Αν τις προηγούμενες δεκαετίες μιλούσε κανείς για... «ανεξάρτητη» Κρήτη, πιθανώς θα γελούσαν μαζί του, η μπορεί ακόμη και να τον έστελναν... στην «ευχή του θεού». Όμως, πριν μερικά χρόνια φούντωσε η όλη «ιστορία» ήρθε στο προσκήνιο, μέσα από τις περίεργες και «σκοτεινές» διαβουλεύσεις των... «συμμάχων» μας, αλλά και τις μειοδοτικές τάσεις ορισμένων εντόπιων καιροσκόπων. Φυσικά, ανεξάρτητη Κρήτη δεν ευσταθεί επουδενί, ούτε κατά διάνοια, ενώ το μόνο αποτέλεσμα που θα είχε κάτι τέτοιο θα ήταν η αποδυνάμωση του Ελληνικού έθνους.
Και μπορεί κάποτε όλο αυτό να προκαλούσε γέλια και πειράγματα ανάμεσα στις παρέες, ωστόσο, πριν από λίγα χρόνια διάφορα σκοτεινά κέντρα που είχαν τη βάση τους κυρίως στο εξωτερικό, προσπάθησαν και σε κάποιο βαθμό πέτυχαν να φέρουν στην ατζέντα την ιδέα της ανεξάρτητης Κρήτης!
Αυτοί που μεθόδευσαν αυτή την απίθανη ιστορία προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την αμάθεια ή ακόμα χειρότερα την ημιμάθεια προκειμένου να εμφανίσουν ένα ανύπαρκτο ζήτημα ως κάτι δεδομένο για το οποίο χρειάζεται να δοθεί… «άμεσα μια λύση».
Όπλα τους σε αυτή την προσπάθεια ήταν η σημαία της Κρητικής Πολιτείας και το υποτιθέμενο δημοψήφισμα που έπρεπε να γίνει το 2012, με την συμπλήρωση 100 χρόνων δηλαδή από την Ένωση της μεγαλονήσου με την Ελλάδα.
Και αν εκείνη η προσπάθεια απέτυχε και μάλιστα με πάταγο δεν είναι λίγοι αυτοί που ακόμα και σήμερα προσπαθούν να αναζωπυρώσουν τη φωτιά προκαλώντας με τις ενέργειές τους.
Η Κρητική Πολιτεία και η Ένωση με την Ελλάδα
Από το 1898 (τυπικά από το 1896, βάσει της Συνθήκης του Βερολίνου που ακολούθησε την Κρητική Επανάσταση), και μέχρι την περίοδο 1912- 1913 η Κρήτη αποτελούσε αυτόνομο τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (με ταυτόχρονο έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων), με το όνομα Κρητική Πολιτεία και πρωτεύουσα τα Χανιά.
Είχε δική της σημαία, βουλή, χωροφυλακή (υπό ξένη διοίκηση), σύνταγμα, ύμνο, νομίσματα, παράσημα, τα οποία ήταν, κατά βάση, παραλλαγές των αντίστοιχων του ελληνικού κράτους.
Η διακυβέρνηση ασκούνταν από ένα μεικτό συμβούλιο, το οποίο απαρτιζόταν απ’ τα επιμέρους συμβούλια των Κρητών και των Μεγάλων Δυνάμεων με το τελευταίο να έχει το «πάνω χέρι» και να είναι αυτό που ουσιαστικά έκανε κουμάντο δεδομένου πως μπορούσε ακόμα και να διαλύσει το συμβούλιο των Κρητών και να το ξαναφτιάξει με μέλη της επιρροής του.
Εξαιτίας της υψηλής επικυριαρχίας του σουλτάνου στο νησί, δεν επιτρεπόταν η συγκρότηση στρατιωτικού σώματος και έτσι δημιουργήθηκε μια πολιτοφυλακή η οποία δεν είχε τον παραμικρό στρατιωτικό ρόλο.
Επιπλέον, η Κρητική Πολιτεία δεν είχε δικαίωμα να κηρύξει πόλεμο σε κάποιο άλλο κράτος ενώ οι διμερής του σχέσεις έπρεπε πρώτα να έχουν την έγκριση των Μεγάλων Δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία)!
