Kι όμως κάποτε οι ΗΠΑ δεν ήθελαν να ακούσουν ούτε για αστείο το όνομα «Μακεδονία», «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα στο κράτος των Σκοπίων.  

Όπως αναφέρει διπλωματικό έγγραφο του Δεκεμβρίου του 1944, που υπογράφει ο Έντουαρντ Στετίνιους, τότε Aμερικανός υπουργός Εξωτερικών: 

«Η (αμερικανική) κυβέρνηση θεωρεί ότι αναφορές όπως μακεδονικό «έθνος», μακεδονική «πατρίδα» ή μακεδονική «συνείδηση» συνιστούν  αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντικατοπτρίζει καμία πολιτική πραγματικότητα και βλέπει σε  αυτές την αναγέννηση ενός πιθανού μανδύα που θα υποκρύπτει επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας», αναφέρει το τηλεγράφημα. 

Το ίδιο έγγραφο, που δημοσιεύεται στα αμερικανικά αρχεία αναφέρει ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παρατηρεί «με μεγάλη ανησυχία τις αυξανόμενες προπαγανδιστικές φήμες και τις ημιεπίσημες δηλώσεις προς όφελος μιας αυτόνομης Μακεδονίας, που προέρχονται κυρίως από τη Βουλγαρία, αλλά και από την Γιουγκοσλαβία και άλλες πηγές, με την ένδειξη ότι η ελληνική επικράτεια θα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε αυτήν την κατάσταση». 

Μάλιστα, ο Στετίνιους αναφέρεται στην επίσημη πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης, που έχει αποφασίσει «να αντιταχθεί σε κάθε αναβίωση του μακεδονικού ζητήματος που σχετίζεται με την Ελλάδα. Το ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από Έλληνες και ο ελληνικός λαός αντιτίθεται σχεδόν ομόφωνα στη δημιουργία ενός μακεδονικού κράτους». 

Στο ίδιο τηλεγράφημα, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών θεωρεί ότι η αμερικανική κυβέρνηση «θεωρεί υπεύθυνη κάθε κυβέρνηση ή ομάδα κυβερνήσεων που ανέχονται ή ενθαρρύνουν απειλητικές ή επιθετικές πράξεις «μακεδονικών δυνάμεων» κατά της Ελλάδας. 

Αποδέκτες του τηλεγραφήματος, που έχει αναρτήσει και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, ήταν μεταξύ άλλων οι διπλωματικές αντιπροσωπείες των ΗΠΑ στη Σόφια, την Καζέρτα της Ιταλίας, το Βουκουρέστι, το Λονδίνο, την Αθήνα, τη Μόσχα και την Άγκυρα. 

Κάποιος θα αναρωτηθεί τι άλλαξε από τότε στην αμερικανική πολιτική. Καταρχήν η πολιτική των ΗΠΑ άλλαξε σχεδόν αμέσως μόλις ο Γ.Τίτο κατέστησε την Γιουγκοσλαβία ανεξάρτητη από την Μόσχα και προσέγγισε ακόμα και την Δύση. 

Τότε η Ουάσιγκτον ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση το ζήτημα της «Μακεδονίας» να μη το σηκώνει ψηλά.

Μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας οι Αμερικανοί ήθελαν να διεισδύσουν στα Βαλκάνια και να τα αποσπάσουν από την ρωσική επιρροή πράγμα που το έκαναν εύκολα διότι η Ρωσία την δεκαετία του 90΄ ήταν σε άθλια κατάσταση.

Τώρα όμως το παιχνίδι είναι πολύ πιο περίπλοκο.

Η Τουρκία θέλει την «Μεγάλη Αλβανία» ενώ οι ΗΠΑ θέλουν την συντήρηση του κρατιδίου των Σκοπίων αλλά υπό τον έλεγχό τους. Φυσικά και υπάρχει και το ζήτημα των αγωγών.