Από την αρχαιότητα, ο αριθμός 9 θεωρούνταν ότι είχε μαγική και μυστηριώδη δύναμη. Το 9 είναι ίσο με το γινόμενο 3 επί 3. Αν, λοιπόν, στον αριθμό 3 είχαν μεγάλη εκτίμηση οι μάγοι και οι αποκρυφιστές των διάφορων εποχών, ήταν φυσικό να εκτιμούν ακόμη περισσότερο το 9, που ήταν τρεις φορές ισχυρότερο από το 3.
Μέσα στο 9 κρυβόταν, κατά τους αρχαίους, η έννοια του συνόλου του γνωστού και άγνωστου κόσμου, δηλαδή του ήλιου, της σελήνης και των άλλων επτά γνωστών πλανητών την εποχή εκείνη.
Ο Όμηρος, στα έπη του, ανέφερε σε πολλά σημεία τον ιερό αριθμό 9, στον οποίο απέδιδε εξαιρετική σημασία. Έτσι, σ’ έναν «Ύμνο στη Λατόνα», δηλαδή στη Λητώ, βρίσκεται η εξής φράση: «Η Λατόνα υπέφερε επί εννέα μέρες και εννέα νύχτες τους πόνους του τοκετού».
Συγκεκριμένα, ο πιο διαδεδομένος μύθος για τη γέννηση του Απόλλωνα αναφέρει πως αυτή πραγματοποιήθηκε στο νησί Ορτυγία από τη Λητώ (Λατόνα) της έναστρης νύχτας, που υπήρξε σύζυγος του Δία πριν από την ‘Ηρα. Λόγω της μεγάλης ζήλιας της Ήρας για τη Λητώ, κανένας τόπος δεν τη δεχόταν να γεννήσει, εκτός από την Ορτυγία. Ήταν ένα νησί, που έως τότε έπλεε ελεύθερο στα κύματα κι έτσι, ήταν δύσκολο η Ήρα να ανιχνεύσει την τοποθεσία, στην οποία η Λητώ είχε καταφύγει.
Αργότερα, ο Δίας σταθεροποίησε το νησί, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η γέννηση του Απόλλωνα. Οι πόνοι του τοκετού διήρκεσαν εννιά μέρες και εννιά νύχτες. Η Ορτυγία ονομάστηκε Δήλος, επειδή εκεί αποκαλύφθηκε (έγινε δήλος, δηλαδή φανερός) ο θεός Απόλλωνας.
Άλλωστε, στον ίδιο ύμνο, ο μεγάλος επικός ποιητής περιγράφει ένα περιδέραιο, που αποτελούνταν από 9 χρυσά σύρματα. Πιο κάτω, μάλιστα, ο Όμηρος εξιστορούσε ότι το σώμα του γίγαντα Τιθία, που τον εξολόθρευσαν ο Απόλλωνας και η Άρτεμις, καταλάμβανε χώρο εννέα στρεμμάτων! Σε αυτή την περίπτωση, ο ποιητής ήθελε να αποδώσει με τον αριθμό 9 την έννοια του άπειρου μεγέθους, καθώς είναι πράγματι ο μεγαλύτερος από όλους τους απλούς αριθμούς.
Επίσης, τα έργα του νεοπλατωνικού φιλόσοφου Πλωτίνου, που τα εξέδωσε σε βιβλίο ο μαθητής του, Πορφύριος, το 270 μ. Χ, ήταν χωρισμένα σε 54 βιβλία, τα οποία αποτελούνταν από 6 εννιάδες. Αυτό είχε γίνει προ τιμήν των αριθμών 6 και 9, τους οποίους ο μυστικοπαθής Πλωτίνος θεωρούσε ιερότατους.
Βέβαια, στην Ιουδαϊκή και στη Χριστιανική θρησκεία, το 9 έπαιζε και παίζει ακόμα σπουδαιότατο ρόλο. Τη 15η ημέρα της γιορτής του εξαγνισμού, οι Εβραίοι θυσίαζαν 9 δαμάλια. Γνωρίζουμε ακόμη ότι οι Χριστιανοί λατρεύουν την Αγία Τριάδα, στην οποία υπάρχει ο αριθμός 3, η ρίζα δηλαδή του 9. Επιπλέον, το σημείο του σταυρού, καθώς και πολλές χριστιανικές προσευχές, επαναλαμβάνονται τρεις φορές, προς τιμήν των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδας.
Στη θρησκεία των αρχαίων Περσών, τα ιερά βιβλία του λαού αυτού υποστήριζαν ότι το πονηρό πνεύμα μπορεί να φέρει στους ανθρώπους 999.999 κακά και συμφορές. Αλλά και οι θεοί των αρχαίων Αιγυπτίων ήταν επίσης χωρισμένοι σε 3 εννιάδες.
Φυσικά, για τους καββαλιστές, το 9 είχε εξέχουσα σημασία. Το ίδιο ακριβώς παρατηρούμε και στη θρησκεία των αρχαίων Γαλατών, όπου σέβονταν και λάτρευαν τις 9 παρθένες προφήτισσες, που κατοικούσαν στη Νήσο Σεν.
Ο Σαίξπηρ, που προφανώς είχε μελετήσει σε βάθος τα μυστήρια της μαγείας, έγραφε στον «Μάκβεθ»: «Οι μοιραίες αδελφές γύρισαν τρεις φορές γύρω από σένα, τρεις φορές γύρω από μένα κι άλλες τρεις φορές, για να γίνουν εννιά! Σώπα! Τα μάγια δέθηκαν!…»
Η πρόληψη που υπάρχει για τη μυστηριώδη δύναμη του αριθμού 9, φαίνεται ακόμα και στα διάφορα ξόρκια, τα οποία οι μάγοι και οι μάγισσες τα επαναλάμβαναν 9 φορές, για να είναι αποτελεσματικότερα.
Οι κάτοικοι της Τρανσυλβανίας θεράπευαν το μάτιασμα με πολύπλοκους εξορκισμούς, που είχαν ως βάση τους τον αριθμό 9.
Από τις 39 πυραμίδες της Αιγύπτου, οι κυριότερες και μεγαλύτερες είναι οι 9 από αυτές.
Οι Μούσες, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης, ήταν επίσης 9, όπως και οι χοροί των αγγέλων του χριστιανικού Παραδείσου, αλλά και οι τάξεις των δαιμόνων της Κόλασης. Ο Δάντης, στην περίφημη «Θεία Κωμωδία», φανταζόταν την Κόλαση χωρισμένη σε 9 κύκλους, ενώ διαίρεσε το ποίημά του σε 99 άσματα.
Ο Ιησούς Χριστός, μετά την Ανάστασή Του, εμφανίστηκε 9 φορές στους μαθητές και αποστόλους Του, ενώ στην αρχαία Ελλάδα, τα μεγαλύτερα αξιώματα τα κατείχαν οι 9 άρχοντες.
Τέλος, αν πολλαπλασιάσουμε το 9 με οποιονδήποτε άλλο αριθμό και προσθέσουμε μεταξύ τους τα ψηφία του γινομένου, το άθροισμα είναι και πάλι 9.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΜΠΟΥΚΕΤΟ», στις 09/10/1932…
