Λίγο μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Φουλχένσιο Μπατίστα, τον Μάρτιο του 1952, ο νεαρός Φιντέλ Κάστρο, που ήταν δικηγόρος στην Αβάνα οργανώνει ένα παράνομο ένοπλο κίνημα εναντίον του καθεστώτος και το 1953 μαζί με τους αντάρτες του επιτίθενται σε στρατώνα της Μονκάδα.
Την 1η Αυγούστου ο Κάστρο, μαζί με τον αδερφό του Ραούλ, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, με ποινή 15ετούς κάθειρξης.
Το 1956 ο Μπατίστα του δίνει αμνηστία, με σκοπό να τον δολοφονήσει όταν αποφυλακιστεί. Ο Φιντελ όμως το σκάει για την Αμερική και από κει στο Μεξικό. Εκεί γνωρίζει τον Αργεντινό Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα και μαζί οργανώνουν στα βουνά τον ένοπλο αγώνα.
Τον Δεκέμβριο του 1956 επιστρέφει στην Κούβα με μικρή στρατιωτική δύναμη. Οι δυνάμεις του καθεστώτος σφαγιάζουν κυριολεκτικά τους αντάρτες αλλά τελικά ο Φιντέλ καταλαμβάνει τη Σιέρρα Μαέστρα. Για τα επόμενα τρια χρόνια η επανάσταση εξαπλώνεται στη χώρα, Φιντέλ και Τσε έχουν γίνει οι λαϊκοί ήρωες και οι Κουβανοί τους ακολουθούν.
Την Πρωτοχρονιά του 1959, ο Μπατίστα και οι κύκλοι του διασκεδάζουν στα καζίνο της Αβάνας. Λίγες ώρες αργότερα, ο Μπατίστα επιβιβάζεται στο αεροπλάνο και με άκρα μυστικότητα διαφεύγει στο εξωτερικό.
Στις 8 του ίδιου μήνα ο Φιντέλ Κάστρο, μπαίνει -θριαμβευτής πια - στην Αβάνα. Η επανάσταση πέτυχε. Για τα επόμενα 50 χρόνια, θα είναι ο ηγέτης της χώρας. Στις 2 Οκτωβρίου 1965 ιδρύθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κούβας και ο Φιντελ έγινε ο γενικός γραμματέας.
Το 1976 συγκέντρωσε στο πρόσωπό του τα αξιώματα του προέδρου του κράτους και του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων. Το 1991 επανεκλέχτηκε γενικός γραμματέας του κόμματος και το 1993, 1998 και 2003 το Συμβούλιο των Αντιπροσώπων ανανέωσε για πέντε χρόνια την προεδρική του θητεία.
