Στις 04 Δεκεμβρίου 1913 υπογράφεται το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας.
«Η διεθνής επιτροπή διακανονισμού των συνόρων Αλβανίας-Ελλάδας υποβάλλει στην Πρεσβευτική Διάσκεψη του Λονδίνου τις αποφάσεις που λήφθηκαν από αυτή, γνωστές ως «»Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας»», με βάση τις οποίες η Βόρεια Ήπειρος παραχωρείται στην Αλβανία.
Μετά την έντονη διαμαρτυρία και τις αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης, οι πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων στο Λονδίνο δίνουν διακοίνωση στην ελληνική κυβέρνηση, με την οποία της γνωστοποιούν ότι η απόφαση για οριστική παραχώρηση των νησιών του Αιγαίου εξαρτάται από την πλήρη συμμόρφωσή της με τους όρους του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας.»
Το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας και η παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στο νεοϊδρυθέν Αλβανικό Κράτος !
Υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας
Με την Συνθήκη Βουκουρεστίου, στις 10 Αυγούστου 1913 ορίστηκαν τα σύνορα της ηττημένης Βουλγαρίας με τις όμορες και νικήτριες Χώρες ενώ ταυτόχρονα απετράπη η όποια ανάμιξη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε βαλκανικά ζητήματα .Η Σερβία έλαβε υπό τη κυριαρχία της όλη τη Βόρεια Μακεδονία μέχρι τη Ραντοβίτσα και τη Στρώμνιτσα καθώς και το Μοναστήρι και το μεγαλύτερο τμήμα του Βαρδάρη . Τα Ελληνο-Σερβικά σύνορα είχαν ήδη καθορισθεί από ειδική διμερή επιτροπή από τις 3 Αυγούστου 1913 και τα είχαν υπογράψει οι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Σερβίας Ελευθέριος Βενιζέλος και Νικόλα Πάσιτς αντίστοιχα .
Τα Ελληνο-Βουλγαρικά καθορίστηκαν ανατολικά μεταξύ του όρους Μπέλες και των εκβολών του ποταμού Νέστου στο Αιγαίο, και βόρεια από εγγύς Στρωμνίτσας μέχρι όρους Μπέλες. Η Ρουμανία μετά την επίθεση που ξεκίνησε η Βουλγαρία, παρασυρόμενη από το πάθος πολεμικής λύσης, είχε εισβάλει στη Βουλγαρία, από την οποία και προσάρτησε τη Βουλγαρική Δομβρουτσά.
Η δε Οθωμανική Αυτοκρατορία επανέκτησε την Αδριανούπολη και τμήματα της Α. Θράκης. Η Βουλγαρία αν και ηττημένη, διατήρησε το Μελένικο και το Νευροκόπι στη βόρεια Μακεδονία καθώς και τη Δυτική Θράκη, εκτός της Καβάλας. Συνεπώς η Βουλγαρία, από τη Συνθήκη αυτή, εξήλθε πολλαπλά κερδισμένη τόσο σε έκταση, όσο και σε πληθυσμό. Συγκεκριμένα έστω και με τα εδάφη που της απέμειναν από εκείνα που είχε προσαρτήσει στον Α” Βαλκανικό Πόλεμο έφθανε σε έκταση και πληθυσμό την Ελλάδα , υπερβαίνοντας και τη Σερβία. Έμεναν να καθοριστούν και τα σύνορα από την άλλη πλευρά και αυτό συνέβη μερικούς μήνες αργότερα με μια νέα συνθήκη που έμεινε γνωστή σαν Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας.
Στις 4 Δεκεμβρίου 1913 σύμφωνα με το παλιό ημερολόγιο ( 17 Δεκεμβρίου με το νέο) υπογράφεται το γνωστό Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας και παραχωρείται η βόρεια ήπειρος στην Αλβανία. Υπογράφεται στην ομώνυμη πόλη, μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων και τα σύνορα πλέον της Βορείου Ηπείρου είναι γεγονός όπως και το νεοϊδρυθέν αλβανικό κράτος. Στους όρους του Πρωτοκόλλου η Ελλάδα « αποδίδει » στην Αλβανία τις περιοχές της Χειμάρρας, των Αγίων Σαράντα, του Δελβίνου, του Τεπελενίου, της Κορυτσάς και του Αργυροκάστρου. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες μετείχαν στη συνδιάσκεψη ήταν η Αγγλία , η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Γερμανία, και η Αυστροουγγαρία.
Η Ελληνική Κυβέρνηση διαμαρτύρεται έντονα και φυσικά αντιδρά οπότε οι Πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων στο Λονδίνο πια, δίνουν διακοίνωση στην Ελληνική Κυβέρνηση με την οποία γνωστοποιούν την απόφαση για οριστική παραχώρηση των νησιών του Αιγαίου μόνο αν και εφόσον συμμορφωθεί με τους όρους του Πρωτοκόλλου.
Επίσης αξιοσημείωτο είναι πως μοναδικό κριτήριο για αυτήν τους την απόφαση ήταν η γλώσσα και η Ελλάδα πρόβαλε το θέμα της εξασφάλισης των ατομικών, μορφωτικών και θρησκευτικών δικαιωμάτων των εκεί ελληνικών πληθυσμών.
