Τον Μάρτιο του 1910, ο Διευθυντής του Αστεροσκοπείου του Όρους Jura, στην Ελβετία, ανακοίνωσε σε εφημερίδες της Λωζάννης ένα σπάνιο μετεωρολογικό φαινόμενο, που είχε παρουσιαστεί το πρωί της Πέμπτης 2 Μαρτίου εκείνου του έτους.
Μόλις ανέτειλε ο ήλιος, σχηματίστηκε γύρω του ένας κύκλος, που έφερε όλα τα χρώματα της ίριδας, αλλά τοποθετημένα κατ’ αντίθετη σειρά από αυτή του ουράνιου τόξου. Λίγο μετά της 8 το πρωί, δύο φωτεινά στίγματα, που ακτινοβολούσαν περισσότερο από τον κύκλο γύρω από τον Ήλιο, εμφανίστηκαν στο στερέωμα, εξακοντίζοντας μια μακρά ζώνη ανταύγειας.
Εκείνη τη στιγμή, εμφανίστηκε στο ζενίθ ένας άλλος φωτεινός κύκλος, λαμπρότατος, επίσης με τα χρώματα της ίριδας, κατά την κανονική σειρά του ουράνιου τόξου.
Το απόγευμα εκείνης της ημέρας, μεταξύ 13:00 και 17:00, το φαινόμενο επαναλήφθηκε με παραλλαγές. Από τους δύο «ψευδοήλιους» σχηματιζόταν ένας λευκός κύκλος, ο οποίος περιέκλειε τον ορίζοντα ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο, όπου εμφανίστηκε και τρίτος «ψευδοήλιος». Εν τω μεταξύ, μεταξύ των τριών τούτων ήλιων είχαν σχηματιστεί πολλά, ζωηρώς, χρωματιστά τόξα.
Το παράξενο αυτό φαινόμενο ενέσπειρε τον πανικό μεταξύ των κατοίκων ορισμένων ορεινών χωριών της περιοχής, οι οποίοι υπέθεταν ότι είχε φτάσει το Τέλος του Κόσμου.
Η εξήγηση που δόθηκε επί του φαινομένου ήταν ότι κατά το πρωινό εκείνης της ημέρας, τα ανώτερα ατμοσφαιρικά στρώματα περιείχαν νεφελώδεις μάζες μικροσκοπικών κρυστάλλων πάγου, οι οποίες αντανακλούσαν υπό γωνία τις ηλιακές ακτίνες και έτσι, αντικατοπτριζόταν η εικόνα του Ήλιου, σχηματίζοντας τους διάφορους «ψευδοήλιους» και τον φωτεινό, γύρω από τον ορίζοντα, κύκλο.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΘΗΝΑΙ», στις 08/03/1910…
