Ως «θάνατο της τουρκικής δημοκρατίας» είδε το Spiegel το οριακό και νοθευμένο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 16ης Απριλίου στην Τουρκία.
Το οριακό «ναι» των Τούρκων ψηφοφόρων, γράφει το Spiegel, σηματοδοτεί μια στροφή: η κοινοβουλευτική δημοκρατία θα αντικατασταθεί από ένα κράτος ενός άνδρα.
Δεν πρόκειται απλά για μια συνταγματική μεταρρύθμιση, όπως υποστηρίζει η τουρκική κυβέρνηση, αλλά για μια επανάσταση, για ένα πραξικόπημα από τα πάνω, τονίζει το Spiegel.
Το δημοψήφισμα δε θα έπρεπε να είχε γίνει, σίγουρα όχι σε μια χώρα που υποστηρίζει ότι είναι δημοκρατία και επιθυμεί να ενταχθεί στην Ε.Ε.
Το Spiegel υπογραμμίζει ότι οι Τούρκοι πολίτες κλήθηκαν να ψηφίσουν ενώ υπήρχε κατάσταση έκτακτης ανάγκης κι ενώ 40.000 άνθρωποι –μεταξύ αυτών και 150 δημοσιογράφοι- είναι στη φυλακή.
Ο Ερντογάν κινητοποίησε όλο τον κρατικό μηχανισμό για την προεκλογική του εκστρατεία.
Και επιπλέον υπάρχουν κατηγορίες για χειραγώγηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Τα προβλήματα της Τουρκίας δε θα εξαφανιστούν μετά το δημοψήφισμα, αλλά θα ενταθούν. Η κοινωνία είναι βαθύτατα διχασμένη, υποστηρίζει το Spiegel και συνεχίζει:
Η Ε.Ε. πρέπει τώρα να βρει το συντομότερο δυνατό μια απάντηση απέναντι στην κατάρρευση της δημοκρατίας στην Τουρκία.
Και η απάντηση αυτή δεν μπορεί να είναι η αποστροφή, όπως προτείνουν μερικοί.
Η Ευρώπη και η Τουρκία είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, μοιράζονται μια ιστορία μετανάστευσης δεκαετιών, στη Γερμανία ζουν περίπου 3 εκ. άνθρωποι τουρκικής καταγωγής, η σχέση αυτή δεν μπορεί να κοπεί τόσο εύκολα.
Η Ευρώπη πρέπει να κάνει δύο συγκεκριμένα βήματα.
Πρώτον, πρέπει να αντιμετωπίσει τον Ερντογάν με την απαραίτητη αυστηρότητα.
Η γερμανική κυβέρνηση πρέπει να δώσει στον Ερντογάν να καταλάβει ότι δεν μπορεί να υπολογίζει σε χρηματική βοήθεια από τη Γερμανία, αν παραβιάζει τη δημοκρατία στη χώρα του.
Και στις διαπραγματεύσεις για την εμβάθυνση της τελωνειακής ένωσης η Ε.Ε. έχει ένα εργαλείο άσκησης πίεσης.
Μπορεί να διευκολύνει την εξαγωγή τουρκικών αγαθών και υπηρεσιών προς την Ευρώπη ζητώντας ως αντάλλαγμα από την τουρκική κυβέρνηση παραχωρήσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεύτερον, η Ε.Ε. πρέπει να ενδιαφερθεί περισσότερο για την τουρκική κοινωνία πολιτών.
Πρέπει να επενδύσει σε διμερείς πρωτοβουλίες – σε προγράμματα για ΜΚΟ, συνδικάτα, δικηγορικά επιμελητήρια.
Δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί που διώκονται στην Τουρκία θα πρέπει να βρίσκουν καταφύγιο στην Ευρώπη.
Και η υποχρέωση βίζας για τους Τούρκους που ταξιδεύουν στην Ε.Ε. πρέπει επιτέλους να καταργηθεί.
Το 49% των Τούρκων που ψήφισαν ενάντια στο κράτος-Εrdogan αξίζει αλληλεγγύη, καταλήγει το Spiegel.
