Το 1956, ενώπιον μιας ομάδας επιστημόνων, ένας υπνωτισμένος ιατρός άκουσε τον υπνωτιστή του να του λέει ότι θα τον άγγιζε με ένα πυρακτωμένο σίδερο και αμέσως μετά, θα του προξενούνταν μια φλύκταινα.
Αντ’ αυτού, όμως, ο υπνωτιστής τον άγγιξε με ένα κοινό μολύβι. Αλλά, ο υπνωτισμένος ιατρός έκανε αμέσως έναν μορφασμό πόνου, ενώ ταυτοχρόνως παρουσιάστηκε μια φλύκταινα στο σημείο που τον ακούμπησε με το μολύβι, σαν να επρόκειτο πράγματι για πυρακτωμένο σίδερο.
Ποια είναι, όμως, αυτή η δύναμη, η οποία επιτυγχάνει θαύματα; Το ερώτημα αυτό απασχολούσε ολοένα και περισσότερο τον επιστημονικό κόσμο, αλλά και την κοινή γνώμη, ιδιαιτέρως την αμερικανική.
Ο Αμερικανός υπνωτιστής, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει το παραπάνω πείραμα, είχε δηλώσει σχετικά:
Τόσο οι υπνωτιστές, όσο και οι επιστήμονες γενικώς παραδέχονται ότι ο υπνωτισμός είναι μια κατάσταση παρόμοια του ύπνου, αν και δεν είναι πραγματικός ύπνος. Ένας υπνωτισμένος υπακούει στις διάφορες προφορικές εντολές, βλέπει και μπορεί να βαδίσει. Εκεί όπου όλοι συμφωνούν είναι ότι ένα υπνωτισμένο άτομο βρίσκεται σε μια αφύσικη κατάσταση συγκέντρωσης, που του την έχει επιβάλει ο υπνωτιστής του.
Ένας υπνωτισμένος άνθρωπος είναι σε θέση να κάνει εκπληκτικά πράγματα, που του είναι αδύνατο να πραγματοποιήσει σε συνειδητή κατάσταση. Συνήθως, κατορθώνει να κάνει από μνήμης πολλαπλασιασμούς πολυψήφιων αριθμών εντός λίγων δευτερολέπτων, καθώς και άλλους πολύπλοκους υπολογισμούς.
Μα, το πλέον καταπληκτικό είναι ότι μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του τελείως λησμονημένα γεγονότα, ακόμη και να μεταβάλει προσωπικότητα.
Εκείνη την περίοδο, ένας 59ετής Αμερικανός επιχειρηματίας είχε δεχτεί να υπνωτιστεί και ο υπνωτιστής του τον διέταξε να μεταφερθεί και να ζήσει στην ηλικία των 10 ετών. Όταν τον ρώτησαν, λοιπόν, τι ηλικία είχε, το επιβεβαίωσε και άρχισε να περιγράφει τους δασκάλους του και να αναφέρει τα ονόματα των συμμαθητών και των φίλων του. Μάλιστα, όταν του ζήτησαν να γράψει το όνομά του, ο γραφικός του χαρακτήρας ήταν τελείως παιδικός, ενώ βελτιώθηκε όταν του είπαν ότι ήταν πλέον 12 ετών και ακόμη περισσότερο, όταν τον έπεισαν ότι έφτασε τα 15.
Αντιθέτως, όταν ο υπνωτιστής του του είπε πως ήταν μόνο 2 ετών και του επέβαλε μια ερώτηση, εκείνος απάντησε με τη γνωστή γλώσσα των βρεφών, δηλαδή με ημιάναρθρες κραυγές και χαριτωμένες φωνές. Εν τούτοις, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο υπνωτισμένος δε ζει στη βρεφική ηλικία, αλλά αρκείται στο να περιγράφει τη ζωή του κατά την περίοδο αυτή.
Με τη μέθοδο του υπνωτισμού, πολλοί ψυχίατροι ανακαλύπτουν άγνωστα ψυχικά τραύματα, που συνέβησαν κατά τη βρεφική ηλικία, τα οποία, όμως, προκαλούν δυσάρεστες συνέπειες, ακόμα και ψυχοπάθειες στην εφηβική ηλικία. Άλλοι ψυχίατροι, πάντως, αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τον υπνωτισμό, διότι φοβούνται ότι η αιφνίδια αποκάλυψη των ψυχικών αυτών τραυμάτων μπορεί να προκαλέσει σφοδρό ψυχικό σοκ.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, πολλοί ιατροί χρησιμοποιούσαν, μάλιστα, τον υπνωτισμό ως παυσίπονο σε διάφορες εγχειρήσεις, ακόμη και στους τοκετούς.
Σε μια περίπτωση, μια νέα κοπέλα επισκέφτηκε έναν ψυχίατρο, καθώς είχε την κακή συνήθεια να «τρώει τα νύχια της» διαρκώς και επιθυμούσε να απαλλαγεί από αυτήν. Ο ψυχίατρος, αφού την υπνώτισε, της επέβαλε την άποψη ότι η συνήθειά της αυτή θα μπορούσε να της μεταβιβάσει επικίνδυνες ασθένειες, ότι δεν ήταν διόλου αξιοπρεπής και ότι δεν έπρεπε να τη συνεχίσει. Την έπεισε, όμως, πως αν στο μέλλον ένιωθε ποτέ την ανάγκη να μασήσει τα νύχια της, να σταυρώσει τα δάχτυλα των χεριών της κι έτσι, θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
Σε ένα συγκλονιστικό πείραμα υπνωτισμού, το οποίο είχε διεξαχθεί κι αυτό στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μια υπνωτισμένη γυναίκα ανέτρεξε επιτυχώς, όχι μόνο στην παιδική της ηλικία, αλλά και σε προηγούμενη ζωή της, την οποία είχε ζήσει 300 χρόνια πριν, σε μια κωμόπολη της Σκωτίας. Αφηγήθηκε, μάλιστα, με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τη ζωή της και έδωσε ονόματα διαφόρων εξεχόντων κατοίκων, γνωστών της, έως και καταστημάτων της εποχής εκείνης, πολλά από τα οποία διαπιστώθηκε από ιστορικές πηγές και ντοκουμέντα πως ήταν απολύτως ακριβή.
Ο υπνωτισμός, αυτή η μυστηριώδης δύναμη που επιτυγχάνει θαύματα, θα πρέπει πάντοτε να χρησιμοποιείται από πιστοποιημένους ειδικούς και ουδέποτε από αδαείς και άσχετους, προκειμένου να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και να μην οδηγήσει σε περαιτέρω προβλήματα.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», στις 28/07/1956…