Ψυχρολουσία στην Τουρκία. Οι Κούρδοι με την βοήθεια των ΗΠΑ δημιουργούν το οικονομικό και παραγωγικό υπόβαθρο για την ανακήρυξη της αυτονομίας τους ως κρατικής οντότητας με εδάφη από το Ιράκ και τη Συρία. Πρόκειται για τον εφιάλτη του Ταγίπ Ερντογάν που βλέπει να γίνεται ότι ακριβώς φοβόταν. Ήδη, οι Κούρδοι στο Ιράκ έχουν εξαγγείλει την διενέργεια δημοψηφίσματος στα τέλη Σεπτεμβρίου για την ανεξαρτησίας τους το Σεπτέμβριο.
Βάσει λοιπόν τουρκικών δημοσιευμάτων, οι Κούρδοι έχουν καταλάβει εκτεταμένες περιοχές και ελέγχουν τα τρία μεγαλύτερα φράγματα στο ρου του Ευφράτη, στο έδαφός της βόρειας Συρίας. Οι προσπάθειες της Τουρκίας να το αποτρέψουν αυτό δεν έπιασαν όπως φαίνεται τόπο κι αυτό γιατί οι Κούρδοι της Συρίας (PYD/YPG) κινούνται με τις πλάτες των ΗΠΑ και βεβαίως τη σύμφωνη γνώμη της Ρωσίας.
Όπως είναι φυσικό αυτή η εξέλιξη έχει προκαλέσει πανικό στην Άγκυρα, από την οποία πλέον εκφράζεται σοβαρή ανησυχία για τα συμφέροντα της χώρας. Θα έλεγε κανείς πώς πλησιάζει ο διαμελισμός της Τουρκίας, αφού οι Κούρδοι αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του τουρκικού πληθυσμού και σίγουρα αυτή η εξέλιξη θα δημιουργήσει διαλυτικές τάσεις εντός του της χώρας του Ρ.Τ. Ερντογάν.
Να σημειωθεί πώς τα τρία αυτά φράγματα στον Ευφράτη εξασφαλίζουν σοβαρά οικονομικά και πολιτικά πλεονεκτήματα στους Κούρδους, αφού μέχρι στιγμής ελέγχουν το 23% της επικράτειας της Συρίας, που σημαίνει τα 40.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, από το σύνολο των 185.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων του συνόλου της.
Και για να αντιληφθούν οι αναγνώστες που βρίσκονται αυτά τα φράγματα στη Συρία θα αναφέρουμε πώς το Τισρίν είναι ανατολικά του Χαλεπίου, το Τάμπκα και το Μπαάς βρίσκονται στο δυτικό μέρος της Ράκα. Αντιλαμβάνεται κανείς τη στρατηγική τους σημασία και το μεγάλο στραπάτσο που υπέστησαν οι Τούρκοι όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη» γιατί απλά οι απώλειες τους ήταν μεγάλες και θα γίνονταν πολύ μεγαλύτερες.
Οι Κούρδοι της Συρίας ελέγχουν επίσης τα περισσότερα από τα εύφορα και καλλιεργούμενα εδάφη, τα οποία αρδεύονται μέσω των φραγμάτων Τισρίν, Τάμπκα και Μπαάς. Ένα επί πλέον στοιχείο ανησυχίας για την Τουρκία είναι και το γεγονός ότι από τα φράγματα αυτά παράγεται το 70% του ηλεκτρικού ρεύματος που παράγεται στη Συρία.
Η οικονομική παράμετρος του θέματος, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα περισσότερα κοιτάσματα πετρελαίου της Συρίας, βρίσκονται σε περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι, καθιστά βιώσιμο το αυτόνομο κουρδικό κράτος που αναμένεται να ιδρυθεί στη βόρια Συρία, εξ ου και οι φόβοι της Άγκυρας.
Θα έλεγε κανείς λοιπόν πώς δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την ανακήρυξη του αυτόνομου Κουρδικού κράτους. Οι Κούρδοι του Ιράκ έχουν αποφασίσει ήδη πώς θα κάνουν δημοψήφισμα στις 25 Σεπτεμβρίου για την ανεξαρτησία τους. Αυτό αναμένεται να φέρει ντόμινο εξελίξεων και βεβαίως να «σκάει» πάνω στην Τουρκία.
Η συνθήκη των Σεβρών τον Αύγουστο 1920 προέβλεπε τη δημιουργία ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, αλλά αυτό άλλαξε με την συνθήκη τις Λωζάνης. Φαίνεται τώρα όμως πως η Ιστορία αλλάζει και πάλι και κάνει τον Ρ.Τ. Ερντογάν, αδύναμος πλέον να σταματήσει τη ρου της να επιχειρεί να σταματήσει τη ροή του Ευφράτη προκαλώντας προβλήματα στους Κούρδους και στη Συρία.
Φαίνεται όμως πώς δεν έχει αντιληφθεί πώς η ώρα της διάλυσης της Τουρκίας πλησιάζει με τον ίδιο στο… τιμόνι.
