Ο Τζίμης Πανούσης "έφυγε" χθες και το κενό που αφήνει είναι αισθητό. Η κόντρα του με τον Νταλάρα είναι κάτι που όλοι θυμόμαστε.

Η κόντρα κρατάει από το μακρινό 1997, τότε που ο Νταλάρας ανακοίνωνε τη μία συναυλία πίσω από την άλλη, είτε για φιλανθρωπικούς σκοπούς (και αφιλοκερδώς όπως έλεγε) είτε υπέρ της Κύπρου. Ο Πανούσης στη μουσική του παράσταση εκείνη τη χρονιά θέλοντας να σχολιάσει την στάση του Νταλάρα, τον έδειχνε, με ειδική μίξη εικόνας, να τραγουδά και ταυτόχρονα να τρέχουν χρυσές λίρες από το στόμα του. Κάτι τέτοιο, φυσικά και δε θα μπορούσε να μη φτάσει στα αυτιά του Νταλάρα, εξάλλου το σχολίαζε ολόκληρη η Αθήνα.

Η αντίδραση του Νταλάρα ήρθε στις 7 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς, κάνοντας μήνυση στον Πανούση για συκοφαντική δυσφήμιση, καταθέτοντας ταυτόχρονα ασφαλιστικά μέτρα εναντίον του, τα οποία μάλιστα ίσχυσαν μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης. Ο Νταλάρας είχε απαιτήσει από τον Πανούση να σταματήσει να χρησιμοποιεί τη φωνή και την εικόνα του στις παραστάσεις ενώ κάθε φορά που θα αναφερόταν στο όνομα του θα έπρεπε να του καταβάλλει το ποσό του ενός  εκατομμυρίου δραχμών. Αυτό ήταν και το ερέθισμα του Πανούση για να πει την ιστορική ατάκα μπροστά στις κάμερες :

Στις 23 Ιουλίου, την ημέρα εκδίκασης των Ασφαλιστικών μέτρων στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών ο Νταλάρας είχε πει στους δημοσιογράφους:

Τα ασφαλιστικά μέτρα συζητήθηκαν ερήμην του Τζίμη Πανούση, αφού ο ίδιος βρισκόταν στο σπίτι του στην Αντίπαρο, κάτι που ο Νταλάρας το θεώρησε ως πράξη δειλίας

Από πλευράς του ο Πανούσης τοποθετήθηκε με την παρακάτω λακωνική δήλωση

Η απόφαση

Η απόφαση (αρ. 21663/97) του τμήματος ασφαλιστικών μέτρων έγραφε, επί λέξει, πως «απαγορεύεται στον Τζίμη Πανούση να χρησιμοποιεί με τεχνικά μέσα τη φωνή και την εικόνα του Γιώργου Νταλάρα, γιατί αυτό συνιστά προσωπική επίθεση εναντίον του και προσβάλλει άμεσα την τιμή και την καλλιτεχνική του υπόσταση, ξεπερνώντας κάθε όριο της καλώς εννοούμενης σάτιρας».

Από τότε ο Τζίμης Πανούσης και θέλοντας να αποφύγει τη χρηματική ποινή που του είχε επιβληθεί  όποτε ήθελε να αναφερθεί στον Γιώργο Νταλάρα, τον χαρακτήριζε «ακατονόμαστο».

Ο Γιώργος Νταλάρας όμως δεν περιορίστηκε στα ασφαλιστικά μέτρα. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 1997, με αγωγή  προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ζητάει ποσό αποζημίωσης εκατό εκατομμυρίων δραχμών για ηθική βλάβη. Το δικαστήριο, εν μέρει, δέχεται  την αγωγή επιβάλλοντας στον Πανούση το πόσο των 15.000.000 δραχμών. Ο Πανούσης απαντάει με έφεση στις 27 Μαΐου του 1999, η οποία όμως απορρίφθηκε από το εφετείο Αθηνών στις 21 Δεκεμβρίου  του 2000. Στις 3 Νοεμβρίου του 2000 το 5ο τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών εξετάζει την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης θεωρώντας την υπερβολική και μετατρέποντας την σε απλή εξύβριση κατ’ εξακολούθηση καταδικάζοντας παρ’ όλα αυτά τον Πανούση σε φυλάκιση πέντε μηνών με τριετή αναστολή. Αυτή η απόφαση επικυρώθηκε ξανά από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών το Μάη του 2002 στις αίθουσες του οποίου είχαν ακουστεί πολύ σκληρά πράγματα. Ο Πανούσης είχε δηλώσει ότι ο Νταλάρας:

Το οριστικό τέλος δόθηκε τον Απρίλιο του 2004 όπου ο Άρειος Πάγος καταδίκασε τον Πανούση τελεσίδικα.

Τι έχουν πει μετά από χρόνια;

Ο Τζίμης Πανούσης σε συνέντευξή του το 2014 στην Χρύσα Κακιώρη για λογαριασμό της Real Life και με αφορμή τις τότε καινούργιες παραστάσεις του στη νυχτερινή Αθήνα, με τίτλο «Το Χωρατόριο σε ρε μίζερο», είχε τονίσει γεμάτος ειλικρίνεια γιατί ο μέχρι πρότινος «αγαπημένος» του Γιώργος Νταλάρας  δεν είχε καμία θέση στο πρόγραμμά του:

Κάτι βέβαια που δεν έγινε σχεδόν ποτέ γνωστό ήταν ότι ο Νταλάρας -τελικά- δεν πήρε τα χρήματα από τον Πανούση. Ακόμα και όταν ο Πανούσης, την τελευταία στιγμή, έκανε κάτι περίεργο. Όπως θα δηλώσει ο ίδιος ο Νταλάρας το 2016 στον Γιώργο Λιάγκα:

– Νταλάρας: Εγώ βλήθηκα από τη νοοτροπία του Πανούση. Ο Πανούσης όμως σχεδόν διαλύθηκε απ’ αυτό γιατί τώρα ο κόσμος ξέρει τι ακριβώς σημαίνει να κάνεις αυτό που κάνει ο Πανούσης. Αισθάνθηκα όπως έπραξα. Του έκανα μια αγωγή, καταδικάστηκε.

– Λιάγκας: Έχεις πάρει λεφτά δηλαδή;

– Νταλάρας: Ποτέ! Τα λεφτά δεν του τα πήρα.

– Λιάγκας: Γιατί δεν τα ζήτησες τα λεφτά

– Νταλάρας: Μου είπαν να του πάρω το σπίτι. Και είπα όχι, εμένα με ενδιαφέρει το ηθικό στοιχείο. Έκανε και κάτι βρώμικο ο συγκεκριμένος, τις ημέρες που βγήκε η απόφαση έγραψε το περιουσιακό του στοιχείο, εκείνο που είχε έτοιμο για κατάσχεση, στην αδερφή του. Οπότε λοιπόν ο δικηγόρος μου ήταν έτοιμος, συγγνώμη για τη φράση μου, να τον διαλύσει. Και είπα «Αυτό δε θα το κάνεις ποτέ». Η ιστορία για μένα έχει τελειώσει.