Ο αγώνας του κινήματος των γυναικών εορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου με την Ημέρα της Γυναίκας, για την καθιέρωση της οποίας σημαντικό ρόλο έπαιξε και η Ρωσία από τις αρχές του 20ού αιώνα.
Από το 1977 που θεσπίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, την 8η Μαρτίου εορτάζεται η Ημέρα της Γυναίκας ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών.
Πότε και πώς ξεκίνησε ο εορτασμός
Η Ημέρα της Γυναίκας εορτάστηκε για πρώτη φορά στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, όπου διοργανώθηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ κατόπιν εισήγησης της Τερέζα Μαλκίελ.
Έπειτα, στις 19 Αυγούστου 1910 διοργανώθηκε η Διεθνής Διάσκεψη Γυναικών ως πρόδρομος της γενικής συνάντησης της Δεύτερης Διεθνούς Σοσιαλιστικής Κοινότητας στην Κοπεγχάγη.
Κατόπιν, στις 19 Μαρτίου 1911, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτήθηκε για πρώτη φορά με τη συμμετοχή πάνω από ενός εκατομμυρίου ανθρώπων στην Αυστρία, στη Δανία, στη Γερμανία και στην Ελβετία καθώς μόνο στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία υπήρξαν 300 διαδηλώσεις.
Ακόμα, οι Ρωσίδες όρισαν το 1913 την πρώτη τους Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας κατά το τελευταίο Σάββατο του Φεβρουαρίου σύμφωνα με το Ιουλιανό Ημερολόγιο.
Το 1914 εορτάστηκε η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου, πιθανόν επειδή τότε ήταν Κυριακή και έκτοτε πραγματοποιείται πάντα αυτή την ημερομηνία σε όλες τις χώρες.
Πάντως, στις 8 Μαρτίου του 1917, σύμφωνα με το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, στη Ρωσική Αυτοκρατορία, οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας διαδήλωσαν γεμίζοντας τους δρόμους της Αγίας Πετρούπολης και έτσι σηματοδοτήθηκε η αρχή της Οκτωβριανής Επανάστασης.
Συγκεκριμένα, οι γυναίκες στην Αγία Πετρούπολη έκαναν απεργία εκείνη την ημέρα για το «ψωμί και την ειρήνη» απαιτώντας το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, τον τερματισμό των ελλείψεων τροφίμων και το τέλος του τσαρισμού.
Ο Λέων Τρότσκι έγραψε ότι «η 23η Φεβρουαρίου (8η Μαρτίου) ήταν η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας και υπήρξαν συναντήσεις και δρώμενα, όμως δεν φανταζόμασταν ότι αυτή η "Ημέρα της Γυναίκας" θα κήρυττε την έναρξη της Επανάστασης. Έγιναν επαναστατικές ενέργειες, αλλά χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία. Το πρωινό, παρά τις διαταγές που είχαν λάβει, οι εργάτριες των κλωστοϋφαντουργίων εγκατέλειψαν τη δουλειά τους στα διάφορα εργοστάσια και έστειλαν αντιπροσώπους για να ζητήσουν υποστήριξη για την απεργία και όλοι βγήκαν στους δρόμους».
Επτά ημέρες αργότερα, ο αυτοκράτορας της Ρωσίας, Νικόλαος Β', παραιτήθηκε και η προσωρινή κυβέρνηση χορήγησε στις γυναίκες δικαίωμα ψήφου.
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η Αλεξάνδρα Κολλοντάι και ο Βλαντίμιρ Λένιν όρισαν την 23η Φεβρουαρίου (8η Μαρτίου) ως επίσημη αργία στη Σοβιετική Ένωση, αλλά συνέχισε να είναι εργάσιμη ημέρα μέχρι το 1965.
Ωστόσο, στις 8 Μαΐου 1965 με το διάταγμα του Προεδρείου του Ανώτατου Σοβιέτ, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας κηρύχθηκε ως μη εργάσιμη ημέρα στη Σοβιετική Ένωση «για τον εορτασμό των εξαιρετικών προτερημάτων των σοβιετικών γυναικών στην κομμουνιστική οικοδόμηση, στην υπεράσπιση της πατρίδας τους κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, στον ηρωισμό και στην ανιδιοτέλεια στο μέτωπο και στα μετόπισθεν και επίσης σηματοδοτώντας τη μεγάλη συμβολή των γυναικών στην ενίσχυση της φιλίας μεταξύ των λαών και στον αγώνα για την ειρήνη».
Από την επίσημη υιοθέτησή της στη Σοβιετική Ένωση μετά την Επανάσταση του 1917, η ημέρα εορταζόταν κυρίως στις κομμουνιστικές χώρες και από το κομμουνιστικό κίνημα παγκοσμίως.
Τα Ηνωμένα Έθνη άρχισαν να εορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στο Διεθνές Γυναικείο Έτος του 1975 και, το 1977, η Γενική Συνέλευση κάλεσε τα κράτη-μέλη να ανακηρύξουν την 8η Μαρτίου ως Ημέρα του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των γυναικών και την παγκόσμια ειρήνη.
