Οι μνήμες του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου παραμένουν «νωπές» στην ιστορία. Φανταστείτε τι θα συνέβαινε εάν οι ΗΠΑ ήταν ένα φασιστικό κράτος και συμμετείχε στον πόλεμο από την αντίθετη πλευρά. Αυτό δεν είναι σενάριο φαντασίας, καθώς όντως επιχειρήθηκε.
Η «συνωμοσία των επιχειρήσεων» όπως ονομάζεται, είναι μιά άγνωστη και σκοτεινή πλευρά της ιστορίας των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το σχέδιο, που «ξεσκέπασε» ο συνταξιούχος Αρχιστράτηγος Smedley Butler, πλούσιοι μεγιστάνες σχεδίαζαν να δημιουργήσουν μια φασιστική οργάνωση αποτελούμενη από βετεράνους του Α Παγκοσμίου Πολέμου, με τον Butler ως αρχηγό. Σκοπός της οργάνωσης ήταν να διενεργήσει πραξικόπημα που θα «έριχνε» τον Πρόεδρο Franklin D. Roosevelt.
Το 1934, ο Μπάτλερ κατέθεσε ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής των Ηνωμένων Πολιτειών της Βουλής των Αντιπροσώπων για τις μη-αμερικανικές δραστηριότητες (η επιτροπή McCormack-Dickstein) Παρά την προσπάθεια του S. Butler για απονομή δικαιοσύνης, δεν ασκήθηκε δίωξη εναντίον κανενός.
Την εποχή των περιστατικών, τα μέσα ενημέρωσης απέρριψαν την ύπαρξη συνωμοσίας, με ένα περιοδικό της New York Times που χαρακτηριστικά το ονόμασε ως μία «γιγάντια φάρσα».
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...
Γιατί επιλέχθηκε ο Butler;
Τον Ιούλιο του 1932, χιλιάδες βετεράνοι στρατιώτες του Α' Π.Π. συγκεντρώθηκαν στην Ουάσινγκτον, έστησαν σκηνές και απάιτησαν την άμεση πληρωμή των «μπόνους» που δικαιούνταν σύμφωνα με ένα νόμο του 1924. Ο Walter W. Walters, ένας πρώην λοχίας του στρατού
ήταν ο «αρχηγός» αυτού του κινήματος που ονομάστηκε «στρατός μπόνους».
Ο στρατός μπόνους ενθαρρύνθηκε από την εμφάνιση του συνταξιούχου Αρχιστράτηγου Smedley Butler. Ως πασίγνωστη και αγαπητή στρατιωτική φιγούρα της εποχής, ο Μπάτλερ είχε μεγάλη επιρροή στους βετεράνους. Λίγες μέρες μετά την άφιξη του Μπάτλερ, ο Πρόεδρος Herbert Hoover διέταξε την απομάκρυνση των διαμαρτυρόμενων και τα στρατεύματα ιππικού των Η.Π.Α. υπό τη διοίκηση του στρατηγού Douglas MacArthur κατέστρεψαν τις σκηνές τους.
Γιατί ήθελαν να «πέσει» η κυβέρνηση Ρουζβελτ;
Η εκλογή του Φ. Ρούσβελτ το 1932 προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση σε πολλούς συντηρητικούς επιχειρηματίες της εποχής, «καθώς ή εκλογική εκστρατεία του που βασίστηκε στήν υπόσχεση ότι η κυβέρνηση θα παρέχει θέσεις εργασίας σε όλους τους ανέργους θα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός νέου κύματος ανεργίας από επιχειρηματίες, λόγω του φόβου τους για τον σοσιαλισμό και των απερίσκεπτων κυβερνητικών δαπανών.»
Η ειδική επιτροπή
Η επιτροπή άρχισε να εξετάζει αποδεικτικά στοιχεία στις 20 Νοεμβρίου 1934. Στις 24 Νοεμβρίου, η επιτροπή εξέδωσε μια δήλωση που περιγράφει λεπτομερώς τη μαρτυρία που είχε ακούσει για την συνομοσία και τα προκαταρκτικά συμπεράσματά της. Στις 15 Φεβρουαρίου 1935, η επιτροπή υπέβαλε την τελική της έκθεση στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Κατά τη διάρκεια των ακροάσεων της επιτροπής, ο Butler κατέθεσε ότι ο Gerald C. MacGuire προσπάθησε να τον στρατολογήσει για να ηγηθεί πραξικόπηματος, υποσχόμενος του έναν στρατό 500.000 ανδρών για μια πορεία στην Ουάσιγκτον, και οικονομική υποστήριξη.
Ο Μπάτλερ κατέθεσε ότι το πρόσχημα για το πραξικόπημα θα ήταν ότι η υγεία του προέδρου ήταν σε κακή κατάσταση.
