέση επειδή πλέον δεν χώραγαν δύο ισχυρά «εγώ» στο ΑΚΡ.
Μετά το πραξικόπημα ο Ρ.Τ.Ερντογάν συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούν να συνυπάρχουν δύο επικεφαλής του τουρκικού πολιτικού συστήματος και κατάλαβε ότι οι ΕΔ πρέπει να ελέγχονται από ένα μόνο άτομο.
