Το 1909, ο Άγγλος δημοσιογράφος, εκδότης και γνωστός πνευματιστής William Thomas Stead ίδρυσε το περίφημο “Γραφείο Ιουλία” (Julia’s Bureau), με σκοπό την επικοινωνία μεταξύ των ζωντανών και των νεκρών, προς τιμήν της Julia A. Ames, η οποία είχε ήδη πεθάνει από το 1891 και από την οποία μετά θάνατον λάμβανε μηνύματα αυτόματης γραφής.Αν και πολλοί εξέλαβαν αυτήν την κίνηση ως αλλόκοτη, εν τούτοις για κάποιους είχε λογική. Άλλωστε, όλες οι μεγάλες θρησκείες στηρίχτηκαν στην πεποίθηση ότι υπάρχει άλλος κόσμος. Πολυάριθμα θρησκευτικά έγγραφα μιλούσαν για την επιστροφή των ψυχών από τον τάφο.Οι φιλόσοφοι συμπέραναν ότι υπάρχει πιθανότητα να διατηρείται η προσωπικότητα του ανθρώπου μετά τον θάνατό του. Με τρόπο σχεδόν γενικό, το ένστικτο του ανθρώπινου γένους μοιράζεται την άποψη ότι υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο.Αλλά μέχρι τότε, το θέμα δεν είχε τεθεί σε αυστηρό επιστημονικό έλεγχο. Τι το πιο φυσικό, λοιπόν, να υποβληθεί αυτή η μεγάλη υπόθεση σε μια σειρά πειραμάτων, γενομένων υπό την εγγύηση των καλύτερων επιστημονικών προφυλάξεων;Ο William Thomas Stead δέχτηκε καταιγισμό αρνητικών σχολίων, ειρωνειών, χλευασμών και κατασυκοφαντήσεων, αλλά ο ίδιος επέμενε πως το βλακώδες θα ήταν να μην προσπαθήσουν να αποδείξουν την αλήθεια της υπόθεσής του, ότι δηλαδή υπάρχει ένας άλλος κόσμος, αυτός των νεκρών, με τον οποίο κανείς δε θα έχανε τίποτε να δοκιμάσει να επικοινωνήσει.Μάλιστα, είχε πει σχετικά:“Ίδρυσα το “Julia’s Bureau”, προκειμένου να υποβάλω το ζήτημα αυτό που τόσο με ταλανίζει σε αυστηρή δοκιμασία. Τελικά, το αποτέλεσμα υπερέβη των προσδοκιών μου. Στην αρχή, υπέθετα ότι εάν μόνο σε μία και μοναδική περίπτωση κατάφερνα να επιβεβαιωθώ, θα μου ήταν αρκετό.Αλλά ο μέσος όρος των επιτυχημένων αποτελεσμάτων φτάνει πλέον το πενήντα τοις εκατό. Δηλαδή στις μισές περιπτώσεις όπου άνθρωποι τεθλιμμένοι κατέφταναν στο γραφείο μας, επιθυμώντας διακαώς να επικοινωνήσουν με τους αγαπημένους τους νεκρούς, κατόρθωσαν να πάρουν απτές αποδείξεις ότι οι νεκροί τους ζουν σε έναν άλλον κόσμο, αλλά και να μιλήσουν μαζί τους για θέματα που μόνο εκείνοι γνώριζαν.Είμαι πια ενθουσιασμένος! Σίγουρα δε θα μπορούσα να αναφερθώ σε όλες αυτές τις καταπληκτικές περιπτώσεις που έχουμε αντιμετωπίσει στο ιδιαίτερο αυτό γραφείο, αλλά υπάρχει μία αξιοσημείωτη που συνέβη εσχάτως και αξίζει να περιγραφεί με κάθε λεπτομέρεια.Λοιπόν, τα μέλη του “Γραφείου Ιουλία” συνέρχονται στην έδρα μας στο Λονδίνο κάθε πρωί στις δέκα και συσκέπτονται με τη διευθύντρια. Μετά τις απαραίτητες προσευχές, έπεται ανάγνωση των μηνυμάτων που έλαβαν τα μέντιουμ που χρησιμοποιεί το γραφείο.