To έγκλημα είναι τόσο παλιό όσο και η ανθρωπότητα, καθώς ο άνθρωπος κατέφυγε ήδη από την προϊστορία του σε ανατριχιαστικές πράξεις τιμωρίας, εκδίκησης ή ξεκαθαρίσματος προσωπικών λογαριασμών.
Είναι πραγματικά τόσο παλιό που μόνο εύκολο δεν είναι να αναγνωριστούν οι πρώτες εκδηλώσεις του σε κάθε κατηγορία, καθώς η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει συχνά πυκνά στο φως παλιότερα πειστήρια εγκλημάτων.
Ο κόσμος ήταν πάντα βίαιος και να γιατί…
Πρώτη ανθρωποκτονία
Η παλιότερη γνωστή δολοφονία έλαβε χώρα πριν από 430.000 χρόνια στη σημερινή βόρεια Ισπανία, όταν ένας από τους πανάρχαιους προγόνους μας (Νεάντερνταλ ή ακόμα και ο παλιότερος Χαϊδελβέργειος Άνθρωπος) χτυπήθηκε θανάσιμα στο κεφάλι με αμβλύ αντικείμενο. Το σπασμένο κρανίο ήταν μεταξύ των προϊστορικών οστών που εντοπίστηκαν σε ασβεστολιθικό σπήλαιο της οροσειράς Σιέρα δε Αταπουέρκα.
Οι αρχαιολόγοι έπρεπε μάλιστα να συναρμολογήσουν τα θρυμματισμένα οστά του κρανίου για να έρθουν αντιμέτωποι με την παλιότερη δολοφονία της Ιστορίας! Η φύση της βλάβης υποδεικνύει ότι το θύμα πέθανε πιθανότατα από τα τραύματά του, τα οποία προήρθαν μάλλον από ξύλινο δόρυ ή λίθινο πέλεκυ…
Πρώτο μαζικό έγκλημα πολέμου
Η πρώτη καταγραφή προϊστορικής μάχης που έχουμε στα χέρια μας χρονολογείται εδώ και 13.000 χρόνια και έλαβε χώρα στο Βόρειο Σουδάν. Εκεί, σε μια ανασκαφή που έχει ονομαστεί «Νεκροταφείο 117», έχει εντοπιστεί το παλιότερο ανθρώπινο νεκροταφείο (με επίσημο χαρακτήρα), αν και τα ευρήματά του είναι σχετικά αναπάντεχα.
Κι αυτό γιατί από τους 61 σκελετούς που φιλοξενούνται εκεί, το 45% φέρουν ευδιάκριτα σημάδια τραυμάτων, κάτι που το κάνει «την παλιότερη απόδειξη διακοινοτικής βίας στα αρχαιολογικά χρονικά». Μέχρι την ανακάλυψη του συγκεκριμένου κοιμητηρίου, τα παλιότερα ντοκουμέντα ηθελημένων ανθρώπινων απωλειών μάς έρχονταν από το 5000 π.Χ. και μετά.
Όπως τα πειστήρια της μαζικής σφαγής που έλαβε χώρα στην πρώιμη νεολιθική Κεντρική Ευρώπη, ο μαζικός τάφος που ανακαλύφθηκε στο γερμανικό Schoneck-Kilianstadten δηλαδή και φιλοξενεί 26 σκελετούς που είχαν όλοι σκοτωθεί από βέλη ή αιχμηρά αντικείμενα. Οι συγκεκριμένοι σκελετοί έφεραν μάλιστα και σημάδια ακρωτηριασμών, ενώ το γεγονός ότι ανήκαν όλοι τους σε άντρες υποδεικνύει ότι πρέπει να ήταν αιχμάλωτοι πολέμου…
Πρώτη απαγωγή
Κάποια στιγμή στον 10ο αιώνα, οι Βίκινγκς απήγαγαν μια γηγενή Ινδιάνα του Νέου Κόσμου και την έφεραν στην Ισλανδία. Κι έτσι η Αμερικάνα πάτησε το πόδι της στην Ευρώπη τουλάχιστον 500 χρόνια πριν κάνει ο Κολόμβος το ακριβώς αντίθετο. Ιστορικά γνωστό είναι επίσης (χάρη στον Κώδικα του Χαμουραμπί) ότι η δουλεία ίσχυε στη Μεσοποταμία τουλάχιστον από το 1750 π.Χ., αφού ο νόμος μάς λέει πως οποιοσδήποτε προσπαθούσε να σώσει ή να κλέψει τον σκλάβο άλλου πολίτη τιμωρούνταν με θάνατο.
