Η Ανταρκτική έχει ξεκινήσει να χάνει βάρος με αποτέλεσμα η ήπειρος να έχει ξεκινήσει να ανυψώνεται σημαντικά. Το βάρος αυτό είναι ο πάγος της Ανταρκτικής.
Αυτή η διαδικασία ονομάζεται μεταπαγετώδης ανύψωση και σύμφωνα με έρευνα αυτό θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στον πλανήτη και κυρίως στη στάθμη της θάλασσας. Θα μπορούσε να μειώσει τη συνεισφορά της Ανταρκτικής έως και 40 τοις εκατό ή θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα, ανάλογα με το πόσα ορυκτά καύσιμα που παγιδεύουν θερμότητα και λιώνουν πάγο συνεχίζουμε να απελευθερώνουμε.
«Με σχεδόν 700 εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν σε παράκτιες περιοχές και το πιθανό κόστος της ανόδου της στάθμης της θάλασσας να φτάνει τα τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος του αιώνα. Η κατανόηση του ντόμινο της τήξης των πάγων της Ανταρκτικής είναι ζωτικής σημασίας», λέει η Ναταλία Γκόμεζ, ειδικός παγετώνων από το Πανεπιστήμιο McGill.
Οι πάγοι στην Ανταρκτική παραμένουν σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα τα τελευταία χρόνια. Η Γκόμεζ μαζί με τους συνεργάτες της εξέτασαν τον μανδύα της Γης κάτω από το στρώμα πάγου της Ανταρκτικής και παρατήρησαν πως ήταν ιδιαίτερο συμπιεσμένο σε πολλές περιοχές. Τα σεισμικά δεδομένα αποκάλυψαν ότι αυτό το υψηλό επίπεδο ιξώδους δημιουργεί την απροσδόκητα γρήγορη άνοδο της γης.
«Οι μετρήσεις μας δείχνουν ότι η στερεά γη που αποτελεί τη βάση του στρώματος πάγου της Ανταρκτικής αλλάζει σχήμα εκπληκτικά γρήγορα», λέει ο γεωλόγος του Πανεπιστημίου του Οχάιο, Terry Wilson.
«Η ανύψωση της γης από τον μειωμένο πάγο στην επιφάνεια συμβαίνει σε δεκαετίες και όχι σε χιλιάδες χρόνια».
Γεωλόγος ανακάλυψε το αρχαιότερο νερό της Γης και το ήπιε!
Η ομάδα χρησιμοποίησε τρισδιάστατη μοντελοποίηση για να προσομοιώσει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, λόγω των αλλαγών της ξηράς στην Ανταρκτική, τρέχοντας διαφορετικά σενάρια. Αν τα επίπεδα θέρμανσης του πλανήτη παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα θα δούμε αύξηση στην στάθμη της θάλασσας κατά 1.7 μέτρα. ωστόσο εάν τα επίπεδα θέρμανσης συνεχίσου να αυξάνονται με τους σημερινούς ρυθμούς θα δούμε αύξηση μέχρι και 19.5 μέτρα, μέχρι το 2500.
Αυτό συμβαίνει επειδή όταν η υποχώρηση του στρώματος πάγου ξεπερνά την ανύψωση, περισσότερο νερό καταλήγει να αποβάλλεται στους ωκεανούς. Αλλά αν καταφέρουμε να επιβραδύνουμε αυτό το λιώσιμο, η ανερχόμενη γη θα σηκώσει μέρος του πάγου μακριά από τα θερμότερα νερά των ωκεανών, επιτρέποντάς του να διατηρηθεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
«Αυτή η μελέτη σηματοδοτεί μια σημαντική ανακάλυψη στην ικανότητά μας να προβλέψουμε καλύτερα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην άνοδο των θαλασσών και να ενημερώσουμε αποτελεσματικά την περιβαλλοντική πολιτική», λέει ο ειδικός παγετώνων Rob DeConto από το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης.
“Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν περαιτέρω τα πρόσφατα ευρήματα ότι τα νησιά χαμηλού γεωγραφικού πλάτους και οι παράκτιες τοποθεσίες που ήδη επηρεάζονται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα παρουσιάσουν υψηλότερη από τη μέση άνοδο της στάθμης της θάλασσας που σχετίζεται με την απώλεια πάγου της Ανταρκτικής, ανεξάρτητα από το σενάριο απώλειας πάγου”, εξηγούν η Gomez και η ομάδα της.
«Αυτό το εύρημα υπογραμμίζει την κλιματική αδικία προς τα έθνη των οποίων οι εκπομπές είναι χαμηλές, ενώ η έκθεση και η ευπάθειά τους στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας είναι υψηλή».
Οι ερευνητές υπογραμμίζουν πως έχουν μεγάλη αβεβαιότητα για τα μοντέλα τους, λόγω της έλλειψης σεισμικών δεδομένων από τη Δυτική Ανταρκτική. Αυτές οι εκτιμήσεις δεν επηρεάζουν καν το τι συμβαίνει με τους πάγους στη Γροιλανδία και στα βουνά του πλανήτη.
«Για να τεκμηριώσουμε πόσο γρήγορα αλλάζει ο κόσμος μας, είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε να προάγουμε την ικανότητά μας να κάνουμε προβλέψεις που είναι πιο σίγουρες, που είναι το μόνο μονοπάτι που θα μας επιτρέψει να τείνουμε προς το μέλλον μας με ουσιαστικό τρόπο», εξηγεί ο Wilson.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας έχει ήδη αντίκτυπο σε νησιά με χαμηλότερο υψόμετρο, όπως αυτά στο Κιριμπάτι. Το μεγαλύτερο μέρος της Νότιας Ταράουα είναι λιγότερο από 3 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, όπου οι χωρικοί στο Temaiku προσπαθούν να συγκρατήσουν τον ωκεανό με σάκους άμμου. Όμως δε θα κατάφεραν και το νερό πέρασε, πλημμυρίζοντας σπίτια και μολύνοντας τα εδάφη και τα πηγάδια νερού με αλάτι.
«Η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα επιτρέψει στην ανάκαμψη της στερεάς Γης να παίξει μεγαλύτερο ρόλο στη διατήρηση περισσότερων από τα στρώματα πάγου της Ανταρκτικής και στην αποφυγή των χειρότερων και πιο άδικων επιπτώσεων της μελλοντικής κλιματικής αλλαγής στις παγκόσμιες ακτές», καταλήγουν η Gomez και οι συνεργάτες της .
