Ο εξειδικευμένος σε θέματα ασφάλειας δημοσιογράφος Jean-Marc Leclerc ισχυρίζεται ότι το Λονδίνο υπήρξε για χρόνια κρυφή βάση της ισλαμικής τρομοκρατίας ο οποίος εξηγεί γιατί η βρετανική πρωτεύουσα αποκαλείται «Λονδινιστάν», όρος που έχει καταγραφεί και στην Wikipedia.

Γράφει αναλυτικά:

Ακόμη και οι καλύτερες μυστικές υπηρεσίες του κόσμου γνωρίζουν αποτυχίες. Η Μεγάλη Βρετανία μπορεί να έχει την MI-5 και μια κουλτούρα μυστικών υπηρεσιών που πολλοί της ζηλεύουν, μπορεί να συνεργάζεται με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, αλλά δεν μπόρεσε να αποφύγει αυτή την νέα «τρομοκρατία των φτωχών», την λεγόμενη «τρομοκρατία χαμηλού κόστους», η οποία κατορθώνει να σπείρει τον τρόμο με περιορισμένα μέσα. Οπως εξηγεί και ο εγκληματολόγος Alain Bauer, η ισλαμική τρομοκρατία στην Ευρώπη σήμερα «είναι η λογική του κουνουπιού που μπορεί να σε τρελάνει».

Ακόμη μια φορά ανακαλύπτουμε ότι ο δράστης της επίθεσης στο βρετανικό κοινοβούλιο, στις 22 Μαρτίου 2017, ήταν γεννημένος στη Βρετανία, αλλά σε ρήξη με την κοινωνία που τον μεγάλωσε και ότι τον είχαν εντοπίσει οι μυστικές υπηρεσίες από χρόνια. Προφανώς η επικινδυνότητά του είχε υποτιμηθεί. Ηταν ένας ισλαμιστής που εθεωρείτο της «δεύτερης ζώνης», όπως δήλωσε επιδεικτικά και η βρετανή πρωθυπουργός Τερέζα Μέη.

Παρόμοιες κρούσεις έχει ζήσει και η Γαλλία. Πόσες φορές οι τρομοκράτες που χτύπησαν τη Γαλλία δεν πέρασαν κάτω από τη μύτη της αστυνομίας! Και από τις δύο όχθες της Μάγχης, οι μυστικές υπηρεσίες αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες: το μέτωπο των εν δυνάμει τρομοκρατών έγινε πλέον τεράστιο.

Οι ισλαμιστές που εν δυνάμει μπορεί να επιτεθούν στη Μεγάλη Βρετανία είναι 3.000. Στη Γαλλία είναι ακόμη περισσότεροι. Ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Γαλλίας, Jérôme Léonnet, δήλωσε πρόσφατα ότι «οι πιθανοί ριζοσπαστικοποιημένοι ισλαμιστές ήταν μερικές δεκάδες το 2014, έγιναν 476 το έτος 2015 και είναι 3.600 το 2017»!

Η αστυνομία δεν διαθέτει τα μέσα για να τους ελέγχει όλους. Είναι λοιπόν αναγκασμένη να επιλέγει και, όλο και συχνότερα, να παίρνει ρίσκα.

Παρ'όλα αυτά, το βρετανικό σύστημα ασφαλείας μπόρεσε να αντιμετωπίσει παρόμοιους κινδύνους στην ιστορία του. Οταν δεχόταν επιθέσεις του IRA, μπόρεσε να επιβάλλει στην Βόρεια Ιρλανδία μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πολύ καταπιεστική αλλά νικηφόρα απέναντι σε αυτόν τον εσωτερικό «εχθρό».

Το πρόβλημα του Λονδίνου είναι ότι έγινε η κρυφή βάση της ισλαμικής τρομοκρατίας. Οι τρελοί του Αλλάχ, όπως ο Abou Hamza προπαγάνδιζαν τον τζιχαντισμό στα τζαμιά του Finsbury Park. Το Λονδίνο έκλεισε τόσο πολύ τα μάτια σε αυτή την κατάσταση που του έδωσαν το παρατσούκλι «Λονδινιστάν» (Londonistan). Δηλαδή μια χώρα όπου οι ισλαμιστές αισθάνονται σαν στο σπίτι τους.

Οι Βρετανοί έδειχναν πάντα υπερβολική ανοχή στο φαινόμενο. Θυμίζω ότι ο πρώην επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής μονάδας της Scotland Yard από το 2011 ως το 2016, Richard Walton, όταν η Γαλλία επέβαλε αυστηρά μέτρα αστυνόμευσης και ασφαλείας για το πρωτάθλημα Euro 2016, δήλωνε: «Είναι προτιμότερο να επενδύει κάποιος στην συλλογή πληροφοριών και στα συστήματα ελέγχου παρά να γεμίζει τους δρόμους με αστυνομία και στρατιώτες».

Ωστόσο και το Λονδίνο εδώ και ένα χρόνο άρχισε να επενδύει σε προσωπικό και έριξε 600 οπλισμένους αστυνομικούς στους δρόμους για να αντιμετωπίσει την τρομοκρατική απειλή. Δεν βλέπεις πια τον βρετανό αστυνομικό, άοπλο, με τη σφυρίχτρα στο δρόμο. Τώρα και οι μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας θα αναγκαστούν να διοργανωθούν, μετά το μακελειό στο κοινοβούλιο. Ηξεραν ότι αυτό αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε στο Λονδίνο».