Ο Δημόκριτος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σοφούς της αρχαιότητας. Ασχολήθηκε με τη γεωμετρία, την αστρονομία, τη βιολογία, την κοσμολογία, τη γεωγραφία, τη γεωλογία, τη μετεωρολογία, τη λογική, την ιστορία, την παιδεία, τη γλωσσολογία, την ηθική, την τέχνη του πολέμου, αλλά και με τη μουσική και την αισθητική.

Ο Δημόκριτος, από τα Άβδηρα της Θράκης, είχε δάσκαλό του τον άλλον σοφό, τον Λεύκιππο. Δάσκαλος και μαθητής εξέφρασαν την πεποίθηση ότι η ύλη αποτελείται από απειροελάχιστα, αόρατα και αδιάσπαστα στοιχεία, τα άτομα. Μάλιστα, υποστήριζαν πως οι συγκρούσεις των ατόμων δημιουργούν νέα σώματα και νέους κόσμους και πως υπάρχουν άπειροι κόσμοι, που δημιουργούνται από άπειρα σε πλήθος άτομα, με τυχαία μορφή.

Ο Δημόκριτος, επίσης, σημείωνε πως το σύμπαν περιείχε κι άλλους κόσμους, που οπωσδήποτε μερικοί από αυτούς ήταν κατοικημένοι. Είχε ξεκαθαρίσει στη σκέψη του ότι το «κενό» ήταν κάτι το υπαρκτό και δεν ταυτιζόταν με το «τίποτα», δηλαδή με το «μη ον».

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι δυο αρχαίοι Έλληνες σοφοί ήρθαν στο προσκήνιο, θεωρούμενοι ως γνήσιοι πατέρες της Ατομικής Θεωρίας. Ιδιαίτερα ο Δημόκριτος, που αποσπάσματα των έργων του έχουν σωθεί σε αρκετά μεγάλη έκταση, νοείται ως ο πρόδρομος του Otto Hahn.

Ο Γερμανός Otto Hahn, που λάτρευε το έργο του Δημόκριτου και εμπνεύστηκε σε μεγάλο βαθμό από αυτό, ήταν ένας τρανός πυρηνικός φυσικός, που βραβεύτηκε με Νόμπελ Χημείας το 1944 για τη σχάση βαρέων πυρήνων. Παρόλο που θεωρείται ο «πατέρας της Πυρηνικής Χημείας», αναδείχτηκε σπουδαίος ακτιβιστής κατά της διάδοσης των πυρηνικών όπλων, πολέμιος του Γ’ Ράιχ και ενάντιος των εβραϊκών διώξεων.

Αντιθέτως, από τα έργα του Λεύκιππου δεν έχει διασωθεί σχεδόν τίποτε, εκτός από ερμηνείες μερικών παραγράφων του από μετέπειτα σχολιαστές της αρχαιότητας. Έτσι, είχε αμφισβητηθεί έως και η ύπαρξή του.

Το 1980, ο Ιωάννης Πανέρης εκπόνησε μια πολύ προσεγμένη μελέτη στο περιοδικό «Ελληνικά», επιστημονικό όργανο της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών, όπου εντρυφούσε στο «Πρόβλημα Λεύκιππος», όπως τιτλοφορούνταν, σχετικά με την ιστορική ύπαρξη, ή μη, του σοφού Λεύκιππου. Παραθέτοντας πληθώρα αναφορών αρχαίων στοχαστών, αλλά και άλλων σύγχρονων, ο ίδιος ο μελετητής κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Η πληροφορία για την ανυπαρξία του Λεύκιππου είναι πολύ τρωτή και πολύ ανίσχυρη».

Άρα, ο Λεύκιππος υπήρξε και ήταν ο εισηγητής της Ατομικής Θεωρίας από τον 5ο, κιόλας, αιώνα π.Χ.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», στις 28/12/1980…