Δημοσίευμα με ιστορικές αναλήθειες, σύμφωνα με το οποίο οι Έλληνες «έσφαξαν Τούρκους» στο Μοριά πριν από 200 χρόνια, ενώ χαρακτηρίζει και την Άλωση της Τριπολιτσάς ως «μία από τις μεγαλύτερες σφαγές στην ιστορία»! 

Αυτά αναφέρει ο καθηγητής Ali Fuat Örenç στο Balkan-600 Yilllik Tarihin aziz hatirasina. 

Αναλυτικά το δημοσίευμα: 

«Περίπου 40 χιλιάδες ανυπεράσπιστοι αθώοι Μωρεάτες Τούρκοι βασανίστηκαν βάναυσα και σκοτώθηκαν από τους Έλληνες.

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας στην Πελοπόννησο, κανένας από όσους ζούσαν στην Πελοπόννησο, εκτός από τους Τούρκους, δεν αντιμετωπίστηκε σύμφωνα με τη θρησκεία, την εθνικότητα ή τη φυλή τους. 

Η τουρκική διοίκηση είχε οικοδομήσει εκατοντάδες θεμελιώδη έργα που εξυπηρετούσαν όλους χωρίς καμία διάκριση. 

Με την αποχώρηση της τουρκικής διοίκησης, πολλά τουρκικά υπογεγραμμένα έργα καταστράφηκαν, γκρεμίστηκαν, κάηκαν με μίσος, με μνησικακία. Επειδή ήταν τα ίχνη της τουρκικής ιστορίας που ήθελαν να διαγραφούν, μόνο μερικά από αυτά τα έργα, δυστυχώς, έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.

Η Ελλάδα, η οποία απέκτησε την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1821, ιδρύθηκε στο αίμα των αθώων ανθρώπων, που άρχισαν με δεινά και σφαγές των Τούρκων.

Τα μεγαλύτερα θύματα της ελληνικής ανεξαρτησίας ήταν οι αθώοι Τούρκοι που έκαναν την Πελοπόννησο πατρίδα τους για 361 χρόνια και έζησαν εδώ για γενιές. 

Οι Τούρκοι υπέστησαν βασανιστήρια και σφαγές, που σπάνια παρατηρούνταν εκείνη την περίοδο. Όπως παραδέχθηκαν απρόθυμα οι Ευρωπαίοι, η εξέγερση των Ελλήνων και των Ρωμιών το 1821 έγινε σύντομα ένας αδίστακτος πόλεμος θρησκείας και φυλής». 

(Σημ. Προφανώς, ο συντάκτης διαχωρίζει τις λέξεις Ρωμιός και Έλληνας- Yunan ve Rum, δίνοντας τη φυλετική και τη θρησκευτική υπόσταση των επαναστατημένων)

«Όταν ξεκίνησε η Επανάσταση των Ελλήνων και των Ρωμιών , εκτιμάται ότι περισσότεροι από 90 χιλιάδες Μουσουλμάνοι ζούσαν στην Πελοπόννησο. Όταν η κηρύχθηκε η ανεξαρτησία, μετά την Επανάσταση κατά της οθωμανικής εξουσίας, δεν υπήρχε ίχνος αυτού του μουσουλμανικού πληθυσμού που ήταν  πάνω από 90 χιλιάδες.

Οι περισσότεροι από αυτούς σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των ταραχών. Κατά κάποιο τρόπο, όσοι επέζησαν από τις σφαγές αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, τα εδάφη, τις αναμνήσεις, τους προγονικούς τάφους, εν συντομία, την πατρίδα τους, και να μεταναστεύσουν από την Πελοπόννησο, όπου ζούσαν για γενιές.»

Σε σχετική έρευνα για τους Τούρκους του Μοριά από τον 'καθηγητή' Δρ Ali Fuat Örenç, που αφιέρωσε τα χρόνια του σε αυτό το έργο,  αναφέρονται τα εξής:

«Η πόλη της Τριπολιτσάς στην Πελοπόννησο, ήταν μια από τις μεγαλύτερες σφαγές στην ιστορία, πολιορκήθηκε από 50-60 χιλιάδες Έλληνες επί 5 μήνες. Οι Έλληνες αντάρτες πραγματοποίησαν μία από τις μεγαλύτερες σφαγές που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της ελληνικής εξέγερσης στην Τριπολιτσά. Στις επιθέσεις που πνίγηκαν στο αίμα των μαρτύρων, σχεδόν όλοι οι 40 χιλιάδες Τούρκοι στην πόλη σκοτώθηκαν βίαια μέσα σε 3 ημέρες. 97 άτομα, συμπεριλαμβανομένων των διοικητών και των οικογενειών τους, τέθηκαν όμηροι εδώ. Οι γεμάτοι με μίσος Έλληνες έσκαψαν ακόμη και το τουρκικό νεκροταφείο, έβγαλαν τα κόκαλα και τα έκαψαν. Οι αντάρτες σκότωσαν επίσης την Τρίπολη τον Καδή Χαλίμ Εφέντι, ο οποίος ενθάρρυνε τους Τούρκους να αντισταθούν στην εξέγερση κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, έριξαν λάδι σε αυτόν και τον έκαψαν».

«Η εξέγερση, που ξεκίνησε το 1821, συνεχίστηκε για περίπου 10 χρόνια. 

Μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής, η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία, έκαναν διπλωματικές και στρατιωτικές παρεμβάσεις υπέρ των επαναστατών Ελλήνων. Οι Ευρωπαίοι υποστήριξαν ανοιχτά τους αντάρτες. Αυτό κατέστησε αδύνατο για την Οθωμανική Αυτοκρατορία να καταστείλει την εξέγερση».

Ο 'καθηγητής' Δρ. Ali Fuat Örenç εξηγεί ότι η ανεξαρτησία της Ελλάδας δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την Ευρώπη με τις ακόλουθες φράσεις:

«Στη διατριβή μου αναφέρεται ότι οι πολιτιστικές και κοσμικές ρίζες του πολιτισμού των Ευρωπαίων προήλθαν από την Αρχαία Ελλάδα. Αξιωματούχοι και άτομα όλων των τάξεων στρατολογήθηκαν εθελοντικά. Οι επιτροπές που ιδρύθηκαν σε πολλά μέρη της Ευρώπης, ειδικά στην Αγγλία, συγκέντρωναν χρήματα, και εθελοντικές ομάδες που συμμετείχαν ενεργά στην εξέγερση συρρέουν στο Μοριά. Μάλιστα, σε μεγάλες πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, εισπράχθηκαν δωρεές χρημάτων και πυρομαχικών και στάλθηκαν στη ζώνη των ταραχών με εθελοντές».