To 1940, μετά την εισβολή των ναζί στην Βρετανία, ο Τσώρτσιλ ζήτησε από τον Καναδά να «φιλοξενήσει» περίπου 7.000 αιχμάλωτους πολέμου. Τον επόμενο χρόνο ακολούθησαν άλλοι 1.000 αιχμάλωτοι πολέμου της Luftwaffe.

Συνολικά στο Καναδά υπήρχαν 25 ή 26 στρατόπεδα συγκέντρωσης αιχμαλώτων όπου, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, βρέθηκαν περισσότεροι από 35.000 Γερμανοί. Μπορεί η αιχμαλωσία για τους περισσότερους να είναι ένα δυσάρεστο γεγονός, αλλά για τους Γερμανούς που βρέθηκαν στον Καναδά ήταν το αντίθετο.

Μετά το τέλος του πολέμου, τουλάχιστον 6.000 αιχμάλωτοι δήλωσαν πως δεν ήθελαν να γυρίσουν πίσω και πως το ότι βρέθηκαν στον Καναδά, ήταν «ότι καλύτερο τους είχε συμβεί». Κάποιοι τους αποκαλούν και «ευτυχισμένους φυλακισμένους».

Τα στρατόπεδα είχαν κτιστεί ώστε να παρέχουν όλες τις συνθήκες μιας σχετικά άνετης διαμονής, εξοπλισμένα με όσα χρειάζονταν. Οι Γερμανοί που βρέθηκαν εκεί συμμετείχαν σε workshops για το εμπόριο, είχαν δουλειές με μισθό και μπορούσαν να συμμετέχουν σε διάφορες αθλητικές δραστηριότητες, όπως τένις, χάντμπολ, πάλη, μποξ και πολλές άλλες.

Οι σχέσεις μεταξύ των φρουρών και των φυλακισμένων ήταν πολύ καλές και πηγές αναφέρουν πως υπήρχε εμπιστοσύνη μεταξύ τους. Κάποιοι φρουροί μάλιστα δάνειζαν τα τουφέκια τους στους αιχμαλώτους για να τα χρησιμοποιήσουν στο κυνήγι.

Οι δουλειές που η καναδική κυβέρνηση ενέκρινε το 1943, ήταν κυρίως σε χωράφια. Περίπου 11.000 αιχμάλωτοι δούλευαν κατά την διάρκεια της κράτησής τους, με τους αγρότες να τους φιλοξενούν για ημέρες ή εβδομάδες. Κάποιοι μάλιστα τους θεώρησαν μέρος της οικογενείας τους και αυτός ήταν ακόμα ένας λόγος που αργότερα δεν ήθελαν να φύγουν.

Περιπτώσεις αποδράσεων υπήρχαν αλλά δεν ήταν πολλές. Όσοι δεν ήθελαν να αφήσουν τον Καναδά, ήταν λόγω της αβεβαιότητας που υπήρχε την Γερμανία αλλά και για το ότι είχαν μάθει για τις βαρβαρότητες των συμπατριωτών τους και ένιωσαν απέχθεια. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ενός 19χρονου που έμεινε αιχμάλωτος στον Καναδά και δούλεψε σε αγροκτήματα. Όταν επέστρεψε στο Αμβούργο το πρώτο πράγμα που είπε στην γυναίκα του ήταν «Επιστρέφω στον Καναδά». Η γυναίκα του συμφώνησε και το 1951 επέστρεψε τελικά για να δουλέψει στην ίδια φάρμα. Είχε δηλώσει μάλιστα ότι γνώριζε τουλάχιστον άλλους 36 που έκαναν το ίδιο.

Στο ντοκιμαντέρ «The Enemy Within» η Eva Colmers, που ο πατέρας της θυμόταν ευχάριστα την περίοδο που πέρασε ως αιχμάλωτος πολέμου στον Καναδά, εξερευνεί τις συνθήκες και ανακαλύπτει πως οι Γερμανοί αντιμετωπίστηκαν με σεβασμό και αξιοπρέπεια από τους Καναδούς. Ο Καναδάς σήμερα είναι ένα από τα πιο όμορφα μέρη για να ζεις στον κόσμο. Ίσως γι’ αυτό, ακόμα και οι αιχμάλωτοι πολέμου δεν ήθελαν να τον αφήσουν.