Παρά την υποστήριξη του Butler για τον Roosevelt στις εκλογές και τη φήμη του ως ισχυρού κριτικού του καπιταλισμού, ο Μπάτλερ δήλωσε ότι οι συνωμότες θεώρησαν ότι η καλή του φήμη και δημοτικότητα ήταν ζωτικής σημασίας για την προσέλκυση υποστήριξης από το ευρύ κοινό και τον είδαν ως ευκολότερα διαχειρίσιμο από άλλα πρόσωπα.
Με δεδομένο ένα επιτυχημένο πραξικόπημα, ο Μπάτλερ δήλωσε ότι το σχέδιο ήταν να έχει ο ίδιος σχεδόν απόλυτη εξουσία στη νεοσυσταθείσα θέση του «Γραμματέα Γενικών Υποθέσεων», ενώ ο Ρούσβελτ θα είχε αναλάβει έναν δευτερεύων «συμβολικό» ρόλο.
Όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση από τον Μπάτλερ, αρνήθηκαν την συμμετοχή τους σε συνωμοσίες. Ο MacGuire ήταν το μοναδικό πρόσωπο εκ των οποίων που προσδιόρισε ο Butler, ο οποίος κατέθεσε ενώπιον της επιτροπής. Άλλοι κατηγορούμενοι από τον Μπάτλερ δεν κλήθηκαν να εμφανιστούν για να καταθέσουν, επειδή «η επιτροπή δεν έχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ενώπιον της το οποίο θα απαιτούσε στο ελάχιστο την πρόσκληση τέτοιων ανδρών... Η επιτροπή δεν θα λάβει γνώση των ονομάτων που προσκομίστηκαν σε μαρτυρίες που βασίζονται σε φήμες.»
Στις 24 Μαρτίου 1935, ο MacGuire πέθανε στο New Haven, στο Κονέκτικατ, στην ηλικία των 38 ετών. Ο παθολόγος του σε ένα τοπικό νοσοκομείο απέδωσε τον θάνατο σε επιπλοκές από πνευμονία. Ο αδελφός του MacGuire απέδωσε τον θάνατο στην ουραιμία, αναφέροντας επίσης πως ένας άλλος γιατρός, πίστευε πως ο θάνατος του συσχετίζονταν άμεσα με τις έρευνες. Ο γιατρός αυτός βέβαια, αρνήθηκε να προβεί σε επίσημες δηλώσεις.
Η κατάθεση του Σ. Μπάτλερ αναλυτικά
Την 1η Ιουλίου 1933 ο Butler συναντήθηκε για πρώτη φορά με τους MacGuire και Doyle. Ο Gerald C. MacGuire ήταν ένας πωλητής ομολόγων για την εταιρεία Grayson Murphy & Company και μέλος της Αμερικανικής Λεγεώνας του Κοννέκτικατ. Ο Bill Doyle ήταν διοικητής της Αμερικανικής Λεγεώνας της Μασαχουσέτης. Ο Μπάτλερ δήλωσε ότι του ζητήθηκε να οριστεί ως Εθνικός Διοικητής της Αμερικανικής Λεγεώνας.
Στις 3 ή 4 Ιουλίου, ο Butler πραγματοποίησε μια δεύτερη συνάντηση με τους MacGuire και Doyle. Δήλωσε ότι πρότειναν να παρευρεθούν εκατοντάδες υποστηρικτές στη συγκέντρωση της Αμερικανικής Λεγεώνας για να ζητήσουν από τον Σ. Μπάτλερ να πραγματοποιήσει ομιλία. Ο MacGuire έδωσε μια δακτυλογράφητη ομιλία στον Butler και που πρότειναν να την διαβάσει στη συγκέντρωση. Η ομιλία «Καλούσε την κεντρική συνδιάσκεψη της Λεγεώνας να υιοθετήσει επίσημη γραμμή που θα ζητά από τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιστρέψουν στο παλιό «χρυσό» νόμισμα, έτσι ώστε όταν οι βετεράνοι θα πληρώνονταν το επίδομα που τους είχε υποσχεθεί, τα χρήματα που θα λάμβαναν δεν θα ήταν άχρηστα χαρτιά». Η συζήτηση αυτή αύξησε περαιτέρω τις υποψίες του Μπάτλερ.
Γύρω στις 1 Αυγούστου, ο MacGuire επισκέφθηκε μόνος του τον Μπάτλερ. Ο Μπάτλερ δήλωσε ότι ο MacGuire του είπε ότι η εταιρεία Grayson Murphy του ανέθεσε τη δημιουργία της Αμερικανικής Λεγεώνας στη Νέα Υόρκη και ο Μπάτλερ είπε στον MacGuire ότι η αμερικανική λεγεώνα δεν ήταν «τίποτα άλλο από ένα απεργοσπαστικό όργανο». Ο Butler δεν είχε ποτέ ξανά επαφές με τον Doyle.
Στις 24 Σεπτεμβρίου, ο MacGuire επισκέφθηκε το δωμάτιο ξενοδοχείου του Butler στο Newark. Στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο Butler συναντήθηκε με τον Robert Sterling Clark. Ο Clark ήταν συλλέκτης τέχνης και κληρονόμος της περιουσίας της πασίγνωστης και παντοδύναμης Singer. Ο MacGuire γνώριζε τον Robert S. Clark όταν ήταν υπολοχαγός στην Κίνα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Μπόξερ. Ο Κλάρκ είχε παρανομαστεί «ο εκατομμυριούχος υπολοχαγός».
