Έχουν περάσει τρία χρόνια από την «10η Εντολή» και ήρθε η στιγμή που ο Πάνος Κοκκινόπουλος και η Frenzy Films επιστρέφουν με την νέα εβδομαδιαία σειρά «Ου φονεύσεις» στο Open Tv.
Πρόκειται για 34 αυτοτελή επεισόδια με ιστορίες μυστηρίου που περιλαμβάνουν πάθη, δολοφονίες, εγκλήματα, με την ματιά του ταλαντούχου σκηνοθέτη. Ο ίδιος αναφέρει σε συνέντευξη που δίνει στο περιοδικό People και τον Μαρίνο Βυθούλκα:
«Το πρώτο επεισόδιο είναι μια σκληρή ιστορία, με μια μεγάλη ανατροπή. Δεν θέλω να πω περισσότερα, θέλω να το δείτε. Η ανάμειξή μου με την τις σειρές που αφορούν εγκλήματα, έχει ξεκινήσει από το 1992 με την Ανατομία ενός Εγκλήματος στον ΑΝΤ1. Από τότε έχουν περάσει 26 χρόνια. Μολονότι ο Κόκκινος Κύκλος, η 10ηΕντολή, ο 3ος Νόμος και το Ου φονεύσεις κινούνται γύρω από τον ίδιο βασικό άξονα (είναι πραγματικές ιστορίες, αλλαγμένες ώστε να μην θίγονται ούτε οι θύτες, αλλά ούτε και τα θύματα), προσπαθώ πάντα να κάνω κάτι διαφορετικό, διότι μετά καταντάει ρουτίνα.
Όταν έκανα τα Μαύρα Μεσάνυχτα, στον δεύτερο χρόνο μου ερχόταν να αυτοκτονήσω από την ρουτίνα. Τα αυτοτελή επεισόδια σου δίνουν την δυνατότητα κάθε φορά να διηγείσαι μια διαφορετική ιστορία, με διαφορετικούς ηθοποιούς, ακόμα και με διαφορετική σκηνοθετική προσέγγιση. Το Ου Φονεύσεις, είναι μια σειρά διαφορετική όσον αφορά τη δραματουργία και την αισθητική της. Και όταν λέω δραματουργία, εννοώ πως δεν υπάρχουν πολλά λόγια, αφήνοντας έτσι τον θεατή να μαντέψει την εξέλιξη κάθε του επεισοδίου. Αυτόματα, το κάθε επεισόδιο γίνεται πιο κινηματογραφικό.
Όσον αφορά την αισθητική, πλέον δουλεύουμε με κινηματογραφικές κάμερες και η όλη αντιμετώπιση έχει ένα στυλιζάρισμα που δεν είχε παλιά. Η κινηματογραφική αφήγηση έχει ένα ρίσκο: Ζητάς την συμμετοχή του θεατή που δεν είναι δεδομένη στην τηλεόραση, διότι την ίδια στιγμή που είναι σπίτι του και βλέπει το επεισόδιο μπορεί να κάνει και άλλα πράγματα. Να είναι στην κουζίνα, στο μπάνιο, στο κρεβάτι, να μιλάει στο τηλέφωνο. Το Ου φονεύσεις, απαιτεί μια πιο ενεργή συμμετοχή του θεατή. Να μην σηκωθεί από τον καναπέ. Αν αυτό το καταφέρουμε, τότε θα είναι μεγάλη επιτυχία. Από εκεί και πέρα ρισκάραμε ώστε να κάνουμε κάτι καινούργιο, παίρνοντας βέβαια και το ρίσκο της αποτυχίας που μπορεί να οδηγήσει στο γκρεμό».
