Του έβαλε τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι: Αυτή η ευρέως διαδεδομένη φράση, όπως άλλωστε και πολλές άλλες φράσεις που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας έχει τις ρίζες της στο Βυζάντιο.
Η φράση του έβαλε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το είδος τιμωρίας που επιβαλλόταν στους νάνους, τους οποίους συνήθιζαν να έχουν όλοι οι αυτοκράτορες την εποχή εκείνη.
Οι αυτοκράτορες είχαν τους νάνους, προκειμένου να τους διασκεδάζουν στα συμπόσια τους.
Οι νάνοι αυτοί ονομάζονταν «τζουτζέδες» και ασκούσαν μεγάλη επιρροή στους αυτοκράτορες .Οι αυτοκράτορες τους είχαν φοβερή αδυναμία και ποτέ δεν τους χαλούσαν το χατίρι. Τους είχαν ως μυστικοσυμβούλους και κατασκόπους.
Όμως όταν έπεφταν σε βαρύ παράπτωμα τρεις φορές, τιμωρούνταν κι αυτοί με μια περίεργη τιμωρία. Τους έβαζαν τα δυο πόδια μέσα στο ίδιο υπόδημα και τους άφηναν να κυκλοφορούν, χοροπηδώντας. Η τιμωρία αυτή κρατούσε από τέσσερις μέχρι έξι μήνες. Στο τέλος, ο νάνος δεν μπορούσε να κρατήσει περισσότερο το αφάνταστο αυτό μαρτύριο και έπεφτε στα πόδια του αυτοκράτορα, για να του ζητήσει έλεος.
Έτσι από την περίεργη τιμωρία αυτή των νάνων στο Βυζάντιο μας έμεινε η φράση: «Μου έβαλε ή του έβαλε τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι».
