Η εγκατάλειψη των Κούρδων από τις ΗΠΑ πρέπει να προβληματίσει Αθήνα και Λευκωσία

Από τον
Σάββα Καλεντερίδη

Την απόφαση Τραμπ και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο λήφθηκε αποκάλυψε η φιλική προς τον Αμερικανό πρόεδρο ιστοσελίδα www.theamericanconservative.com, στα οποία αναφερθήκαμε και στο προχθεσινό άρθρο μας. Οι ΗΠΑ είναι υπερδύναμη και μπορεί να λαμβάνουν όποιες αποφάσεις θέλουν. Ομως πρέπει να δούμε υπό ποιες προϋποθέσεις έλαβαν τη συγκεκριμένη απόφαση για την απόσυρση των στρατευμάτων τους από τη Συρία και την έκθεση σε κίνδυνο μιας μέχρι χθες συμμαχικής δύναμής τους, των Κούρδων της Συρίας. Από το 1990 οι ΗΠΑ διατηρούν σχέσεις με τους Κούρδους του Ιράκ, με τους οποίους και συνεργάστηκαν και πολέμησαν στην επιχείρηση ανατροπής του Σαντάμ Χουσεΐν, τότε που η σύμμαχος στο ΝΑΤΟ Τουρκία όχι μόνο αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επιχείρηση, αλλά και να παραχωρήσει άδεια διέλευσης των αμερικανικών στρατευμάτων από το έδαφός της.

Με τους Κούρδους της Συρίας οι ΗΠΑ ανέπτυξαν σχέσεις από το 2014 για να αντιμετωπιστεί το Ι.Κ., που σημειωτέον είχε εξελιχθεί σε μείζονα απειλή για την ασφάλεια και τη σταθερότητα όχι μόνο της Μέσης Ανατολής, αλλά και της ίδιας της Ευρώπης, για να μην πούμε ότι αν το Ι.Κ. πετύχαινε τους στόχους του, θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη σταθερότητα της μισής υφηλίου.

Τότε οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να συνεργαστούν με τους Κούρδους του PYD/YPG, για έναν βασικό λόγο: Ηταν η μοναδική στρατιωτική δύναμη που δεν το έβαζε στα πόδια μπροστά στην ορμητικότητα και τη βαρβαρότητα των τζιχαντιστών, κάτι που έχουν ομολογήσει δημοσίως όλοι ανεξαιρέτως οι στρατιωτικοί και οι διπλωμάτες που συνεργάστηκαν με τους Κούρδους στον αγώνα εναντίον του Ι.Κ. αυτά τα τέσσερα χρόνια, στη διάρκεια του οποίου οι Κούρδοι μετρούν 10.000 απώλειες στα πεδία των μαχών. Μόνο κατά την πολιορκία της Ιεράπολης / Μένπετζ, που κράτησε 72 ημέρες, οι Κούρδοι μέτρησαν 550 νεκρούς. Αυτήν την ηρωική πόλη, αυτόν τον ηρωικό αγώνα που έδωσαν μαζί Κούρδοι και Αμερικανοί, προδίδει ο Τραμπ με την προχθεσινή απόφασή του και την παραδίδει στους Τούρκους, τους βασικότερους υποστηρικτές των τζιχαντιστών!

Ναι, όλο αυτό το διάστημα η Τουρκία ήταν ο βασικός υποστηρικτής του Ι.Κ. και αυτό το γνωρίζουν ακόμα και οι… πέτρες. Χωρίς την Τουρκία, χωρίς τις διευκολύνσεις στα τουρκικά αεροδρόμια, χωρίς τη βοήθεια των τουρκικών υπηρεσιών στο εσωτερικό της Τουρκίας αλλά και στα σύνορα, το Ι.Κ. δεν θα είχε γιγαντωθεί, αφού δεν θα είχε τον οπλισμό που διέθεσε η Τουρκία με τη χρηματοδότηση του Κατάρ ούτε θα μπορούσαν να περάσουν σεινάμενοι κουνάμενοι περίπου 30.000 ξένοι τζιχαντιστές στη Συρία.

Οταν οι Κούρδοι ολοκλήρωσαν το έργο της εξουδετέρωσης των τζιχαντιστών του Ι.Κ., η Τουρκία άρχισε να προετοιμάζεται να εισβάλει στα εδάφη που απελευθέρωσαν οι Κούρδοι στην Ιεράπολη και ανατολικά του Ευφράτη και τα κατείχαν σχεδόν από κοινού με στρατεύματα των ΗΠΑ, τα οποία είχαν κατασκευάσει 23 στρατιωτικές βάσεις στις περιοχές αυτές, ορισμένες από τις οποίες αεροπορικές.

