Αρθρογράφος: Βασίλης Καπούλας

Άσχημες εξελίξεις προοιωνίζει η Σύνοδος του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο για την Τουρκία καθώς μετά μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, την αποβολή της από το πρόγραμμα των F-35 και την ρήξη με τον Μάρι Ντράγκι, ήρθε και νέο πλήγμα από τον Ιταλό Υπουργό Άμυνας.

Η παρέμβαση του Ιταλού υπουργού Άμυνας, Lorenzo Guerini, θεωρείται πολύ σημαντική γιατί αποτυπώνει το κλίμα που έχει διαμορφωθεί εναντίον της Τουρκίας μέσα στο ΝΑΤΟ.

Πρόκειται για έναν υπουργό Άμυνας υπέρμαχο του ΝΑΤΟ και μόνο τυχαία δεν θωρείται η παρέμβαση του. Μια παρέμβαση που δικαιώνει το WarNews247 που πριν δύο μήνες ανέφερε πως “υπάρχει στροφή από την κυβέρνηση Ντράγκι υπέρ Ελλάδας”

Ο Ιταλός ΥΠΑΜ μίλησε για όλους και για όλα τοποθετώντας την Τουρκία στον άξονα του κακού μαζί με Ρωσία και Κίνα.

Ας δούμε τα βασικά σημεία της ομιλίας του.

Διαβάστε επίσης

Ιταλός Υπουργός Άμυνας: Εχθρός μας η Τουρκία

Ο Ιταλός υπουργός Άμυνας, Lorenzo Guerini, σε ακρόαση του στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων δήλωσε τα εξής:

“Η Μεσόγειος έχει αλλάξει. Και είναι μια αλλαγή που κινδυνεύει να ανατρέψει εντελώς τα σημεία αναφοράς μιας χώρας που για πολύ καιρό έχει ξεχάσει – ή τουλάχιστον υποτιμήσει – τους κινδύνους που απορρέουν από αυτήν.

Δεν είναι μόνο η Λιβύη, στην οποία το Ιταλικό υπουργείο Άμυνας δεν έχει σταματήσει να εμπλέκεται είτε μέσω της επιχείρησης “Ειρήνη” είτε με στρατιωτική μας παρουσία.

Το υπουργείο Άμυνας της Ιταλίας εστιάζει πλέον στην Κεντρική Μεσόγειο και επενδύει σε περιοχές που μέχρι τώρα η ιταλική ανάμειξη ήταν αναιμική ακόμη και από την πολιτική άποψη.

Υπάρχουν τομείς στους οποίους η δέσμευση της Ιταλίας γίνεται πιο θεμελιώδης κάθε μέρα, ειδικά επειδή υπάρχουν και άλλοι παίκτες στην περιοχή.

“Τα τρία προβλήματα – Κίνα, Ρωσία, Τουρκία”

“Τα κύρια προβλήματα μας μέχρι τώρα είναι 3: Η Κίνα, η Ρωσία και η Τουρκία.

Και είναι σαφές ότι οι επικείμενες ιταλικές αποστολές βασίζονται σε αυτήν την κατεύθυνση, μαζί με την έντονη έκκληση προς την Ατλαντική Συμμαχία και τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ενίσχυση της παρουσίας και της επιρροής Ρωσίας και Κίνας γίνεται ολοένα και πιο εμφανής, η οποία αναπτύσσεται παράλληλα με την στρατιωτική διάσταση – με ιδιαίτερη αναφορά στον τρόπο λειτουργίας του Πεκίνου – μας καθιστά μακροπρόθεσμους παράγοντες για την εφαρμογή αποτελεσματικών στρατηγικών για την προστασία των συμφερόντων μας» εξήγησε ο Guerini.

Ένα μήνυμα που δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για τη σημασία που έχουν αυτές οι χώρες στην χάραξη ιταλικής στρατηγικής και το οποίο χρησιμεύει επίσης για να καταλάβει κάποιος τις επόμενες κινήσεις της χώρας. Όχι μόνο όσον αφορά τη Λιβύη , αλλά και σε σχέση με την Ανατολική Μεσόγειο.

Διαβάστε επίσης

Ο Λίβανος

“Ενα από τα πιο σημαντικά βήματα εδώ είναι η πιθανότητα να αυξηθεί η δέσμευση της Ιταλίας στον Λίβανο με την ανάπτυξη ναυτικής δύναμης στο πλαίσιο της επιχείρησης “UNIFIL”.

Φυσικά με στόχο την “ενίσχυση της δυνατότητας επιτήρησης και ικανότητας παρέμβασης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Η επιλογή αυτή έχει δύο σκοπούς:

Πρώτον να αποτρέψουμε την Κίνα από το να εισέλθει στον Λίβανο, να επιβεβαιώσουμε την ιταλική παρουσία στην χώρα των κέδρων (ένας ξεχασμένος συνεργάτης μας) και να στείλουμε μήνυμα στην Τουρκία σε μια περιοχή που η Άγκυρα δείχνει συγκεκριμένο δυναμισμό ο οποίος θέτει σε κίνδυνο την περιφερειακή σταθερότητα.

“Να υποστηρίξουμε την Ελλάδα”

Ο Guerini δεν δίστασε να μιλήσει ρητά για τις ενέργειες της Άγκυρας σε σχέση με τον “μονομερή καθορισμό των θαλάσσιων Ζωνών για τις οποίες οι τουρκικές αρχές διεκδικούν αποκλειστική δικαιοδοσία, εις βάρος των γειτονικών χωρών και συνεπώς των δραστηριοτήτων που εμπλέκουν επίσης τις εταιρείες μας”.

Επομένως, μια ναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο χρησιμεύει όχι μόνο στην επιβεβαίωση της ιταλικής παρουσίας στη Λιβύη, αλλά και στην επαναφορά της Ιταλίας σε ολόκληρη την περιοχή Ανατολικής Μεσογείου, υποστηρίζοντας την Ελλάδα που εδώ και καιρό ζήτησε από τη Ρώμη μεγαλύτερη παρουσία στην περιοχή” καταλήγει.