Τι είναι όλα αυτά που ζούμε; Πόλεμο έχουμε; Αυτό είναι ένα ερώτημα που ασφαλώς πλανάται σε όλο τον λογικά σκεφτόμενο
κόσμο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και κατά την σημερινή ειρηνική λεγόμενη περίοδο, νιώθουμε ότι ζούμε σε ένα περιβάλλον διαρκούςπολέμου, ευρισκόμενοι συνεχώς σε κάποιο χαράκωμα. Τι συμβαίνει λοιπόν;

 Η απάντηση είναι απλή: ζούμε τα αποτελέσματα ενός πολιτικού πολέμου!

Τι είναι όμως Πολιτικός Πόλεμος;

«Πόλεμος είναι η αιματηρή Πολιτική και Πολιτική είναι ο αναίμακτος πόλεμος», διατράνωσε ο γνωστός Κινέζος Μάο τσε Τουνγκ, δίνοντας την ρεαλιστική έννοια της πολιτικής και την ύπαρξη ενός ιδιότυπου πολέμου, του πολιτικού, κατά τη διάρκεια της ειρήνης, δηλαδή εκείνης της κατάστασης κατά την οποία δεν βιώνουμε θερμές συγκρούσεις. Πολιτικός επομένως είναι ο Πόλεμος κατά τον οποίο χρησιμοποιούνται όλα τα διατιθέμενα μέσα, πλην της θερμής σύρραξης, για επιβολή της βουλήσεώς μας έναντι του όποιου αντιπάλου. Ο πόλεμος αυτός λαμβάνει χώρα μεταξύ κρατών, μεταξύ συμμαχιών αλλά και εσωτερικά από τις αυταρχικές κυβερνήσεις των κρατών εναντίον των πολιτικών αντιπάλων τους
αλλά και των λαών που κυβερνούν. Σε αυτή την διάκριση του Πολέμου, δεν έχουμε ως όπλα σφαίρες, πυραύλους, βλήματα και βόμβες, αλλά τα ΜΜΕ, τις ιδέες και τα συναισθήματα. Οι στόχοι δεν είναι ούτε πόλεις ούτε εδαφικά σημεία, αλλά η ψυχή και το μυαλό του ανθρώπου.

Οι μορφές του Πολιτικού Πολέμου είναι:

-Ο Ιδεολογικός Πόλεμος. Σκοπός του είναι η κατάληψη του νου και της καρδιάς των ανθρώπων. Μέσα που χρησιμοποιούνται είναι οι ιδέες και τα συναισθήματα. Κύριο όργανο για την επιτυχία του είναι η Προπαγάνδα.
-Ο Κοινωνικός Πόλεμος, που έχει ως σκοπό τη διάσπαση της κοινωνίας, την υπονόμευση της συνοχής και τη διαίρεσή της για εξασθένηση και κατάρρευση. Στην μορφή αυτή του πολιτικού πολέμου γίνεται εκμετάλλευση των κοινωνικών αντιθέσεων και προβλημάτων.
-Ο Οικονομικός Πόλεμος. Σκοπός του η κατάρρευση της οικονομίας των ανθρώπων και η εξάρτησή τους από το κράτος. Αυτό επιτυγχάνεται με την αναστολή της οικονομικής προόδου και ανάπτυξης, με τον πληθωρισμό και την πρόκληση οικονομικού χάους, επιτυγχάνοντας έτσι την οικονομική εξάρτηση.
-Ο Μυστικός Πόλεμος, με σκοπό την κρυφή υπονόμευση. Αυτό γίνεται πράξη με την διάβρωση της κοινωνίας, την διαφθορά των συνειδήσεων, τους εκβιασμούς, τις εξαγορές και τις απειλές.
-Επιπλέον, αξίζει να αναφέρουμε ένα σοβιετικής προελεύσεως δίδαγμα που ακολουθείται απόλυτα από πολλές κυβερνήσεις της εποχής μας: «Για να μπορεί πάντοτε μια κρατική οντότητα να επικρατεί πολιτικά χρειάζεται να έχει δικτατορία, λογοκρισία, απόλυτα κατευθυνόμενη οικονομία και υποχρεωτική-μονολιθική ιδεολογία».

