Μνήμες του μικρού Αϊλάν ξυπνά η σοκαριστική φωτογραφία ενός νεκρού βρέφους μόλις 16 μηνών στην Μιανμάρ.
Το άτυχο βρέφος έχασε τη ζωή του στον ποταμό Naf όταν η βάρκα στην οποία επέβαινε με τους γονείς του και τον αδερφό του ανατράπηκε στην προσπάθεια της οικογένειας που ανήκει στην μουσουλμανική μειονότητα Ροχίνγκα να διαφύγει στο Μπαγκλαντές.
Από τον Οκτώβριο 50.000 Ροχίνγκια έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εξαιτίας μιας επιχείρησης του στρατού που ξεκίνησε ως αντίποινα για τις επιθέσεις που σημειώθηκαν από ενόπλους στις 9 Οκτωβρίου εναντίον αστυνομικών τμημάτων στην επαρχία αυτή.
Οι πρόσφυγες που φτάνουν στο Μπανγκλαντές καταγγέλλουν τις κακοποιήσεις στις οποίες υποβάλλονται από τον στρατό της Μιανμάρ: ομαδικοί βιασμοί, φόνοι, βασανιστήρια.
Και τώρα ο πατέρας του άτυχου βρέφους Zafor Alam, ζητά από τον κόσμο να λάβει γνώση τα δεινά του λαού των Ροχίνγκα.
Όπως δήλωσε ο ίδιος δήλωσε στο CNN «στο χωριό μας επιτέθηκαν ελικόπτερα και στρατιώτες της Μιανμάρ όπου άνοιξαν πυρ εναντίον μας. Ο παππούς και η γιαγιά μου σκοτώθηκαν. Όλο το χωριό μας κάηκε από τον στρατό. Τίποτα δεν έμεινε όρθιο. Όταν βλέπω αυτή τη φωτογραφία θέλω να πεθάνω, νομίζω ότι δεν έχει κανένα νόημα πλέον η ζωή μου».
«Θέλω να το μάθει όλος ο κόσμος. Η κυβέρνηση Μιανμάρ έχει επιδοθεί σε ένα σκληρό πόλεμο κατά των Ροχίνγκα. Εάν δεν λάβει δράση η διεθνής κοινότητα τότε η φυλή μας θα εξολοθρευτεί πλήρως.
Την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση της Μιανμάρ ανακοίνωσε τη σύλληψη πολλών αστυνομικών μετά τη δημοσιοποίηση ενός βίντεο που δείχνει τις δυνάμεις ασφαλείας να χτυπούν χωρικούς που ανήκουν στη μουσουλμανική μειονότητα των Ροχίνγκια στην πολιτεία Ραχίν.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση της χώρας απέρριπτε τους ισχυρισμούς αυτούς απαντώντας ότι η κατάσταση «είναι υπό έλεγχο» και ζητώντας ακόμη και από τη διεθνή κοινότητα να σταματήσει να τροφοδοτεί «αισθήματα μνησικακίας».
Για πρώτη φορά από τις αρχές Οκτωβρίου η κυβέρνηση της Μιανμάρ αλλάζει ρητορική και αποφασίζει να ξεκινήσει έρευνα για τις καταγγελίες.
«Όσοι ταυτοποιήθηκαν έχουν συλληφθεί», ανέφερε το γραφείο Τύπου της πρωθυπουργού Αούνγκ Σαν Σου Κι σε ανακοίνωσή του.
Η κυβέρνηση κατονόμασε τέσσερις αστυνομικούς αλλά και αυτόν που τράβηξε το βίντεο, στο οποίο φαίνονται αστυνομικοί να χτυπούν έναν νεαρό άνδρα, τον οποίο έχουν αναγκάσει να γονατίσει στο χώμα μαζί με δεκάδες άλλους χωρικούς με τα χέρια στο κεφάλι.
Στη συνέχεια τρεις ένστολοι αστυνομικοί χτυπούν με ένα γκλομπ έναν από τους άνδρες και κατόπιν τον κλωτσούν στο πρόσωπο.
Από τον Οκτώβριο δεκάδες βίντεο έχουν αναρτηθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όμως τα μέσα ενημέρωσης και οι διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις δεν έχουν πρόσβαση στην περιοχή και οι πληροφορίες για την κατάσταση στην πολιτεία Ραχίν είναι ιδιαίτερα συγκεχυμένες και δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν.
«Δυστυχώς οι σκηνές (του βίντεο) δεν είναι ούτε μεμονωμένες ούτε μοναδικές», εκτίμησε ο Μάθιου Σμιθ γενικός διευθυντής της τοπικής μη κυβερνητικής οργάνωσης Fortify Rights.
«Είναι σημαντικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση αναγνώρισε το βίντεο, όμως μένει να δούμε τι θα γίνει τώρα. Η ατιμωρησία εξακολουθεί να βασιλεύει στην πολιτεία Ραχίν», κατήγγειλε ο ίδιος.
Την προηγούμενη εβδομάδα περισσότεροι από 12 βραβευμένοι με Νόμπελ Ειρήνης απηύθυναν επιστολή στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ζητώντας να επέμβει προκειμένου να σταματήσει «αυτή η ανθρώπινη τραγωδία, η εθνοκάθαρση και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Ζέιντ Ράαντ αλ Χουσέιν είχε χαρακτηρίσει τον Δεκέμβριο την αντίδραση της κυβέρνησης της Μιανμάρ μπροστά στις καταγγελίες των Ροχίνγκια «απερίσκεπτη, αντιπαραγωγική και αναίσθητη».
Σύμφωνα με τον ίδιο, η προσέγγιση της κυβέρνησης στις διώξεις εναντίον της μουσουλμανικής μειονότητας είναι «ένα μάθημα για το πώς μπορεί να επιδεινώνεται η κατάσταση».
Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας Νατζίμπ Ραζάκ είχε κάνει λόγο τον Νοέμβριο για «γενοκτονία» των Ροχίνγκια και είχε ζητήσει από την πρωθυπουργό της Μιανμάρ Αούνγκ Σαν Σου Κι να δράσει.
Οι Ροχίνγκια θεωρούνται ξένοι στην Μιανμάρ, όπου το 90% του πληθυσμού είναι βουδιστές, και είναι απάτριδες, αν και πολλοί από αυτούς ζουν στη χώρα επί γενιές.
Οι μουσουλμάνοι Ροχόνγκια δεν μπορούν να εργαστούν, να πάνε σχολείο, δεν έχουν πρόσβαση στα νοσοκομεία, ενώ η άνοδο του βουδιστικού εθνικισμού τα τελευταία χρόνια έχει οξύνει την εχθρότητα εναντίον τους.
