Ο εκδότης της ιταλικής εφημερίδας “Il Giornale”, Alessandro Sallusti φιλοξενήθηκε στην εκπομπή Quarta Repubblica (του καναλιού Rete4), που παρουσιάζει ο Nicola Porro και έδωσε στο ακροατήριο και στους καλεσμένους ένα μάθημα για την προέλευση του "παρτιζάνικου τραγουδιού" Bella Ciao όπως αναφέρει
"Το Bella Ciao δεν μπορούσε να είναι το τραγούδι του καθενός, επειδή είναι fake news, κανένας παρτιζάνος δεν έχει ποτέ τραγουδήσει το Bella Ciao - είπε ο συντάκτης της Giornale εν μεσω χειροκροτημάτων - δεν υπάρχει ίχνος του Bella Ciao στην Αντίσταση, εισήχθη στη δεκαετία του '50 από την κομμουνιστική ρητορική ακριβώς ώστε να παρουσιαστεί τελικά ως ένα φαινόμενο της Αντίστασης, στην οποία το Κομμουνιστικό Κόμμα ήταν ένα μειονοτικό μέρος.
Ωστόσο πέτυχε γιατί και σήμερα, μετά από εβδομήντα χρόνια, φανταζόμαστε ότι οι παρτιζάνοι ήταν όλοι κομμουνιστές και ότι τραγουδούσαν το Bella Ciao.
Ούτε το ένα, ούτε το άλλο είναι αλήθεια".
Μετά από αυτό, απάντησε στον κομμουνιστή γελοιογράφο Vauro Senesi ο οποίος, μιλώντας για την ανάγκη να διδαχθεί ο φασισμός στα σχολεία, εκρήχθηκε φωνάζοντας: «Η εκπαίδευση είναι το πρώτο αντίσωμα εναντίον του φασισμού», είπε. Αλλά ο Sallusti του απάντησε, πάλι χειροκροτούμενος : «Σε αυτό το σχολείο ξέχασαν να διδάξουν για το Foibe και τη σφαγή του Osoppo και πολλά άλλα πράγματα*».
* Για την σφαγή στη Foibe βλέπε αναλυτικά εδώ. Η Brigate (Ταξιαρχία) Osoppo, ήταν μια αυτόνομη πατριωτική αντιστασιακή ομάδα, καθολικής έμπνευσης, 17 μέλη της οποίας σφαγιάστηκαν από κομμουνιστές αντάρτες στο Porzûs, κοντά στα γιουγκοσλαβικά σύνορα. Μεταξύ των θυμάτων ήταν και ο Guido Pasolini, αδελφός του γνωστού συγγραφέα και σκηνοθέτη Pier Paolo Pasolini.
ΚΟ: Η μελωδία του Bella Ciao («Όμορφη Αντίο») - που σύμφωνα με ορισμένους βασίστηκε σε εβραϊκά Klezmer Yiddish τραγούδια - ήταν ήδη γνωστή και την τραγουδούσαν στις αρχές του 20ού αιώνα οι γυναίκες που δούλευαν σε φυτείες ρυζιού στην κοιλάδα του Πάδου στην βόρεια Ιταλία. Οι στίχοι μιλούν για τις δύσκολες συνθήκες εργασίας μέσα στον καυτό ήλιο και κάτω από σκληρούς εργοδότες. Αλλά η ημέρα της ελευθερίας έρχεται. Σήμερα το τραγούδι έχει γίνει μόδα (βοηθάει ο γρήγορος ρυθμός, το εύκολο ρεφρέν και το «αντιφασιστικό» υπόβαθρο) και θα τους ακούσεις σχεδόν παντού. Από πάρτι στη Μύκονο, συνθήματα σε γήπεδα, εκδηλώσεις του Τσίπρα και της Φώφης, μέχρι διαμαρτυρίες για την κλιματική αλλαγή.