Για να γίνουν πράξη οι μορφές αυτές του Πολιτικού Πολέμου χρησιμοποιούνται τα εξής μέσα, συνεπικουρούμενα από τα
ΜΜΕ:

-Φανερά μέσα, ήτοι η φανερή πολιτική δράση, διάφορες οικονομικές και πνευματικές ανταλλαγές και η φανερή-επίσημη
προπαγάνδα.
-Μυστικά μέσα. Σε αυτά συγκαταλέγονται αρχικά η διείσδυση, δηλ. η διαπήδηση ιδεών, συνθημάτων και ανθρώπων στο χώρο του αντιπάλου, στις οργανώσεις και στα κόμματά του. Σε δεύτερη μοίρα, αλλά εξίσου σημαντική είναι η διάβρωση του κρατικού μηχανισμού, των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας. Τέλος, έχουμε την μυστική πολιτική, την μυστική διπλωματία, την προπαγάνδα, το σαμποτάζ, την κατασκοπία, ακόμη και στοχευμένες δολοφονίες.
-Οργάνωση. Στον τομέα αυτό των μέσων περιλαμβάνονται η ίδρυση και ανάπτυξη Οργανώσεων και η απομόνωση, δυσφήμιση, ο μαρασμός και η διάλυση αυτών του αντιπάλου. Πολύ σημαντική ενέργεια θεωρείται η απόσπαση «ασθενών κρίκων» από τον αντίπαλο, δηλ. ατόμων που ενισχύουν μεν σημαντικά τον αντίπαλο, αλλά είναι εύκολα ελέγξιμοι είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω διαφόρων επιβαρυντικών στοιχείων εναντίον τους.

Γεωπολιτικό άνοιγμα στον Περσικό: Η ΕΕ “αγκαλιάζει” τον Κόλπο με εργαλείο την Ελλάδα μετά το βήμα πίσω της Ουάσινγκτον

-Εξόντωση φωτισμένων αντιπάλων. Αυτοί που προσπαθούν να αφυπνίσουν τις κοινωνίες και τις επηρεάζουν σημαντικά είναι οι αντίπαλοι που επιβάλλεται να εξουδετερωθούν. Ως πολεμοφόδια σε αυτήν την εκστρατεία χρησιμοποιούνται η συκοφαντία, η πρόκληση, η πλαστογραφία, η σκανδαλοθηρία, ο εκβιασμός και η μαζική χρήση των βεβαρημένων λέξεων. Το μόνιμο λεξικό εναντίον τους περιλαμβάνει τα εξής: φασίστας, ρατσιστής, ναζιστής, (ακρο)δεξιός, και πρόσφατα τα ομοφοβικός, ξενοφοβικός, ισλαμοφοβικός κλπ.
-Ένοπλη Βία. Αποφεύγεται κατά το μείζον, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί υποταγμένη στην πολιτική στρατηγική σε έσχατες
περιπτώσεις.
-Τελικός σκοπός της χρησιμοποίησης όλων αυτών των μέσων του πολιτικού πολέμου είναι η διανοητική υποδούλωση και ο εκφοβισμός των αντιπάλων. Όταν και ο εκφοβισμός δεν αποδίδει τότε επιστρατεύεται το έγκλημα, είτε ως μεμονωμένη δολοφονία είτε ως ένοπλη επέμβαση. Αυτός είναι λοιπόν ο Πολιτικός Πόλεμος, μορφές και μέσα του οποίου βλέπουμε να εφαρμόζονται και να χρησιμοποιούνται και στην πατρίδα μας. Η χώρα μας, τα τελευταία χρόνια, αλλά ιδιαίτερα σήμερα, ζει κάτω από μια σκληρή μορφή αυτού του πολιτικού πολέμου, που διεξάγεται από την κυβέρνηση κατά των Ελλήνων πολιτών, με την ένοχη ανοχή σύμπασας της αντιπολίτευσης. Ζούμε κάτω από ένα καθεστώς απόλυτης δικτατορίας, όπου η
εκτελεστική, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία βρίσκονται υπό τον έλεγχο ενός προσώπου, του πρωθυπουργού. Επιπλέον, εφαρμόζεται μια άνευ προηγουμένου λογοκρισία τόσο στον προφορικό όσο και στον γραπτό λόγο, με ένα απίστευτο έλεγχο όλων των μέσων ενημέρωσης και των κοινωνικών δικτύων. Η οικονομία είναι απόλυτα ελεγχόμενη από την εγχώρια πολιτικο-οικονομική ελίτ και ιδιαίτερα από τους Ευρωπαίους «εταίρους». Τέλος, επικρατεί σχεδόν απόλυτα, σε όλους τους πολιτικούς χώρους (πλην του εθνικού-πατριωτικού) η μονολιθική ιδεολογία του καπιταλιστικού διεθνισμού (δηλ. της παγκοσμιοποίησης), στα πλαίσια της προσπάθειας εγκαθίδρυσης μιας αυταρχικής παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Έτσι η Ελλάδα, υποδουλωμένη ήδη στα μνημόνια, στην εγχώρια πολιτικο-οικονομική ελίτ και στους εξωτερικούς πάτρονες, βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή της! Η σωτηρία της θα έρθει μόνον αν επικρατήσει η Θουκυδίδειος λογική στις υπάρχουσες υγιείς δυνάμεις (και υπάρχουν πολλές), οι οποίες, ενωμένες, θα ανακόψουν την πορεία προς τον γκρεμό και θα επιβάλλουν την πρέπουσα κατάσταση που θα μπορεί να οδηγήσει στην αναγέννηση της χώρας.