Η δουλεία περιλάμβανε από τα γεννοφάσκια της την απαγωγή, αν και δεν μας έχει παραδοθεί κάποιο συγκεκριμένο χρονικό. Κι έτσι είναι ασφαλέστερο να υποθέσουμε ότι η παλιότερη (μαζική) απαγωγή έλαβε χώρα το 750 π.Χ. και δεν ήταν άλλη παρά η Αρπαγή των Σαββίνων Γυναικών.
Ήταν στις πρώτες μέρες της Ρώμης που σημειώθηκε η μεγάλη έλλειψη γυναικών, κάτι που απειλούσε ανοιχτά το μέλλον της κατοπινής αυτοκρατορίας. Κι έτσι οι Ρωμαίοι κάλεσαν σε μια γιορτή τον γειτονικό πληθυσμό των Σαββίνων, όπως διηγείται ο Τίτος Λίβιος, από τους οποίους άρπαξαν τις παρθένες κόρες εξαναγκάζοντάς τες σε γάμο. Το γεγονός κατέληξε όπως ήταν φυσικό σε πόλεμο, αν και αυτός δεν θα ήταν παρά μια υποσημείωση στη μετατροπή της Ρώμης σε παντοδύναμη αυτοκρατορία…
Πρώτο βασανιστήριο
Η παλιότερη αναφορά σε βασανιστήρια έρχεται από την αρχαία Αίγυπτο, εκεί που το μαστίγωμα χρησιμοποιούνταν αφειδώς ως ανακριτική τεχνική. Αλλά και ως μέσο τιμωρίας υπήρχε ο βασανισμός, τι νομίζατε; Όποιος εκτελούσε πατροκτονία, το πλέον ταμπού έγκλημα του αρχαίου κόσμου, τον κυλούσαν γυμνό πάνω σε αγκάθια και τον έθαβαν κατόπιν ζωντανό.
Ορόσημα ήταν επίσης και οι Ρωμαίοι, οι οποίοι έφτασαν τον βασανισμό ακόμα και σε δικονομικά ύψη: η κατάθεση ενός σκλάβου ήταν έγκυρη μόνο αν είχε αποσπαστεί μετά από βασανιστήρια! Οι σκλάβοι δεν ήταν αξιόπιστοι, εκτός κι αν μαρτυρούσαν μέσα σε ανείπωτο πόνο.
Αλλά και ο Μωσαϊκός Νόμος, γραμμένος γύρω στο 1000 π.Χ., καταγράφει έναν αριθμό βασανιστηρίων, όπως τον λιθοβολισμό της μοιχαλίδας, για παράδειγμα.
Πρώτη αεροπειρατεία
Οι ιστορικοί συμφωνούν ότι η πρώτη καταγραμμένη αεροπειρατεία έλαβε χώρα το 1931, όταν οι ένοπλοι αντάρτες του Περού περικύκλωσαν ένα αεροπλάνο που είχε μόλις προσγειωθεί στην Αρεκίπα. Αν και δύσκολα θα περιλαμβάναμε σήμερα το συγκεκριμένο γεγονός στην κατηγορία, αφού η εξέλιξή του ήταν τουλάχιστον ιδιαίτερη.
Ο πιλότος αρνήθηκε λοιπόν το αίτημα των αεροπειρατών να τους πάρει από κει και να φύγουν για άλλα μέρη. Αντιθέτως, το αεροσκάφος καθηλώθηκε υπό την απειλή των όπλων στο έδαφος για δύο εβδομάδες, όταν και ειδοποιήθηκε ο κυβερνήτης ότι η επανάσταση είχε πετύχει τους σκοπούς της, κι έτσι ήταν τώρα ελεύθερος να φύγει!
Η πρώτη μοιραία αεροπειρατεία με ανθρώπινες απώλειες σημειώθηκε στις ΗΠΑ στις 27 Οκτωβρίου 1939, σε άλλο ένα εντελώς ιδιόμορφο περιστατικό: ένας άντρας που έκανε μαθήματα πιλότου ονειρεύτηκε την πρώτη του σόλο πτήση. Κι έτσι έκανε κάτι εντελώς λογικό: έβγαλε ένα πιστόλι από την τσέπη του κατά τη διάρκεια του μαθήματος, πυροβόλησε στο κεφάλι τον δάσκαλο και προσγείωσε μετά μόνος τιυ το εκπαιδευτικό αεροσκάφος.
Αφού ξεφορτώθηκε και το πτώμα, επέστρεψε σπίτι σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Τον έπιασαν όμως και τον έκλεισαν ισοβίως στη φυλακή…
