Από τότε που ο Λονδρέζος Bridget Driscoll έγινε ο πρώτος πεζός που πέθανε σε ένα ατύχημα στον δρόμο το 1896, οι εταιρείες προσπάθησαν να λύσουν το πρόβλημα των θανάτων από αυτοκίνητα. Έτσι τη δεκαετία του ’30 δημιουργήθηκε μια καινοτόμα και πρωτότυπη ιδέα: μια συσκευή που σχεδιάστηκε για να μειώσει τους θανάτους των απρόσεκτων πεζών στον δρόμο.
Η συσκευή εγκαινιάστηκε το 1931 και ήταν ένα κομμάτι ύφασμα που δίπλωνε μέσα σε μια θήκη, η οποία τοποθετείτο στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου και μόλις γινόταν σύγκρουση με πεζό άνοιγε αυτόματα και τον προστάτευε. Στην ουσία ενεργούσε σαν προφυλακτήρας τον οποίο ενεργοποιούσε ο οδηγός μέσα από το όχημα μόλις καταλάβαινε ότι θα επέρχετο σύγκρουση με πεζό. Ωστόσο η συσκευή δεν ήταν και τόσο τέλεια, αφού αν το όχημα έτρεχε πολύ ή ο οδηγός δεν προλάβαινε να τραβήξει το μοχλό, ο πεζός είχε σοβαρό πρόβλημα.
