Η Νανάς Μούσχουρη είναι χαρισματική καλλιτέχνις.
Συνήθως μαύρα ριχτά ρούχα, μαύρα μαλλιά μέχρι τους ώμους σε ίσια γραμμή και μεγάλα κοκκάλινα γυαλιά μαύρου χρώματος. Δεν είναι δύσκολο να την αποτυπώσει στη μνήμη του μιας και η ίδια προφανώς δεν αγαπά και πολύ τις αλλαγές, ειδικά όταν αυτές αφορούν στην εξωτερική της εμφάνιση...
Η ίδια μιλάει σε συνέντευξή της για τον λόγο που δεν άλλαξε ποτέ τον σκελετό των γυαλιών της που είναι, πράγματι, χαρακτηριστικός...
Το σκελετό των γυαλιών σας δεν θελήσατε ποτέ να τον αλλάξατε; Ακόμα κι από γυναικεία φιλαρέσκεια…
Ποτέ! Και να σκεφτείτε ότι βρήκα αυτό το σχέδιο τυχαία. Μπήκα σε ένα μαγαζί και το είδα, ήταν ένας σκελετός ανάμεσα σε πολλούς άλλους. Το φόρεσα γιατί μου πήγαινε στο πρόσωπο, επειδή τα μάτια μου είναι λιγάκι ανοικτά και αυτό μου στένευε λίγο το πρόσωπο. Ήταν η προστασία μου.
Είχατε ένα περιστατικό όμως με τον Harry Belafonte.
Όταν είχαμε παράσταση μαζί, μου είχε ζητήσει να τα βγάλω και το έκανα για δυο βράδια. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μου στοίχισε! Στην τρίτη παράσταση όμως πήγα και τον βρήκα και του είπα πως εάν ήθελε να μείνω θα έπρεπε να μου επιτρέψει να βάλω ξανά τα γυαλιά μου. Δεν αισθανόμουν καλά, ένιωθα ότι είχα προδώσει τον εαυτό μου. Ευτυχώς δέχτηκε και έτσι έμεινα. Τότε ήταν εκκεντρικό και σίγουρα κάθε άλλο παρά σέξι. Τώρα ευτυχώς είναι της μόδας. Γι’ αυτό και χαίρομαι που βλέπω κορίτσια σήμερα να φοράνε γυαλιά και να τις βρίσκουν και νόστιμες.
Πόσα χρόνια τα φοράτε;
Στη Γαλλία τα βρήκα πρώτη φορά, το ’62. Στην Ελλάδα φόραγα άλλα, πιο παράξενα που είχαν μια μύτη στην άκρη.
