Ένας ναός που έχει διακοσμηθεί από 70.000 σκελετούς. Ακόμα και η Αγία Τράπεζα είναι κατασκευασμένη από οστά. Το οστεοφυλάκιο του Σεντλέκ, είναι μια μικρή εκκλησία που βρίσκεται κάτω από το κοιμητήριο της πόλης. Από τα ταβάνια του κρέμονται 4 μεγάλοι πολυέλαιοι που αποτελούνται από ανθρώπινα οστά κάθε μεγέθους.
Αποτελεί το μεγαλύτερο τουριστικό αξιοθέατο της πόλης. Συγκεντρώνει περίπου 200.000 επισκέπτες κάθε χρόνο. Όλα ξεκίνησαν τον 14 ο αιώνα, όταν ο βασιλιάς Οτοκάρ Β’ της Βοημίας έστειλε τον ηγούμενο της μονής των Αγίων Πάντων (όπου στεγάζεται σήμερα το οστεοφυλάκιο) στους Αγίους Τόπους. Ο Χένρι, όπως έλεγαν τον ιερωμένο, κατά την επιστροφή του έφερε χώμα από τον Γολγοθά και το σκόρπισε στο νεκροταφείο της μονής.Αποτελεί το μεγαλύτερο τουριστικό αξιοθέατο της πόλης.
Συγκεντρώνει περίπου 200.000 επισκέπτες κάθε χρόνο. Όλα ξεκίνησαν τον 14 ο αιώνα, όταν ο βασιλιάς Οτοκάρ Β’ της Βοημίας έστειλε τον ηγούμενο της μονής των Αγίων Πάντων (όπου στεγάζεται σήμερα το οστεοφυλάκιο) στους Αγίους Τόπους. Ο Χένρι, όπως έλεγαν τον ιερωμένο, κατά την επιστροφή του έφερε χώμα από τον Γολγοθά και το σκόρπισε στο νεκροταφείο της μονής.
Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε σημαντική και διαδόθηκε παντού. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα να επιθυμούν να ενταφιάζονται όλο και περισσότεροι στα «άγια χώματα» του Σεντλέκ. Τον 14ο και 15ο αιώνα, στο νεκροταφείο γινόταν το αδιαχώρητο, παρά τις συνεχείς επεκτάσεις. Περίπου το 1400, κτίστηκε στη μέση του νεκροταφείου μια γοτθική εκκλησία, στο εσωτερικό της οποίας υπήρχε ένα παρεκκλήσι. Ξεκίνησαν να το χρησιμοποιούν σαν οστεοφυλάκιο. Το 1511, τη μονή διαχειριζόταν μια τυφλή μοναχή, που ήταν υπεύθυνη για τις εκταφές και την φύλαξη των οστών.Η κίνηση αυτή θεωρήθηκε σημαντική και διαδόθηκε παντού.
Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα να επιθυμούν να ενταφιάζονται όλο και περισσότεροι στα «άγια χώματα» του Σεντλέκ. Τον 14ο και 15ο αιώνα, στο νεκροταφείο γινόταν το αδιαχώρητο, παρά τις συνεχείς επεκτάσεις. Περίπου το 1400, κτίστηκε στη μέση του νεκροταφείου μια γοτθική εκκλησία, στο εσωτερικό της οποίας υπήρχε ένα παρεκκλήσι. Ξεκίνησαν να το χρησιμοποιούν σαν οστεοφυλάκιο. Το 1511, τη μονή διαχειριζόταν μια τυφλή μοναχή, που ήταν υπεύθυνη για τις εκταφές και την φύλαξη των οστών.
Η μακάβρια εικόνα του ναού, είναι δημιούργημα του ξυλογλύπτη Φράντισεκ Ριντ. Τον επέλεξε η οικογένεια Σβάρτσερνμπεργκ, που ήθελε να «τακτοποιήσει» οριστικά τα χιλιάδες οστά που φυλάσσονταν στο σημείο για εκατοντάδες χρόνια. Πρόκειτο για την πιο αριστοκρατική οικογένεια της Βοημίας, που ασκούσε μεγάλη επιρροή σε όλους τους τομείς.
