Στις 8 Ιουλίου του 1931, στις φυλακές της Κολωνίας στη Γερμανία, καρατομείται ο 48χρονος οδηγός φορτηγών αυτοκινήτων Πέτερ Κύρτεν, σεβάσμιος μικροαστός οικογενειάρχης, που είχε τρομοκρατήσει όχι μόνο το Ντίσελντορφ όπου έδρασε, αλλά και ολόκληρη την Γερμανία.
Μπορεί εκείνη την περίοδο η χώρα να συγκλονιζόταν από τις συγκρούσεις των ναζί με τους κομουνιστές, μπορεί η ανεργία να είχε φτάσει στα ύψη και η κοινωνική κρίση να βρισκόταν στο αποκορύφωμά της, όμως από το Φεβρουάριο του 1929, που άρχισε η δράση του Πέτερ Κύρτεν έως τον Μάιο του 1930, που τον συνέλαβαν, η Γερμανία συζητούσε μόνο για τον περιβόητο «δράκο του Ντίσελντορφ».
Το όνομά του έμεινε στην παγκόσμια ιστορία εγκληματολογίας και φιγουράρει επάξια δίπλα στο όνομα του Τζακ του Αντεροβγάλτη. Η θυελλώδης καριέρα του Κύρτεν άρχισε στις 3 του Φλεβάρη του 1929. Η κυρία Κουν, μοδίστρα 50 ετών, δέχτηκε την επίθεση ενός μασκοφόρου και επέζησε έχοντας στο κορμί της 25 μαχαιριές. Πέντε μέρες αργότερα βρήκαν σε ένα πάρκο το πτώμα μιας 5χρονης παιδούλας.
Το κρανίο της ήταν σπασμένο, το κορμί της είχε 13 μαχαιριές , τα πόδια της ήταν καμένα. Έντρομοι οι γιατροί διαπίστωσαν αυτό που έγινε στη συνέχεια το σήμα κατατεθέν του δράκου του Ντύσσελντορφ, της είχαν πιει το αίμα. Ακολούθησε μια ατελείωτη σειρά φρικτών φόνων, σπέρνοντας τον τρόμο στη πόλη.
Ο Πέτερ Κύρτεν είχε αφήσει πίσω του και μια σειρά από θύματα, που είχε προσπαθήσει να βιάσει και να σκοτώσει αλλά για διάφορους λόγους δεν τα είχε καταφέρει. Οι περισσότεροι βρέθηκαν στο νοσοκομείο με δεκάδες ψαλιδιές ή με θρυμματισμένα τα κρανία. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τι συνέβαινε στο Ντίσελντορφ. Οι κάτοικοι ήταν τρομοκρατημένοι, όλη η γερμανική αστυνομία είχε μετακομίσει στην πόλη και εκατοντάδες εθελοντές τη συνεπικουρούσαν. Αποτέλεσμα όμως μηδέν.
Άρχισαν να συλλαμβάνουν διάφορους, οι περισσότεροι από τους οποίους κατέληξαν στο τρελάδικο: Γιόχαν Στράους, οπαδός της μαύρης μαγείας. Βάλτεμαρ Στέλτσερ, που πίστευε ότι ήταν η ενσάρκωση του προφήτη Ηλία, Γκέοργκ Ντιστρόυ, που πίστευε ότι ήταν μετενσάρκωση του Τζακ Αντεροβγάλτη. Όλοι αυτοί γίνονταν για λίγο διάσημοι και έπειτα ήταν φανερό ότι ο δράκος κυκλοφορούσε ελεύθερος. Άρχισε να ξεχειλίζει η λαϊκή οργή για την ανικανότητα της αστυνομίας. Τον Αύγουστο του 1929 ένα μεγάλο πλήθος διαδηλωτών εισέβαλε στα γραφεία της αστυνομικής διεύθυνσης, σπάζοντας τα πάντα και ξυλοκοπώντας τους αστυνομικούς. Το σύνθημά τους ήταν «θάνατος το δράκο, θάνατος στην αστυνομία».
Η σύλληψη του φρικτού δολοφόνου έγινε με τρόπο εντελώς περίεργο. Είχε οδηγήσει μια κοπέλα στο σπίτι του, αλλά την ώρα που ετοιμαζόταν να την σκοτώσει κάτι συνέβη στο κεφάλι του και την έδιωξε, αφού την έβαλε να του υποσχεθεί ότι δεν θα πήγαινε στην αστυνομία. Πως το έκανε αυτό ο Κύρτεν κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει. Προφανώς ήταν μια αναλαμπή λογικής στο διαταραγμένο μυαλό του. Η κοπέλα τρομοκρατημένη, κράτησε το λόγο της αλλά ανέφερε το συμβάν σε ένα γράμμα που έστειλε σε μια φίλη της.
Το γράμμα πήγε σε λάθος διεύθυνση, το πήρε μια γριά, το διάβασε και το πήγε κατευθείαν στο αστυνομικό τμήμα. Οι διωκτικές αρχές έφτασαν πολύ γρήγορα στον Κύρτεν. Αρκετοί είχαν γλιτώνει από τις επιθέσεις του και μπορούσαν να τον αναγνωρίσουν Αυτός ομολόγησε αμέσως, σαν αν ήθελε να το βγάλει από πάνω του, το βάρος αυτού του φρικτού μυστικού.
Οι γιατροί τον εξέτασαν και αποφάσισαν ότι δεν ήταν διαταραγμένος ή τρελός. Τα μόνα ελαφρυντικά που επικαλέστηκε ήταν τα άσχημα παιδικά του χρόνια. Ο πατέρας του ήταν αλκοολικός, έδερνε τη μάνα του και είχε βιάσει την μικρή του αδερφή. Ο ίδιος είπε πως, όταν ήταν έφηβος, έφτανε σε ερωτική ικανοποίηση μόνο όταν έσφαζε κοτόπουλα. Μεταφέρθηκε από το Ντίσελντορφ στην Κολονία, όπου αποκεφαλίστηκε.
Λίγο πριν εκτελεστεί στην γκιλοτίνα, ο διεστραμμένος κατά συρροή δολοφόνος που ο γερμανικός Τύπος έσπευσε να αποκαλέσει «Βαμπίρ του Ντίσελντορφ» ρώτησε όλο αγωνία τον γιατρό της φυλακής αν θα μπορούσε, αφού κοβόταν το κεφάλι του, να ακούσει «έστω και για μια στιγμή τον ήχο του αίματός μου να ξεπηδά από τον κομμένο μου λαιμό»;
Ο γιατρός τον καθησύχασε ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί πιθανότατα για αρκετά δευτερόλεπτα μετά τον αποκεφαλισμό. «Αυτή θα είναι η τελευταία των απολαύσεων!», αναφώνησε εκείνος και οδηγήθηκε στη λαιμητόμο. Το όνομα του Πέτερ Κύρτεν ξεχάστηκε, όμως ο τίτλος «δράκος του Ντίσελντορφ» ακόμα πλανάται πάνω από τους σκοτεινούς δρόμους της γερμανικής μεγαλούπολης.
