Ομάδα με επικεφαλής τον αρχαιολόγο Ivan Sprajc, ανακοίνωσε την ανακάλυψη μιας αρχαίας πόλης των Μάγια που ονομάζεται Chactún, που σημαίνει «Κόκκινος Λίθος» ή «Piedra Grande». Βρίσκεται στη νοτιοανατολική περιοχή της Campeche, σε μία από τις μεγαλύτερες πεδινές περιοχές του Κεντρικού Μεξικού. Η ανακάλυψη έγινε πριν από λίγες εβδομάδες, ενώ οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η πόλη ήταν στο κέντρο μιας τεράστιας περιοχής μεταξύ του 600 και 900 μ.Χ.. Η έκταση της περιοχής είναι μεγαλύτερη από 220.000 τετραγωνικά μέτρα (22 εκτάρια), και περιέχει μια σειρά από σημαντικά μνημεία, συνοδευόμενα με δεκάδες επιγραφές.

Κρυμμένη στη ζούγκλα για αιώνες

Στο πέρασμα των αιώνων, η Chactún παρέμεινε κρυμμένη στη ζούγκλα της βόρειας Calakmul,η οποία αποτελεί μέρος μιας έκτασης μεγαλύτερης από 3.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και βρίσκεται μεταξύ των περιοχών Rio Bec και Chenes. Η περιοχή αυτή μέχρι σήμερα, είχε χαρακτηριστεί ως το απόλυτο κενό στον αρχαιολογικό χάρτη της περιοχής των Μάγια.

«Είναι μία από τις μεγαλύτερες θέσεις στα κεντρικά πεδινά, συγκρίσιμη σε έκταση και μέγεθος με τις περιοχές και τα κτίρια των BECAN, Nadzcaan και El Palmar στην Campeche», δήλωσε ο Sprajc,ο οποίος εργάζεται για το Κέντρο Ερευνών της Σλοβενικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών .

Η μητρόπολη των αρχαίων Μάγια πρέπει να είναι ένας από τους 80 συνολικά αρχαιολογικούς χώρους που έχουν εντοπιστεί από το Archaeological Survey Project στη νοτιοανατολική Campeche, το οποίο ξεκίνησε το 1996. Η θέση αυτών των περιοχών βασίστηκε κατά κύριο λόγο στην οπτική αναγνώριση από αεροφωτογραφίες μεγάλης κλίμακας. Σε κάποιους από τους αρχαιολογικούς χώρους όπως στο Uxul και στο Kings τα αρχαία τείχη είχαν ήδη περιγραφεί από εξερευνητές όπως ο Karl Ruppert, στη δεκαετία του1930. Ωστόσο, η Chactún αγνοήθηκε από τις επιστημονικές αποστολές μέχρι σήμερα.

Δυνατότητες αρχαιολογικής έρευνας

Το 1989 η περιοχή ανακηρύχθηκε μέρος της Biosphere Reserveκαι η αρχαιολογική έρευνα κατέστη επιτέλους δυνατή. «Με την χρήση αεροφωτογραφιών εξετάστηκε στερεοσκοπικά η περιοχή, όπου και βρέθηκαν πολλά χαρακτηριστικά γνωρίσματα που ήταν προφανώς αρχιτεκτονικά κατάλοιπα. Από εκεί πήραμε τις συντεταγμένες και το επόμενο βήμα ήταν να εντοπίσουμε τις αρχαίες διαδρομές που χρησιμοποιήθηκαν από τους υλοτόμους για να φτάσουν στην περιοχή», εξήγησε ο Sprajc.

Από το δρόμο που οδηγεί στην πόλη της Xpujil, η απόσταση είναι 16 χιλιόμετρα. Για να φτάσει κανείς στο χώρο στέγασης της αρχαιολογικής ομάδας απαιτείται πεζοπορία δύο ωρών μέσα στο τροπικό δάσος. Ο δρόμος είναι βατός μόνο με την χρήση οχημάτων 4Χ4 και οι αρχαιολόγοι έπρεπε να σταματούν συνεχώς για να κόβουν την πυκνή βλάστηση που εμπόδιζε την πορεία τους.

Τρία μνημειώδη κτιριακά συγκροτήματα

Περιέργως,παρά την εγγύτητά της προς την Rio Bec η αρχιτεκτονική των αρχαίων μνημείων φαίνεται να φέρει περισσότερες ομοιότητες με αυτή που ακολουθήθηκε στην Petén. Η περιοχή περιλαμβάνει τρία μνημειώδη κτιριακά συγκροτήματα. Το δυτικό καλύπτει μια έκταση άνω των 110.000 τετραγωνικών μέτρων (11 εκταρίων), ενώ το νοτιοανατολικό και το βορειοανατολικό καλύπτουν από κοινού άλλα 110.000 τετραγωνικά μέτρα.

Σε αυτούς τους χώρους βρίσκονται διάσπαρτα πολλές πυραμιδικές κατασκευές, δύο γήπεδα,αυλές, πλατείες, γλυπτά μνημεία αλλά και κατοικημένες περιοχές. Η υψηλότερη πυραμίδα, έχει ύψος 23 μέτρα και βρίσκεται στο δυτικό συγκρότημα, ωστόσο, οι στήλες και οι βωμοί, μερικά από τα οποία έχουν ακόμα υπολείμματα στόκου επάνω τους, αντικατοπτρίζουν το μεγαλείο της πόλης στην Ύστερη Κλασική περίοδο των Μάγια (600-900 μ.Χ. ).

Από τις 19 στήλες που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα, οι τρεις είναι πολύ καλά διατηρημένες. Η μία από αυτές δίνει την ονομασία της πόλης, λέγοντας ότι ο κυβερνήτης K'inich B'ahlam «την καθόρισε ως Κόκκινο Λίθο (ή Μεγάλο Λίθο) το 751» - σύμφωνα με την προκαταρκτική ερμηνεία από τον επιγραφολόγο Octavio Esparza Olguin.

Η έρευνα της περιοχής έχει ολοκληρωθεί και έχει αποτυπωθεί σε τρισδιάστατο χάρτη.Εν τω μεταξύ, ο Octavio Esparza, αρχαιολόγος και επιγραφολόγος του National Autonomous University of Mexico καταγράφει τις στήλες και τους βωμούς. Αρκετά από αυτά τα μνημεία, όπως είπε, είχαν ξαναχρησιμοποιηθεί σε μεταγενέστερους χρόνους, πιθανώς στην Ύστερη Κλασική και Πρώιμη Μετακλασική περίοδο των Μάγια.

«Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να γνωρίζουν τη σημασία των μνημείων, καθώς ορισμένες από τις στήλες βρέθηκαν ανάποδα, αν και ήξεραν ότι ήταν σημαντικές και τις λάτρευαν γιατί βρήκαμε κεραμικά αναθήματα, τοποθετημένα μπροστά σε μερικά από αυτά», είπε.

Ένα άλλο παράδειγμα της επαναχρησιμοποίησης, σύμφωνα με τον Ivan Sprajc ήταν η Στήλη Νο 18 που βρέθηκε στο πίσω γωνία του γηπέδου στο νοτιοανατολικό συγκρότημα. «Η επαναχρησιμοποίηση των μνημείων είναι μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή αυτού του τόπου, κάτι που δεν έχουμε βρει κάπου αλλού».

Δείτε το βίντεο: