Το 1966 η Ρένα Βλαχοπούλου φεύγει από τη Φίνος Φιλμ και πηγαίνει στην εταιρεία Καραγιάννης - Καρατζόπουλος. Η συμφωνία προβλέπει διπλάσια αμοιβή για τη Ρένα και ποσοστά στα κέρδη.
Πρωταγωνίστρια του Δαλιανίδη στο σινεμά και συγχρόνως στην Οδό Ονείρων του Μάνου Χατζιδάκι να τραγουδάει Έλα Πάρε μου τη Λύπη. Και μετά το θέατρο, εμφανίσεις σε νυχτερινό κέντρο. Γίνεται η πιο ακριβοπληρωμένη κωμική ηθοποιός. Η Ρένα Βλαχοπούλου έχει καλή σχέση με το χρήμα και το διεκδικεί. Τη δεκαετία του ’60, τη χρυσή δεκαετία του ελληνικού σινεμά, ήταν το δεύτερο γυναικείο όνομα σε κασέ, μετά την Αλίκη. Έπαιρνε 350 με 400 χιλιάδες δραχμές την ταινία και 500 με 600 χιλιάδες έπαιρνε η Αλίκη.
«Εγώ είμαι η Τζένη Καρέζη, δεν μπορείς να με κερατώνεις»
Τη χρονιά εκείνη γυρίζει τη Βουλευτίνα και το 1967 τη Βίβα Ρένα, υποδυόμενη σε διπλό ρόλο την άπορη και άσημη λαϊκή τραγουδίστρια Ρένα Παπαλιού και τη διεθνούς φήμης Ιταλίδα τραγουδίστρια Πεπίτα ντι Κορφού. Για εκείνη την περίοδο που άλλαξε στούντιο θα πει: «Ήταν θέμα χρηματικό. Ποιος δίνει τα πιο πολλά. Ήταν η εποχή που μαζεύαμε όχι για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, αλλά για να φτιάξουμε κάτι. Εγώ ήμουν τρομερά οικονόμα. Ήθελα να νιώσω στη ζωή μου στο γήρας ότι δεν θα έχω ανάγκη κανέναν. Όπως νιώθω αυτήν τη στιγμή. Τα λεφτά μου τα ξόδευα γιατί είχα και υποχρεώσεις. Αλλά κανόνιζα έτσι ώστε να τρώω τα τρία όταν έβγαζα δέκα».
