Η Ρωσία έχει αρχίσει να αποσύρει στρατιωτικές δυνάμεις από τη Συρία, μετέδωσε το πρακτορείο Sputnik, επικαλούμενο τον επικεφαλής του γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων της χώρας.
«Βάσει της απόφασης του Ανώτατου Διοικητή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλάντιμιρ Πούτιν, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αρχίζει να περιορίζει την ανάπτυξη των ενόπλων δυνάμεων στη Συρία», δήλωσε ο στρατηγός Βαλέρι Γερασίμοφ.
Ο στρατηγός πρόσθεσε ότι ο ρωσικός στόλος υπό το αεροπλανοφόρο Ναύαρχος Κουζνέτσοφ, που δρούσε από τη Μεσόγειο στα ανοικτά των συριακών ακτών, θα είναι ο πρώτος που θα επιστρέψει από τη Συρία, αλλά μάλλον η ανακοίνωση αφορά ακριβώς αυτό το ζήτημα: Την ανάγκη επιστροφής του αεροπλανοφόρου "Ναύαρχος Κουζνέτσοφ" στην βάση του, το οποίο παρουσίασε πολλά προβλήματα στο σύστημα πρροσνήωσης των μαχητικών αεροσκαφών με αποτέλεσμα την απώλεια δύο μαχητικών, ενός ολοκαίνουριου MiG-29K κι ενός εκσυγχρονισμένου Su-33, ευτυχώς χωρίς να θρηνήσουν οι Ρώσοι κάποια ανρθώπινη απώλεια.
Σχεδόν από την αρχή της επιχείρησης, τα περισσότερα μαχητικά του αεροπανοφόρου επιχειρούσαν από την ρωσική βάση στο Χμέιμιν, έξω από την Λαττάκεια.
Τώρα το αεροπλανοφόρο επιστρέφει σε μια προσπάθεια να λυθούν τα προβλήματα αγκίστρωσης των μαχητικών, αλλά είναι σαφές ότι το σκάφος αντιμετωπίζει προβλήματα που δεν το καθιστούν απόλυτα αξιόμαχο.
Το πρόβλημα της έλλειψης τεχνογνωσίας ναυπήγησης αεροπλανοφόρων από την Ρωσία (η τεχνογνωσία, άνθρωποι και σχέδια χάθηκαν όταν σταμάτησαν να ναυπηγούν αεροπλανοφόρα το 1990 και τα ναυπηγεία διέλυσαν τις συλλογές εργαλειομηχανών) και εν συνεχεία όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα αναβάθμισης των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων του Β.Πούτιν, διακριβώθηκε ότι χρειαζόταν πολύς χρόνος και πολλά δισ. για να υπάρξει μια αξιόλογη δύναμη τουλάχιστον δύο αεροπλανοφόρων.
Αλλες ρωσικές δυνάμεις, πέρα από τα μαχητικά που πηγαινοέρχονται δεν πρόκειται να αποσυρούν σύντομα γιατί η περιοχή "βράζει" και η Ρωσία θα διατηρήσει την παρουσία 5-7.000 προσωπικού, αφού άλλωστε εκκρεμεί και η ανακατάληψη της Παλμύρας.
Γενικά η ρωσική δραστηριότητα στο τελευταίο διάστημα από την έλευση της ρωσικής ναυτικής Ομάδας Μάχης μέχρι σήμερα, χαρακτηρίστηκε από την μεγάλη, καθοριστικής σημασίας, νίκη στο Χαλέπι και από την ήττα στην Παλμύρα, η οποία όμως δεν ήταν στρατηγικής φύσεως, αλλά τακτικής. Η Παλμύρα μπορεί να ανακαταληφθεί αρκετά πιο εύκολα και είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με το Χαλεπι.
Ο στρατηγός Γερασίμοφ τόνισε ότι οι αεροπορικές δυνάμεις της Ρωσίας διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στις νίκες που κατέγραψε ο συριακός στρατός, αλλά παρέλειψε να αναφέρει την μεγάλη συνεισφορά περίπου 3.000 Ρώσων εθελοντών που καθοδηγούσαν τις συριακές δυνάμεις. ή προσέφεραν υποστήριξη με πυρά πυροβολικού.
Τα ρωσικά μαχητικά, πάντως, μόνο τους τελευταίους δύο μήνες κατέστρεψαν πάνω από 1.252 στόχους των ισλαμιστών στη Συρία.
Η ρωσική επέμβαση διέσωσε τον κοσμικό χαρακτήρα της του συριακού κράτους και τις μειονότητες των Αλεβιτών, Ελληνορθόδοξων, Αρμένιων κλπ. παρότι από το περασμένο καλοκαίρι Αμερικανοί διπλωμάτες εκμυστηρεύονταν σε ομολόγους τους, σύμφωνα με τον Ρώσο πρεσβευτή στο Λονδίνο, ότι τον Οκτώβριο το Ισλαμικό Κράτος θα έμπαινε στη Δαμασκό.
Βέβαια η Ρωσία δεν έκανε τίποτα άλλο από το να εφαρμόσει ένα δόγμα προωθημένης άμυνας: Αν χανότανη Συρία, αυριο θα χανόταν ο Καύκασος και το φυσικό αέριο του Κατάρ θα έκοβε "στα δύο" τις ρωσκές πωλήσεις φυσικού αερίου στην Ευρώπη...
Ηταν περίπου μονόδρομος για την Μόσχα η ρωσική επέμβαση στην Συρία αν ήθελε να μην απειληθεί και η δική της ασφάλεια και οικονομία...
