Στην ελληνική αγορά εργασίας διαμορφώνεται εδώ και χρόνια ένα επικίνδυνο μοτίβο που περνά απαρατήρητο μέχρι την ώρα της συνταξιοδότησης, σύμφωνα με το
Χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι –και ένας όχι αμελητέος αριθμός μισθωτών– λειτουργούν με γνώμονα το «εδώ και τώρα», επιλέγοντας τις χαμηλότερες δυνατές εισφορές ή αποδεχόμενοι μισθούς μικρότερους από τους πραγματικούς, αρκεί να αυξάνεται άμεσα το καθαρό εισόδημά τους.
Το τίμημα, όμως, εμφανίζεται αργότερα: οι χαμηλές εισφορές σήμερα οδηγούν σε συντάξεις που δύσκολα ξεπερνούν τα 600–800 ευρώ, ακόμη και έπειτα από δεκαετίες ασφάλισης.
Η πραγματική εικόνα των εισφορών των αυτοαπασχολουμένων
Τα πιο πρόσφατα στοιχεία του e-ΕΦΚΑ δείχνουν καθαρά την τάση. Από περίπου 1,4 εκατομμύρια αυτοαπασχολούμενους, σχεδόν οι οκτώ στους δέκα επιλέγουν την οικονομικότερη επιλογή: είτε την ειδική κατηγορία είτε την πρώτη ασφαλιστική βαθμίδα. Με αυτόν τον τρόπο περιορίζουν άμεσα τη μηνιαία τους επιβάρυνση, αλλά παράλληλα «κλειδώνουν» πολύ χαμηλές συντάξιμες αποδοχές.
Η μαθηματική εξίσωση είναι αμείλικτη: από τα 244,65 ευρώ της πρώτης κατηγορίας, μόλις 180,65 ευρώ αφορούν την κύρια σύνταξη. Αυτό το ποσό πολλαπλασιάζεται επί πέντε και διαμορφώνει συντάξιμο μισθό 905 ευρώ – ένα ποσό που δεν επιτρέπει μεγάλη τελική σύνταξη, όσος χρόνος ασφάλισης κι αν προστεθεί.
Με 30 χρόνια εργασίας, ο συντελεστής αναπλήρωσης που εφαρμόζεται δεν ξεπερνά το 26,5%. Ακόμη και μαζί με την εθνική σύνταξη, το ποσό που λαμβάνει τελικά ο επαγγελματίας δύσκολα ξεπερνά τα 600 ευρώ καθαρά. Για σύνταξη άνω των 800 ευρώ χρειάζονται 40 χρόνια πλήρους ασφάλισης, πάντα με τα σημερινά δεδομένα.
