Αυτό είναι το φρικιαστικό χρονικό του «εγκλήματος του αιώνα» στις ΗΠΑ.
Το 1966, ο Ρίτσαρντ Σπεκ διέπραξε μια από τις πιο φρικτές μαζικές δολοφονίες στην Αμερική, καθώς δολοφόνησε με βάναυσο τρόπο 8 φοιτήτριες της νοσηλευτικής, οι οποίες διέμεναν στο South Side του Σικάγου. Η αγριότητα του εγκλήματος του Σπεκ σόκαρε την Αμερική, με τα μέσα να κάνουν λόγο για το “έγκλημα του αιώνα”.
Ο Σπεκ γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1941 στο Ιλινόις από δύο θρησκευόμενους γονείς. Όταν ήταν 6 ετών η ζωή του άλλαξε δραματικά, καθώς ο 53χρονος πατέρας του πέθανε από καρδιακή προσβολή. Μετά από λίγα χρόνια η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε, ωστόσο ο άντρας που επέλεξε δεν ήταν το ιδανικό πρότυπο πατέρα, καθώς ήταν πότης με ένα βαρύ ποινικό μητρώο, και κακοποιούσε λεκτικά τον μικρό Σπεκ.
Με την νέα του οικογένεια ο Σπεκ μετακόμισε στο Ανατολικό Ντάλας του Τέξας, και άλλαζαν το ένα σπίτι μετά το άλλο, ζώντας σε πολλές φτωχογειτονιές. Στα 16 του παράτησε το σχολείο και άρχισε να πίνει όπως ο πατριός του. Τον Νοέμβριο του 1962 ο Σπεκ παντρεύτηκε την Σίρλεϊ Μαλόουν και απέκτησαν μαζί μια κόρη, ωστόσο ο Σπεκ είχε πάρει ήδη τον κακό δρόμο, καθώς μπαινόβγαινε στη φυλακή για αδικήματα όπως πλαστογράφηση, διαρρήξεις και επιθέσεις. Μέχρι τα 24 του είχε περισσότερες από 41 συλλήψεις…
Σύμφωνα με πληροφορίες η σύζυγος του τον φοβόταν πάρα πολύ, και μάλιστα είχε δηλώσει πως την βίαζε ακετά συχνά υπό την απειλή μαχαιριού και απαιτούσε να έχουν σεξουαλική επαφή έως και πέντε φορές την ημέρα.
Τον Μάρτιο του 1966, και αφού η γυναίκα του είχε υποβάλλει αίτηση διαζυγίου, ο Σπεκ έφυγε από το Ντάλας και πήγε στο Ιλινόις, αφού είχε ληστέψει ένα κατάστημα και η αστυνομία είχε εκδώσει ένταλμα για τη σύλληψή του. Στο Ιλινόις επισκέφτηκε την περιοχή που μεγάλωσε και έμεινε ένα μήνα δουλεύοντας ως ξυλουργός. Έφυγε πολύ σύντομα και πήγε στην αδερφή του στο Σικάγο, καθώς η αστυνομία τον έψαχνε για να τον ανακρίνει για τη δολοφονία μιας γυναίκας.
Ο γαμπρός του του πρότεινε να εργαστεί ως μαθητευόμενος στο εμπορικό ναυτικό. Πέρασε αρκετό διάστημα δουλεύοντας σε φορτηγά πλοία, αλλά απολύθηκε γρήγορα, καθώς τσακώθηκε με έναν αξιωματικό. Προσπάθησε να βρει δουλειά αλλού στον ίδιο τομέα και ταξίδεψε μέχρι την Ιντιάνα όπου του υποσχέθηκαν μια θέση εργασίας.
Όταν έφτασε όμως διαπίστωσε ότι η δουλειά είχε δοθεί σε άλλον. Ήταν μία μέρα πριν από τη μαζική δολοφονία. Επιστρέφοντας στο Σικάγο πήγε στο ναυτικό σωματείο για να ψάξει για δουλειά. Το κτίριο το οποίο στέγαζε τις εκπαιδευόμενες νοσηλεύτριες ήταν μόλις 150 μέτρα μακριά και προφανώς ο Σπεκ είχε δει νοσοκόμες να μπαινοβγαίνουν στις προηγούμενες επισκέψεις του στο σωματείο.
Στις 13 Ιουλίου 1966 ο Σπεκ βρέθηκε στο κατώφλι του κοιτώνα που φιλοξενούσε τις νοσηλεύτριες, και κρατούσε το περίστροφο της 53χρονης γυναίκας που είχε βιάσει το ίδιο βράδυ. Με την απειλή του όπλου του ανάγκασε τρεις κοπέλες να κλειστούν σε μια κρεβατοκάμαρα, όπου βρίσκονταν άλλες τρεις. Με σχοινιά και ναυτικούς κόμπους τις έδεσε χειροπόδαρα. Μέχρι τα μεσάνυχτα άλλες τρεις κοπέλες επέστρεψαν σπίτι και βρέθηκαν στην ίδια κατάσταση με τις συγκατοίκους τους.
Ο Σπεκ τις διαβεβαίωσε ότι ήθελε μόνο να τις ληστέψει. Αφού πήρε ό,τι τον ενδιέφερε από το σπίτι, έβαλε τις κοπέλες σε ξεχωριστά δωμάτια και τις σκότωσε μία μία, μέσα σε πέντε ώρες. Τις κραυγές καθεμιάς άκουγαν οι υπόλοιπες που παρέμεναν κλειδωμένες στα δωμάτια τους. Μέχρι που ήρθε η σειρά τους. Ο Σπεκ είχε χάσει τον λογαριασμό των θυμάτων του. Στον κοιτώνα έμεναν 9 κοπέλες, αλλά σκότωσε 8…
Κατά τη διάρκεια της δίκης του, η οποία ξεκίνησε στις 3 Απριλίου του 1967 και προκάλεσε μεγάλο ντόρο στην Αμερική, ο Σπέκ ισχυρίστηκε ότι δεν θυμόταν τις δολοφονίες, κάτι που σαφώς δεν πίστεψε κανείς, καθώς υπήρχε ήδη ένας μάρτυρας έτοιμος να τον αναγνωρίσει.
Αρχικά καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη το 1971. Το 1996 εμφανίστηκε μια βιντεοκασέτα με πρωταγωνιστή τον Σπεκ στη φυλακή, που είχε κινηματογραφηθεί το 1988. Το βίντεο έδειχνε τον Σπεκ με γυναικεία εσώρουχα, να παίρνει κοκαΐνη και να κάνει στοματικό σεξ σε έναν άλλο τρόφιμο. Στο βίντεο ο Σπεκ ακούγεται για πρώτη φορά να ομολογεί ότι σκότωσε τις φοιτήτριες, λέγοντας μάλιστα ότι «Δεν ήταν η νύχτα τους…»
Τόσα χρόνια ισχυριζόταν ότι είχε πάθει μπλακ άουτ από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ και δεν θυμόταν απολύτως τίποτα από εκείνη τη νύχτα…