Όλα αυτά μέχρι και τη συνθήκη του Λονδίνου και την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα
Το… ανύπαρκτο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία
Την 1η Δεκεμβρίου του 1913 η Κρήτη ενσωματώθηκε και επίσημα στο ελληνικό κράτος. Ακριβώς ένα μήνα νωρίτερα (1 Νοεμβρίου 1913), ο σουλτάνος Μεχμέτ ο 5ος είχε παραιτηθεί από κάθε δικαίωμα επικυριαρχίας επί της μεγαλονήσου.
Για να φτάσουμε εκεί, ωστόσο, είχε προηγηθεί η 30η Μαΐου 1913 όπου είχε υπογραφεί από τον σουλτάνο η συνθήκη του Λονδίνου που περιέγραφε όλα αυτά που θα γίνουν τους επόμενους μήνες και θα οδηγούσαν στην Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Αυτή τη συνθήκη είναι που επικαλούνται και οι υποστηρικτές της «ανεξάρτητης» Κρήτης καθώς όπως ισχυρίζονται μέσα σε αυτή υπάρχει ο όρος πως με τη συμπλήρωση 100 χρόνων οι Κρήτες θα καλούνταν να ψηφίσουν για το αν θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα ή να ανεξαρτητοποιηθούν! Ο όρος αυτός είναι παντελώς ανύπαρκτος. Η Συνθήκη του Λονδίνου είναι σαφής και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.
Τα σκοτεινά κέντρα που επεδίωξαν αυτό το δημοψήφισμα, ωστόσο, προχώρησαν ένα βήμα παρακάτω κάνοντας λόγο για ένα «ιδιωτικό συμφωνητικό» μεταξύ Ελλάδας και Κρήτης για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, ενώ δεν δίστασαν να πουν πως σημαντικό ρόλο στη σύναψη του έπαιξε ο νεαρός τότε δικηγόρος Ελευθέριος Βενιζέλος!
Ένα τέτοιο «ιδιωτικό συμφωνητικό», όπως είναι φυσικό, ουδέποτε επιδείχθηκε δημόσια και παρέμεινε στη... σφαίρα του μύθου.
Η σημαία της Κρητικής Πολιτείας
Πέρα από το υποτιθέμενο δημοψήφισμα, ωστόσο, ένα από τα «όπλα» των οπαδών της «ανεξάρτητης» Κρήτης είναι και η σημαία της Κρητικής Πολιτείας η οποία είναι η… απόδειξη πως η μεγαλόνησος υπήρξε (και το κυριότερο) θα ξαναυπάρξει ανεξάρτητο κράτος.
Η σημαία αυτή ήταν στην ουσία μία παραλλαγή της ελληνικής σημαίας του 1822. Ένας λευκός σταυρός χώριζε τη σημαία σε τέσσερα τετράγωνα, από τα οποία τα τρία ήταν γαλάζια, ενώ το πρώτο (πάνω αριστερά) ήταν κόκκινο με ένα λευκό άστρο στο κέντρο.
Η συγκεκριμένη σημαία, συμβόλιζε την υψηλή επικυριαρχία του σουλτάνου στο νησί και παράλληλα δήλωνε την παρουσία της μουσουλμανικής-τουρκικής μειονότητας που υπολογιζόταν στο 25% του πληθυσμού του νησιού.
Οι υποστηρικτές της «ανεξάρτητης» Κρήτης, ωστόσο, για να την παρουσιάσουν ως ένα σύμβολο ελευθερίας και όχι ως ένα σύμβολο υποδούλωσης έλεγαν και εξακολουθούν να λένε πως το κόκκινο τετράγωνο συμβόλιζε «το κρητικό αίμα που χύθηκε στους αγώνες για την απελευθέρωση»!
Η σημαία αυτή άρχισε να ξανακάνει δειλά- δειλά την εμφάνισή της στις αρχές της νέας χιλιετίας οπότε και ξαναήρθε στην επιφάνεια το θέμα του υποτιθέμενου δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία.
