Οι χώροι πράσινου στην πόλη μπορούν να συμβάλλουν στην καταπολέμηση των υψηλών θερμοκρασιών, ενισχύουν την βιοποικιλότητα και ενσταλλάσσουν την αίσθηση της ηρεμίας εν μέσω της αστικής «ζούγκλας».

Φαίνεται όμως ότι τα πάρκα στην πόλη έχουν και ένα ακόμη μεγάλο πλεονέκτημα καθώς καθυστερούν τη βιολογική γήρανση με τους ανθρώπους που κατοικούν κοντά σε χώρους πράσινου να φαίνονται κατά μέσο όρο δυόμιση χρόνια νεότεροι συγκριτικά με όσους δεν βρίσκονται κοντά σε πάρκα. Αυτό ήταν το συμπέρασμα πρόσφατης έρευνας της σχολής Ιατρικής Feniberg του Πανεπιστημίου Northwestern που δημοσιεύθηκε στο Science Advances.

«Η διαβίωση κοντά σε πιο πράσινες περιοχές μπορεί να σας βοηθήσει να φαίνεστε νεότεροι από την πραγματική σας ηλικία» επισημαίνει η επικεφαλής ερευνήτρια Kyeezu Kim μεταδιδακτορική φοιτήτρια στη σχολή Ιατρικής Feniberg του Πανεπιστημίου Northwestern. Η ίδια εκτιμά ότι τα ευρήματά τους μπορεί να οδηγήσουν στο διαφορετικό σχεδιασμό του αστικού ιστού με σκοπό την προαγωγή της δημόσιας υγείας και την εξάλειψη ανισοτήτων στον τομέα της υγείας.

Υγεία: Ένας στους 100.000 νέους ανθρώπους πεθαίνει κάθε χρόνο αιφνιδίως από καρδιά

Προηγούμενες έρευνες έχουν συνδέσει το «πράσινο γιατροσόφι» με καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία και χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας.

Οι ερευνητές μελέτησαν τη μεθυλίωση του DNA σε μια προσπάθεια να διαπιστώσουν αν η έκθεση στο πράσινο επενεργεί σε κυτταρικό επίπεδο στον οργανισμό.

Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι τα λεγόμενα «επιγενετικά ρολόγια» που βασίζονται στη μεθυλίωση του DNA μπορούν να είναι καλός προγνωστικός παράγοντας για καταστάσεις υγείας όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνος, έκπτωση της γνωστικής λειτουργίας, καθώς και ένας πιο ακριβής τρόπος μέτρησης της ηλικίας συγκριτικά με τα ημερολογιακά έτη.

Η Kyeezu Kim και οι συνεργάτες της παρακολούθησαν περισσότερους από 900 ενήλικες από τέσσερις αμερικανικές πόλεις (Birmingham, Chicago, Minneapolis, Oakland)  σε μια περίοδο 20 ετών, από το 1986 έως το 2006.

Χρησιμοποιώντας δορυφορική απεικόνιση, η ομάδα αξιολόγησε πόσο κοντά ήταν οι διευθύνσεις κατοικιών των συμμετεχόντων με τη γύρω βλάστηση και τα πάρκα και συνδύασε αυτά τα δεδομένα με δείγματα αίματος που ελήφθησαν στο 15ο και το 20ο έτος της μελέτης, για να καθορίσει τη βιολογική τους ηλικία.

Η ομάδα κατασκεύασε στατιστικά μοντέλα για να αξιολογήσει τα αποτελέσματα και να ελέγξει πρόσθετες μεταβλητές όπως η εκπαίδευση, το εισόδημα, καθώς και περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως το κάπνισμα που μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα.

Διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι των οποίων τα σπίτια περιβάλλονταν κατά 30% από πράσινο σε ακτίνα πέντε χιλιομέτρων ήταν κατά μέσο όρο 2,5 χρόνια νεότεροι βιολογικά σε σύγκριση με εκείνους των οποίων τα σπίτια είχαν κατά 20% πράσινο περίγυρο.

Το μεγαλύτερο αντιγηραντικό πλεονέκτημα το είχαν οι ενήλικες της καυκάσιας φυλής (τρία χρόνια νεότεροι) συγκριτικά με τους αφροαμερικάνους (δυόμισι χρόνια νεότεροι). Επίσης παράγοντες όπως το στρες, η ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου και άλλες μορφές κοινωνικής στήριξης διαπιστώθηκε ότι μπορεί να επηρεάσουν το βαθμό της ευεργετικής επίδρασης των χώρων πρασίνου σε σχέση με τη βιολογική γήρανση.

Το επόμενο βήμα της έρευνας σύμφωνα με την yeezu Kim θα αφορά τη διερεύνηση του ακριβή τρόπου με τον οποίο η έκθεση στο πράσινο μειώνει τη γήρανση.