Το σύμβολο της Θεσσαλονίκης, είναι αδιαμφισβήτητα ο Λευκός Πύργος, ένα κτίσμα με ιστορία πολλών χρόνων.
Η ιστορία του είναι αρκετά γνωστή με εξαίρεσή ένα αρκετά σημαντικό γεγονός, ότι στην κορυφή του εκεί που ανεμίζει η ελληνική σημαία έχει τοποθετηθεί ένα τουρκικό λάφυρο.
Η σημερινή μορφή του πύργου κατασκευάστηκε τον 15ο αιώνα και αντικατέστησε την βυζαντινή οχύρωση που υπήρχε από τον 12ο αιώνα, για να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια ως κατάλυμα φρουράς Γενιτσάρων.
Το 1912 μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το μνημείο περιήλθε στην κυριότητα του ελληνικού δημοσίου και στην κορυφή του υψώθηκε η ελληνική σημαία με ιστό το κεντρικό κατάρτι λάφυρο από το βυθισμένο στον Θερμαϊκό, από το τορπιλλοβόλο του Νικολάου Βότση, τουρκικό θωρηκτό «Φετίχ-Μπουλέν».
Η ιστορία της βύθισης του «Φετίχ-Μπουλέν» ήταν μια ηρωική κίνηση που μέχρι να γίνει θεωρούνταν ακατόρθωτη. Με τις πρώτες ναυτικές συμπλοκές στις 18 Οκτωβρίου του 1912, κυβερνώντας το Τορπιλοβόλο 11 ο Νικόλαος Βότσης εισήλθε στο οχυρωμένο λιμάνι της Θεσσαλονίκης χωρίς να γίνει αντιληπτός και εκτόξευσε τρεις τορπίλες κατά του τουρκικoύ θωρηκτού, 3.000 τόνων, «Φετχί Μπουλέντ». Οι δύο τορπίλες ευστόχησαν και το τουρκικό πολεμικό πλοίο βυθίστηκε.
Μάλιστα ο Ν. Βότσης να αποχωρήσει χωρίς καμία απώλεια χάρη στην ψύχραιμη εκτίμηση και τη γενναιότητα του καθώς δεν κινδύνευε μόνο να αναγνωρισθεί από τον εχθρό αλλά και από το ναρκοπέδιο το οποίο προσπέρασε.
Το κατάρτι λάφυρο συμβολίζει το πρώτο βήμα για την απελευθέρωση της πόλης 9 μέρες πριν οι πληρεξούσιοι επιτελείς αξιωματικοί, Βίκτωρ Δούσμανης και Ιωάννης Μεταξάς, υπογράψουν στη Θεσσαλονίκη τα πρωτόκολλα παράδοσης της πόλης από την οθωμανική διοίκηση στον ελληνικό στρατό.
