Ο Ανδρέας Μπάρκουλης ήταν ένας από τους πιο όμορφους άνδρες της εποχής του ενώ έμεινε γνωστός ως ένας από τους μεγαλύτερους γόηδες του ελληνικού κινηματογράφου. Δεν είναι τυχαίο που οι γυναίκες παραληρούσαν στο πέρασμά του, σε σημείο που να καθιερωθεί η φράση "κορίτσια ο Μπάρκουλης".
Ωστόσο, υπάρχουν ποικίλες ιστορίες για το πώς έμεινε αυτή η φράση στην καθημερινότητά μας.
Σε συνέντευξή του στην Espresso το 2008 ο ίδιος ο Ανδρέας Μπάρκουλης είχε πει ότι την έκφραση αυτή «την έλεγε ο παλιός, καλός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Μίμης Στεφανάκος στο γήπεδο όταν ετοιμαζόταν να σουτάρει. Και μετά πέρασε στην εξέδρα και τον κόσμο…».
Το ίδιο είπε κάποια χρόνια αργότερα ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, που ήταν σύζυγος της Μάρθας Καραγιάννη. Όπως είπε, «πλησίαζε η Μάρθα Καραγιάννη μια μέρα που ερχόταν μαζί με τη Σπεράντζα Βρανά, αναφώνησα για να τις πειράξω τη γνωστή σε όλους φράση, κορίτσια ο Μπάρκουλης».
Κατά μια δεύτερη εκδοχή, ο Ανδρέας Μπάρκουλης σε συνέντευξή του το 1996 είχε αναφέρει ότι όσο έμενε στον Πειραιά, στα νιάτα του, περνούσε από το λύκειο θηλέων και τα κορίτσια φώναζαν το όνομά του κάθε φορά που περνούσε: «Έμενα Λουκά Ράλλη τότε, στον Πειραιά. Έπρεπε λοιπόν με το αυτοκίνητο να κατέβω την Τζαβέλα για να πάω στον προορισμό μου. Εκεί λοιπόν ήταν χτισμένο ένα γυμνάσιο Θηλέων.
Κάθε μέρα απέξω μαζεύονταν πολλά αγόρια, όλοι οι… γαμπροί της περιοχής! Κάποιος απ’ όλους αυτούς λοιπόν είχε την έμπνευση μια μέρα και φώναξε «Κορίτσια ο Μπάρκουλης» και από τότε το φώναζαν κάθε φορά που περνούσα με το αυτοκίνητο απέξω είτε εγώ, είτε κάποιο όχημα που έκανε θόρυβο όπως το δικό μου…».
Άλλη θεωρία είναι ότι η φράση αυτή ακούστηκε στα καμαρίνια ενός κινηματογραφικού στούντιο. Όπως είχε αφηγηθεί ο σκηνοθέτης Παύλος Τάσιος στον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη: «Σε κάποιο στούντιο εκεί στα τέλη του ’50, που γυρίζονταν δυο και τρεις ταινίες μαζί, ένα γυμνάσιο θηλέων έκανε επίσκεψη για να δουν οι μαθήτριες πως γυρίζονταν οι ταινίες.
Πήγαν όλες μαζί στο καμαρίνι της Βουγιουκλάκη για να πάρουν αυτόγραφο και ξαφνικά ακούστηκε μία κραυγή, υστερική, από μια μαθήτρια: “Κορίτσια, ο Μπάρκουλης”. Σε κλάσματα δευτερολέπτου, πατείς με πατώ σε, όλα τα κορίτσια έτρεξαν σαν τρελά να δουν από κοντά τον πιο... γόη από όλους τους τότε γόηδες του ελληνικού σινεμά».
