Ένα κορίτσι καθόταν στην όχθη ενός ποταμού στη Ρωσία. Το όνομά της ήταν Εκατερίνα, αλλά όλοι τη φώναζαν με το υποκοριστικό Κατιούσα. Το τοπίο γύρω της μαγευτικό. Οι μηλιές και οι αχλαδιές είχαν ανθίσει.
Στην αγκαλιά της είχε ένα πακέτο με γράμματα. Λίγο αργότερα άρχισε να τραγουδά για τον «γκρίζο αετό» της στέπας. Ο αετός της ήταν ο αγαπημένος της που είχε πάει στα σύνορα να πολεμήσει ενάντια στους Γερμανούς στρατιώτες, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Του έλεγε να προστατέψει με όλη τη δύναμή του την πατρίδα και τον λαό της, ενώ εκείνη θα προστάτευε την αγάπη τους.
Αυτό είναι το νόημα του πολεμικού ρωσικού τραγουδιού «Κατιούσα», το οποίο έγινε ύμνος του Κόκκινου Στρατού και παιζόταν για να εξυψώσει το ηθικό των στρατιωτών που μάχονταν. Τους πρώτους στίχους έγραψε ο ρώσος ποιητής Μιχαήλ Ισακόφσκι το 1938.
Στη συνέχεια ο συνθέτης Ματβέι Μπλάντερ συμπλήρωσε μερικούς ακόμη στίχους και έγραψε τη μουσική. Ο μουσικός έγραφε πρώτα τζαζ μουσική, αλλά κατά τη δεκαετία του 1930 άρχισε να γράφει πατριωτικά επαναστατικά τραγούδια. Ο Μπλάντερ δημιούργησε έναν αισιόδοξο ξεσηκωτικό ρυθμό. Ήθελε κάθε στρατιώτης να νιώθει ήρωας.
Το τραγούδι άρχισε σιγά σιγά να γίνεται γνωστό στη Ρωσία. Μαθήτριες σχολειών της Μόσχας τραγουδούσαν την «Κατιούσα» κάθε φορά που έβλεπαν στρατιώτες να φεύγουν για το μέτωπο.