Τα επιχειρήματα της Τουρκίας, πέραν κάθε λογικής. Ενώ οι Κούρδοι του PYD/YPG δεν πραγματοποίησαν καμία επίθεση εναντίον της Τουρκίας, μόνο και μόνο επειδή απέκτησαν μια ντε φάκτο αυτονομία, η οποία με την υποστήριξη των ΗΠΑ θα μπορούσε να μετατραπεί σε de jure, με συνταγματική αναγνώριση, η Τουρκία τούς βάφτισε «τρομοκράτες» και απαιτούσε από τις ΗΠΑ να διακόψουν τη συνεργασία μαζί τους. Με άλλα λόγια, επειδή η Τουρκία θεώρησε ότι η απόκτηση συνταγματικά κατοχυρωμένης αυτονομίας από τους Κούρδους της Συρίας θα δημιουργούσε και στην ίδια πίεση για παραχώρηση ανάλογων δικαιωμάτων στους Κούρδους του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν, απαιτούσε με τον πιο αναιδή και προσβλητικό τρόπο από τις ΗΠΑ να εγκαταλείψουν τους Κούρδους, για να τους ξεκληρίσουν ανενόχλητοι ο Ερντογάν και το τουρκικό κράτος, όπως έκανε με τους λαούς τους οποίους θεωρούσε απειλή για την ανύπαρκτη «ενότητα του τουρκικού έθνους», τους Ελληνες, τους Αρμένιους, τους Ασσύριους, τους αλεβίτες.

Και όσο οι ΗΠΑ δεν εγκατέλειπαν τους Κούρδους, η Τουρκία και ο Ερντογάν ταπείνωναν και προσέβαλλαν αλλεπάλληλες φορές τις ΗΠΑ, την ίδια στιγμή που στρέφονταν προς τη Ρωσία, το Ιράν και άλλους εχθρούς των ΗΠΑ. Δηλαδή, ο Ερντογάν στο περίφημο τηλεφώνημα της Παρασκευής απαίτησε από τον Τραμπ να προδώσει τις αρχές των ΗΠΑ, που πάντα τιμούσαν τους συμμάχους εκείνους με τους οποίους συμμετείχαν από κοινού σε πολέμους, και να εγκαταλείψει τους Κούρδους, για να τους λιανίσει η πολεμική μηχανή του Ερντογάν.

Και ο πρόεδρος των ΗΠΑ υπάκουσε στις παράλογες, εθνοκτόνες πιέσεις του Ερντογάν, τη στιγμή που όλοι οι αρμόδιοι υπουργοί αλλά και η στρατιωτική ηγεσία ήταν κάθετα αντίθετοι με αυτήν την ακατανόητη απόφαση. Τρανή απόδειξη, η παραίτηση του υπουργού Αμυνας Τζέιμς Μάτις, που θεωρείται ένας έντιμος ανώτατος αξιωματικός, ο οποίος διακατέχεται και εμφορείται από κώδικες τιμής και πατριωτισμού. Ο Μάτις δεν άντεξε το βάρος αυτής της απόφασης, ειδικά όταν διάβασε τις δηλώσεις Ερντογάν και Χουλουσί Ακάρ ότι θα θάψουν στα ορύγματα τους Κούρδους μετά την αποχώρηση των Αμερικανών από εκεί. Δεν μπόρεσε να αντέξει μια τέτοια προδοσία σε συμμάχους των ΗΠΑ.

Δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει στο θέμα αυτό και τι θα ακολουθήσει. Πάντως η τουρκική βαρβαρότητα εκδηλώνεται με τον πιο σκληρό τρόπο μετά την απόφαση Τραμπ. Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε εμείς οι Ελληνες είναι το εξής: Ασχέτως των συμφωνιών που υπογράφονται και κυρίως των υποσχέσεων που δίνονται σε Αθήνα και Λευκωσία από την Ουάσινγκτον, αν σε ένα επόμενο τηλεφώνημα του Ερντογάν προς τον Τραμπ τεθούν ανάλογα παράλογα και παράνομα διλήμματα που αφορούν την Κύπρο, το Αιγαίο και τη Θράκη, ποιος μας διασφαλίζει ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν θα αποφασίσει τα ίδια για να κάνει τα χατίρια του Ερντογάν; Αλλωστε, για να μην πάμε μακριά, η προδοσία που είναι σε εξέλιξη στο όνομα, στη γλώσσα και την ταυτότητα της Μακεδονίας έχει ΚΑΙ αμερικανική σφραγίδα και δεν δικαιούμαστε να το ξεχνάμε.

Ψύχραιμα, δίκαια και πατριωτικά, να προβληματιστούμε για να μη βρεθούμε κι εμείς με ένα μαχαίρι καρφωμένο στην πλάτη, όπως οι Κούρδοι.

dimokratianews-infognomon