Mια πολύ ενδιαφέρουσα παράμετρος πρέπει να εξεταστεί όσον αφορά την προσπάθεια του Ρ.Τ.Ερντογάν να χρηστεί «υπερπρόεδρος»: Ο πρώην Τούρκος πρόεδρος και πρωθυπουργός Α.Γκιουλ και ο πρώην πρωθυπουτργός και ΥΠΕΞ Α.Νταβούτογλου όπως και εκατό βουλευτές του ΑΚΡ που πρόσκεινται σε αυτούς δεν έχουν συμμετάσχει στην εκστρατεία του «evet» (ΝΑΙ στα τουρκικά) και σιωπηλά έχουν στραφεί εναντίον κατά της στρατηγική επιλογής του Τούρκους προέδρου.
Μάλιστα σύμφωνα με Τούρκο αρθρογράφο ετοιμάζεται διάσπαση στο ισλαμιστικό κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).
Η γνώμη μας βέβαια είναι ότι κάτι τέτοιο θα επέλθει μετά από μια πιθανή ήττα στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου όταν θα αποδοθούν πολιτικές ευθύνες στον Ρ.Τ.Ερντογά.
Πάντως για να είμαστε ρεαλιστές ο Ρ.Τ.Ερντογάν έχει καταφέρει να συσπειρώσει μεγάλο μέρος της τουρκικής κοινωνίας και είναι πολύ πιθανό έστω και οριακά να κερδίσει αυτό που θέλει: Την απόλυτη εξουσία
Θα αφήσει όμως πίσω του μια εντελώς διαιρεμένη χώρα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί την επόμενη ημέρα κάποιον εξωτερικό «εχθρό» για να την επανενώσει.
Ο Τούρκος αρθρογράφος έγραψε ότι ο πιο επίφοβος εχθρός του Ερντογάν είναι η σιωπηλή αποστασιοποίηση των Γκιουλ και Νταβούτογλου, οι οποίοι δεν συμμετέχουν στην εκστρατεία υπέρ του «Ναι» και οι οποίοι με τη σιωπή τους εμμέσως καλούν τους ψηφοφόρους να επιλέξουν το «Όχι».
Την Τρίτη ο Αχμέτ Νεσίν, της ιστοσελίδας Arti Gercek, σχολίασε τη φημολογία που θέλει τους αντιφρονούντες του ΑΚΡ να προετοιμάζονται για την ίδρυση νέου κόμματος καθώς πληθαίνουν οι φωνές που διαφωνούν με τις πολιτικές του Ερντογάν σε μια σειρά από ζητήματα όπως το κουρδικό, οι σχέσεις με την ΕΕ κ.λ.π
Το νέο κόμμα, γράφει, θα δημιουργηθεί ασχέτως αποτελέσματος στο δημοψήφισμα και θα έχει δεξιό, φιλελεύθερο προσανατολισμό.
O Νεσίν γράφει ότι ακόμα και αν βγει «ναι» στο δημοψήφισμα, θα ιδρυθεί νέο κόμμα μέσα από το ΑKP γιατί θεωρούν ότι ο Ερντογάν ξεπέρασε τα όρια.
Ο αρθρογράφος ισχυρίζεται επίσης ότι γνώρισε κάποιους πολιτικούς μέσα στο ΑKP οι οποίοι προσπαθούν για την δημιουργία ενός νέου κόμματος και ότι η Τουρκία οδεύει προς την εποχή των συνασπισμών.
Ο Τούρκος αρθρογάφος δείχνει να αγνοεί κάποιες βασικές αλήθειες της πολιτικής Ιστορίας. Όποιος κερδίζει δεν αμφισβητείται είναι η πρώτη αλήθεια.
Και όποιος κερδίζει μοιράζει την «τράπουλα» και κάνει το παιχνίδι είναι η δεύτερη αλήθεια.
Ήδη στο προηγούμενο χρονικό διάστημα είχαν «σκάσει» φημολογίες ότι Α.Γκιουλ και Α.Νταβούτογλου ήταν εν γνώση του πραξικοπήματος της 15ης ιουλίου το καλοκαίρι και ότι είχαν κάποια συνεργασία με το «Τάγμα Γκιουλέν» και αλλοδαπούς παράγοντες που θα ήθελαν να δουν μια ανατροπή του Ρ.Τ.Ερντογάν.
Ο Ρ.Τ.Ερντογάν δεν δίστασε να φυλακίσει όλο το φλοκουρδικό κόμμα και τους βουλευτές του, όπως και τους δικαστές που πήγαν να τον εμπλέξουν σε σκάνδαλα αυτόν και τον γιο του, γιατί να μην κάνει το ίδιο με τους Γκιουλ και Νταβούτογλου; Την δύναμη την έχει αυτός. Ακόμα και ο αρχηγός του κεμαλικού CHP K.Kιλιντσάρογλου δεν νιώθει ασφαλής απέναντί του και προσέχει πολύ τι λέει και τι πράττει.