Κατά το πρώτο εξάμηνο του 1934, ο MacGuire ταξίδεψε στην Ευρώπη και απέστειλε ταχυδρομικές κάρτες στον Μπάτλερ. Στις 6 Μαρτίου, ο MacGuire έγραψε στον πληρεξούσιο του Clark και τον ίδιο Clark επιστολή που περιέγραφε την γαλλική «ακραία» οργάνωση Croix-de-Feu.
Στις 22 Αυγούστου, ο Butler συνάντησε τον MacGuire σε ένα ξενοδοχείο, αυτή ήταν η τελευταία φορά που ο Μπάτλερ συναντήθηκε με τον MacGuire. Σύμφωνα με δηλώσεις του Μπάτλερ, με την ευκαιρία αυτή, ο MacGuire ζήτησε από τον Μπάτλερ να οργανώσει μια νέα οργάνωση βετεράνων και να οδηγήσει μια απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του Προέδρου.
Στις 20 Νοεμβρίου, η επιτροπή άρχισε να εξετάζει αποδεικτικά στοιχεία. Ο δημοσιογράφος Paul Comly French έδωσε την ιστορία στο Philadelphia Record και στη New York Post στις 21 Νοεμβρίου. Στις 22 Νοεμβρίου, οι New York Times έγραψαν το πρώτο τους άρθρο σχετικά με την υπόθεση και την περιέγραψαν ως «γιγαντιαία φάρσα»
Τα αποτελέσματα της Επιτροπής
Η προκαταρκτική έκθεση της επιτροπής του Κογκρέσου ανέφερε:
«Αυτή η επιτροπή δεν έχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ενώπιον της, το οποίο θα απαιτούσε στο ελάχιστο να καλεί ενώπιον της ανθρώπους όπως ο John W. Davis, ο στρατηγός Hugh Johnson, ο στρατηγός Harbord, ο Thomas W. Lamont, ο ναύαρχος Sims ή ο Hanford MacNider.»
«Η επιτροπή δεν θα λάβει γνώση των ονομάτων που έχουν προστεθεί στη μαρτυρία που αποτελούν απλή φημολογία.
Η επιτροπή αυτή δεν θα ασχοληθεί με πρόωρα δημοσιεύματα εφημερίδων, ιδίως όταν δημοσιεύονται πριν από τη λήψη της μαρτυρίας.
Ως αποτέλεσμα των πληροφοριών που ήταν στην κατοχή της επιτροπής αυτής για κάποιο χρονικό διάστημα, αποφασίστηκε να ακουστεί η ιστορία του Αρχιστράτηγου Smedley D. Butler και άλλων που μπορεί να έχουν γενική γνώση στο θέμα. ...»
Η τελική έκθεση της επιτροπής του Κογκρέσου ανέφερε:
«Τις τελευταίες εβδομάδες της επίσημης ζωής της επιτροπής λάβαμε αποδεικτικά στοιχεία ότι ορισμένα άτομα είχαν επιχειρήσει να ιδρύσουν μια φασιστική οργάνωση στη χώρα αυτή. Δεν υποβλήθηκαν αποδεικτικά στοιχεία και η επιτροπή αυτή πιστεύει πως δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ αυτής της απόπειρας και οποιασδήποτε φασιστικής δραστηριότητας οποιασδήποτεευρωπαϊκής χώρας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτές οι απόπειρες συζητήθηκαν, προγραμματίσθηκαν και θα μπορούσαν να τεθούν σε εκτέλεση όταν και αν οι οικονομικοί φορείς το έκριναν σκόπιμο.»
Η επιτροπή έλαβε στοιχεία από τον αρχιστράτηγο Smedley D. Butler , δύο φορές διακοσμημένο από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο ίδιος μίλησε ενώπιον της επιτροπής σχετικά με τις συνομιλίες με έναν Gerald C. MacGuire στον οποίο ο τελευταίος φέρεται να πρότεινε το σχηματισμό ενός φασιστικού στρατού υπό την ηγεσία του στρατηγού Butler.
Ο MacGuire αρνήθηκε ένορκα τους ισχυρισμούς αυτούς, αλλά η επιτροπή ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει όλες τις σχετικές δηλώσεις του στρατηγού Butler, με εξαίρεση την δήλωση που υποδηλώνει τη δημιουργία του οργανισμού.
Αυτό, ωστόσο, επιβεβαιώθηκε μέσω της αλληλογραφίας του MacGuire με τον διευθυντή του, Robert Sterling Clark, της Νέας Υόρκης, ενώ ο MacGuire ήταν στο εξωτερικό μελετώντας τις διάφορες μορφές οργανώσεων βετεράνων φασιστικού χαρακτήρα.