Το πεφωτισμένο μέντιουμ, καλύπτοντας με τα χέρια του το πρόσωπό του, περιγράφει τα σχήματα που βλέπει, αλλά που είναι αόρατα στους άλλους και επαναλαμβάνει τις ανακοινώσεις που ακούει από το Υπερπέραν.Εδώ κρίνω σκόπιμο να σας διηγηθώ μια απροσδόκητη παρέμβαση ενός πνεύματος από τον άλλο κόσμο.Ήταν πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου του 1909 και ημέρα Πέμπτη. Βρισκόμουν στη Γαλλία, στην περιοχή του Chalons. Την προηγούμενη ημέρα είχα υποσχεθεί σε μια καλή μου φίλη γαλαζοαίματη, την Πριγκίπισσα Marie Wiazemsky de Bolotoff, να τη συνοδεύσω στην περιοχή Mourmelon-le-Grand, για να παρακολουθήσουμε τις δοκιμές αεροπλάνου, στις οποίες θα συμμετείχε ο γιος της, Serge Vincent de Bolotoff.Ξαφνικά, το πνεύμα της πάντοτε πιστής μου φίλης Julia A. Ames μου ψιθύρισε πως θα ακούσω μια άλλη φωνή, που δεν την είχα ξανακούσει μέχρι τότε:-Θα έρθω μαζί σας στο Mourmelon-le-Grand.-Ποιος ομιλεί; αναρωτήθηκα.-Είμαι νεκρός εδώ και λίγες μέρες. Το όνομά μου είναι Eugene Lefebvre.(Αν και ο θάνατος του νεαρού αυτού άντρα στις 7 Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς είχε προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στη Γαλλία, εφόσον ήταν ο πρώτος πιλότος που σκοτώθηκε σε αεροπορικό ατύχημα, εγώ βρισκόμουν στο εξωτερικό και δε γνώριζα τίποτε.)Τότε, τον ρώτησα δειλά:-Γνωρίζετε το αεροπλάνο του Bolotoff;-Μάλιστα. Πείτε του να μην είναι πολύ τολμηρός, διότι είναι πολύ πιθανό η κινητήριος μηχανή του να μη λειτουργεί κανονικά. Δεν πιστεύω να συμβεί κάποιο ατύχημα, αλλά πρέπει να εξετάσει με προσοχή τον κινητήρα του. Μετριάστε την ορμητικότητά του. Προειδοποιήστε τον πως δε θα γίνει καμία δοκιμή!Κατόπιν, η φωνή σταμάτησε. Εγώ έσπευσα να βρω τον Bolotoff, ο οποίος φαινόταν πανέτοιμος για τις αεροπορικές δοκιμές.Πρόλαβα να του εξιστορήσω τα καθέκαστα και πρόσθεσα πως το πνεύμα του νεκρού πιλότου Eugene Lefebvre τον προειδοποιούσε να κοιτάξει με προσοχή τον κινητήρα του.Ο Bolotoff χαμογέλασε με αυτοπεποίθηση και δήλωσε κατηγορηματικά πως ο κινητήρας του ήταν απολύτως αξιόπιστος και πως είχε δοκιμαστεί πολλές φορές, ακόμη και πριν από λίγο. Άλλωστε, ο ίδιος ήταν εξαιρετικός μηχανικός.Απομακρύνθηκα από το σημείο, αναμένοντας την εκκίνηση των δοκιμών. Αλλά, αίφνης, παρατήρησα μεγάλη αναστάτωση στο αεροπλάνο του Bolotoff, καθώς ο κινητήρας του εντελώς ξαφνικά έπαψε να λειτουργεί και παρά τις μεγάλες προσπάθειες, τα πάντα ακυρώθηκαν.Πρόλαβα μόνο να δω το βλέμμα του κατάπληκτου πιλότου που με κοιτούσε με τεράστια απορία”.Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΣΚΡΙΠ”, στις 23/09/1909…