Ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από τα Lego, προσπάθησε με αυτή την πράξη να δώσει χαρά στα παιδιά του που έχασαν την μητέρα τους.

Μέσα στην απόλυτη στεναχώρια, ο πατέρας με τα τέσσερα μικρά παιδιά επιστράτευσε όλη την ενέργεια και την δημιουργικότητα του για να δώσει χαρά στα παιδιά του, και τελικά κατάφερε να ψυχαγωγήσει εκατομμύρια παιδιά για γενιές και γενιές.

Ήταν το 1932 όταν η σύζυγος του Δανού Όλε Κιρκ Κρίστιανσεν άφησε την τελευταία της πνοή. Το χτύπημα για την οικογένεια ήταν μεγάλο και ιδιαιτέρως για τον πατέρα που καλούνταν να μεγαλώσει μόνος του τέσσερα μικρά παιδιά και είχε παράλληλα χάσει τον άνθρωπο που αγαπούσε.

Ο Κρίστιανσεν αφιερώθηκε στα παιδιά του και προσπαθούσε να τα κάνει να νιώσουν καλύτερα. Τα παιχνίδια ήταν μία καλή λύση.

Έτσι, σαν μαραγκός στο επάγγελμα αποφάσισε να τους φτιάξει ξύλινα παιχνιδάκια στην μορφή ζώων για να τα κάνει να απασχοληθούν με κάτι καινούριο και να ξεχάσουν τον θάνατο της μητέρας τους.

Τα παιδιά χάρηκαν πολύ με τα παιχνίδια που τους έδινε ο μπαμπάς τους ενώ είχαν μία ιδιαίτερη αδυναμία στην πάπια. Κάποια στιγμή, ο πατέρας σκέφτηκε πως τα παιδιά του δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα και αφού ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ δεν θα έχανε τίποτα να δοκιμάσει να τα πουλήσει και σε άλλους. Με αυτή του την απόφαση, ο Κρίστιανσεν είχε μόλις ανοίξει το σεντούκι με τον θησαυρό!

Είχε δική του επιχείρηση η οποία πουλούσε κινητές σκάλες και σανίδες, αλλά κόντευε να πτωχεύσει. Όταν πρόσθεσε τα παιχνίδια στην παραγωγή, τα έσοδα αυξήθηκαν αμέσως.

Αποφάσισε να δώσει στην επιχείρηση το όνομα «LEGO», που προέρχεται από τη δανέζικη έκφραση, «leg godt» και σημαίνει «παίζω καλά». Αργότερα έμαθε ότι η λατινική λέξη «lego» σημαίνει «συναρμολογώ». Μία ευχάριστη σύμπτωση.

Το 1940 κάηκε το εργαστήριο του Κρίστιανσεν και αμέσως μετά την ανακατασκευή του, αποφάσισε ότι θα παράγει μόνο παιχνίδια, αφού είχαν τις περισσότερες πωλήσεις. Η επιχείρηση συνέχισε να εξελίσσεται και το 1947, έκανε μία ριζική αλλαγή που διαμόρφωσε τη μοίρα του. Αντικατέστησε το ξύλο με πλαστικό. Αγόρασε ένα μηχάνημα τελευταίας τεχνολογίας για την επεξεργασία πλαστικού, το οποίο κόστιζε 30 χιλιάδες κορώνες ή όσο 1.000 πολύ ακριβά παιχνίδια LEGO.

Το 1958 ο δημιουργικός Κρίστιανσεν πέθανε και όρισε κληρονόμο τον γιο του, Τον Γκότφριντ που μαθήτευε δίπλα του από 12 ετών. Ο νέος ιδιοκτήτης εισήγαγε μία καινοτόμα ιδέα: πλαστικά τουβλάκια με  υποδοχές που συναρμολογούνται μεταξύ τους, στη λογική αρσενικού και θηλυκού.

Ήταν μία καινούρια περίοδος για τη LEGO και σαν «θεϊκό μήνυμα», το 1960 κάηκε το εργοστάσιο που κατασκεύαζε τα ξύλινα παιχνίδια και σώθηκε εκείνο με τα πλαστικά. Δύο χρόνια μετά, η LEGO άνοιξε δική της αεροπορική γραμμή για να εξάγει τα παιχνίδια στις Η.Π.Α.

Το 1963, άρχισαν να χρησιμοποιούν άλλο είδους πλαστικό, πιο ανθεκτικό και λιγότερο τοξικό.

Τα νέα LEGO θα διατηρούσαν το χρώμα και το σχήμα τους για περισσότερο από 40 χρόνια. Στις 7 Ιουνίου του 1968, άνοιξε το πάρκο LEGOLAND στη Δανία, το οποίο επισκέπτονται εκατοντάδες χιλιάδες λάτρεις των παιχνιδιών κάθε χρόνο.

Η ξύλινη πάπια μεγάλωσε και 34 χρόνια μετά, έγινε ένας παγκόσμιος κολοσσός αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.