Η σημαία της Κρητικής Πολιτείας έγινε… ξαφνικά της μόδας! Κυκλοφόρησε σε μπλουζάκια που έφτασαν ακόμα και στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των συλλαλητηρίων που έκαναν Κρήτες αγρότες, έγινε αυτοκόλλητα σε αυτοκίνητα, ενώ κάποιοι δεν δίσταζαν να την κρεμάσουν και στα μπαλκόνια των σπιτιών τους.
Σάλος είχε προκληθεί όταν πριν από μερικά χρόνια (από το 2005 έως και το 2010) που η ιστορία της «ανεξαρτησίας» ήταν στα… φόρτε της, η σημαία της Κρητικής Πολιτείας εμφανίστηκε σε διαφημίσεις δύο μεγάλων εταιρειών, της Vodafone και της Ryan Air που μετά τις αντιδράσεις έσπευσαν άρον- άρον να τις αποσύρουν αλλά κι όταν μαθητές από την Κρήτη που έκαναν εκδρομή στην Αθήνα και επισκέφθηκαν τη Βουλή μπήκαν μέσα στο κοινοβούλιο φορώντας μπλουζάκια ανάλογου περιεχομένου.
Το 2005 ιδρύθηκε η τοπική αεροπορική εταιρεία «Sky Express» με έδρα το Ηράκλειο και πρόεδρο έναν πρώην πιλότο της Ολυμπιακής, τον Μιλτιάδη Τσαγκαράκη. Η εταιρεία επέλεξε ως έμβλημά της τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας την οποία τελικά αναγκάστηκε να αποσύρει έπειτα από σφοδρές αντιδράσεις.
Τα σκοτεινά κέντρα και περίεργα παιχνίδια
Αν κάποιος επισκεφθεί την Κρήτη και συνομιλήσει με ανθρώπους που ασχολήθηκαν με το θέμα θα ακούσει πολλά και διάφορα σενάρια (κάποια από αυτά αγγίζουν και τα όρια της θεωρίας συνωμοσίας) σχετικά με το ποιος ή ποιοι κινούν τα νήματα αυτής της ιστορίας.
Οι περισσότεροι κάνουν λόγο για ξενοκίνητα σκοτεινά κέντρα που επιδιώκουν την ανεξαρτητοποίηση της (υπερπολύτιμης γεωγραφικά και στρατηγικά) Κρήτης για προσωπικό τους όφελος. Πρωταγωνιστές σε αυτές τις ιστορίες είναι κυρίως οι Τούρκοι, έπονται οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί (πάντα με μια δόση από… Τζορτζ Σόρος), οι Γερμανοί (στους οποίους αποδίδεται η μαζική αποστολή… εξεγερτικών e-mail) ενώ κάποιοι εμπλέκουν οικονομικά συμφέροντα από την Ολλανδία «δείχνοντας» συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους με αντικείμενο το real estate που «γλυκοκοιτάζουν» τη μεγαλόνησο.
Τέλος, για την ιστορία θα πρέπει να αναφερθεί πως ίσως η πρώτη «υπόγεια» προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης της Κρήτης εκδηλώθηκε περίπου 30 χρόνια μετά την Ένωση! Ο οπλαρχηγός της κρητικής αντίστασης κατά των Γερμανών, καπετάν Μανώλης Μπαντουβάς, όπως ο ίδιος έχει αφηγηθεί, προσεγγίστηκε από τον πράκτορα των Βρετανικών Ειδικών Δυνάμεων, Μόντι Γουντχάουζ, που βρισκόταν τότε στο νησί και συνεργαζόταν με τις ντόπιες δυνάμεις, ο οποίος του πρότεινε να ηγηθεί αυτονομιστικής κίνησης με την οικονομική στήριξη της Αγγλίας και σε αντάλλαγμα να χριστεί ο πρώτος πρόεδρος της αυτόνομης Κρήτης!
Ο Μπαντουβάς αντέδρασε οργισμένα σε αυτή την πρόταση και λέγεται πως συνέλαβε επί τόπου τον Γουντχάουζ και λίγες ημέρες μετά τον διέταξε να εγκαταλείψει την Κρήτη.
