Οι επιθέσεις των δυνάμεων του Άξονα κατά του ηπειρωτικού εδάφους των ΗΠΑ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμος ήταν σπάνιες και με μηδαμινά αποτελέσματα, εξαιτίας της γεωγραφικής τους απόστασης από τα θέατρα των επιχειρήσεων σε Ασία και Ευρώπη.
Η πολύνεκρη επίθεση στο Περλ Χάρμπορ (7 Δεκεμβρίου 1941), δεν θα μας απασχολήσει εδώ, επειδή σημειώθηκε στη νήσο Χαβάη, που εκείνη την εποχή δεν είχε το καθεστώς της Πολιτείας και βρισκόταν πλησιέστερα προς τις ιαπωνικές ακτές.
Οι Γιαπωνέζοι υπήρξαν πιο δραστήριοι από τους Γερμανούς στον τομέα αυτό και επιχείρησαν με διάφορους τρόπους να πλήξουν το ηπειρωτικό έδαφος των ΗΠΑ. Στις 23 Φεβρουαρίου 1942, το υποβρύχιο Ι-17 έβαλε κατά ενός πετροχημικού εργοστασίου στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνιας.
Αν και οι ζημιές ήταν ελάχιστες, ο καπετάνιος του υποβρυχίου Νισίνο Κόζο ανέφερε στους προϊσταμένους του ότι η Σάντα Μπάρμπαρα φλέγεται. Οι ζημιές στο εργοστάσιο εκτιμήθηκαν σε μόλις 500 δολάρια.
Στις 21 Ιουνίου 1942, το ιαπωνικό υποβρύχιο Ι-26 υπό τον πλωτάρχη Ταγκάμι Μέιτζι αναδύθηκε στο δέλτα του ποταμού Κολούμπια και βομβάρδισε με οβίδες το στρατόπεδο Φορτ Στίβενς στο Όρεγκον, προκαλώντας ασήμαντες ζημιές στο γήπεδο μπέιζμπολ του στρατοπέδου. Κοντά στην περιοχή αυτή δύο μήνες αργότερα (9 Σεπτεμβρίου 1942) σημειώθηκε η πρώτη αεροπορική επίθεση σε αμερικανικό έδαφος.
Ιαπωνικό υδροπλάνο τύπου Γιοκοσούκα Ε14Υ, με κυβερνήτη τον Νομπούο Φουτζίτα, έριξε 80 κιλά εμπρηστικών βομβών σε δασική έκταση στο βουνό Μάουντ Έμιλι, προκαλώντας ασήμαντες ζημιές. Η επίθεση επαναλήφθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1942, με πενιχρά και πάλι αποτελέσματα.
Ιαπωνικό εμπρηστικό αερόστατο
Πιο σοβαρή ήταν η επίθεση με εμπρηστικά αερόστατα από το Νοέμβριο του 1944 έως τον Απρίλιο του 1945. Οι Γιαπωνέζοι εξαπέλυσαν 9.000 εμπρηστικά αερόστατα, επωφελούμενοι ενός αεροστρόβιλου του Ειρηνικού.
Πίστευαν ότι αυτά θα εκραγούν στην αμερικάνικη ενδοχώρα και θα προκαλέσουν σημαντικές ζημιές κυρίως σε δάση και οικίες. Μόνο 300 κατόρθωσαν να φθάσουν στον προορισμό τους.
Οι ζημιές ήταν μικρές, αλλά έξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, πέντε παιδιά, επειδή τα εξέλαβαν ως παιγνίδια και μία γυναίκα από την περιέργειά της.
Οι γερμανικές επιθέσεις έμειναν σχεδόν όλες στο στάδιο της απόπειρας. Επρόκειτο για περιπτώσεις σαμποτάζ. Μία ομάδα κατασκόπων, που δρούσε πριν από την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο, συνελήφθη από πράκτορες του FBI στις 29 Ιουνίου 1942 στη Νέα Υόρκη. Τα 33 μέλη της μοιράσθηκαν 300 χρόνια φυλακής.
Η δεύτερη προσπάθεια για σαμποτάζ στο έδαφος των ΗΠΑ έγινε το ίδιο διάστημα από άνδρες της Abwehr (Γερμανική Κατασκοπεία και Αντικατασκοπεία) του Φον Κανάρις, υπό την κωδική ονομασία Επιχείρηση Παστόριους.
Στις 12 Ιουνίου 1942, το γερμανικό υποβρύχιο U-202 αποβίβασε στη Νέα Υόρκη μία τετραμελή ομάδα σαμποτέρ υπό τον Γκέοργκ Ντας, με διαταγή να ανατινάξει το υδροηλεκτρικό φράγμα του Νιαγάρα και άλλα εργοστάσια κοινής ωφελείας.
Πέντε μέρες αργότερα, το υποβρύχιο U-584 αποβίβασε μια άλλη τετραμελή ομάδα σε ακτή της Φλώριδας, με σκοπό το σαμποτάζ σε δίκτυα υποδομών. Και οι 8 άνδρες της Abwehr έγιναν αντιληπτοί από την Ακτοφυλακή και συνελήφθησαν, δίνοντας πολύτιμα στοιχεία στους Αμερικανούς για τα σχέδια εισβολής του Χίτλερ στις ΗΠΑ.
