Ευρωπαίοι και Αμερικανοί γνωρίζουν ότι το 80% του της ιστορικής Μακεδονίας είναι ελληνική επικράτεια από το 1912/13.

Άραγε τους είναι άγνωστό ότι οι αρχαίες πρωτεύουσες τής Μακεδονίας Αίγες, Πέλλα, Βέροια βρίσκονται σήμερα σε ελληνικό έδαφος; Που βρίσκονται όλα τα ιερά κέντρα των Μακεδόνων, όπως το Διον, αν όχι στο ελληνικό έδαφος; Τι έχουν φέρει μέχρι σήμερα σε φως οι ανασκαφές της Αμφιπόλεως;

Βέβαια οι περίτρομοι κυβερνώντες προκειμένου να αρχίσουν κρυφές συνομιλίες με τα Σκόπια φρόντισαν να «βουλώσουν» τα «στόματα» της Αμφιπόλεως. φοβούνται τη σκιά του Μεγάλου Νεκρού, του πιο ζωντανού από τους ζωντανούς.

Όλα, λοιπόν, στην Μακεδονία, ακόμη και σε ένα μίλι τού Σκοπιανού κράτους, πρωτίστως οι «φθεγγόμενοι λίθοι» του αείμνηστου Δήμιτσα, διαλαλούν την ελληνικότητά της.

Το γεγονός ότι υπήρξε μια πλημμυρίδα Σλάβων στην περιοχή -και όχι μόνο σ’ αυτή- τούτο δεν συνιστά εσωτερικό μεταβολισμό τής ελληνικότητας σε σλαβικότητα και μόλις στον περασμένο αιώνα τροπή της σλαβικότητας σε …

μακεδονικότητα.

Αυτά στους ξένους είναι γνωστά πασίγνωστα, άλλά παλαιόθεν υπήρχε φθόνος ομολογημένος και ανομολόγητος κατά των Ελλήνων. Μια φούχτα άνθρωποι έκαναν τόσα έργα λαμπρά όσα δεν έκαναν αυτοί επί αιώνες.

Μπορεί να πήραν τα πάντα από τον ελληνικό πολιτισμό άλλά -κυρίως οι πολιτικοί- δεν αγάπησαν τον ελληνικό λαό.

Ακόμη και η πολυθρύλητη ναυμαχία του Ναυαρίνου ήταν καρπός του μεταξύ τους ανταγωνισμού.

Ό πολύς Μεττερνιχ χαρακτήρισε λάθος το σχηματισμό ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, κάτι πού επανέλαβε σε πρόσφατα χρόνια και ο πολύς Κίσσιγκερ.

Φυσικά το κατ’ αυτούς λάθος διογκώθηκε όταν το θνησιγενές «εθνάριον» κατόρθωσε μέσα σε 90 χρόνια να τριπλασιαστεί εδαφικά και πληθυσμιακά- Και ασφαλώς θα είχε αυξηθεί ακόμη πιο πολύ αν ή ελληνικώτατη Ιωνία είχε προσαρτηθεί στην Ελλάδα.

Αλλά όπως είπε τότε ο πολύς Κλεμανσώ τόσα εδάφη είναι «μεγάλη μπουκιά» για το μικρό στομάχι της Ελλάδος.

Και μας υπέβαλε σε …δίαιτα!

Σήμερα, με την αλλαγή των γεωπολιτικών δεδομένων, πάμπολλοι -και δεν εξαιρώ ούτε τους Γερμανούς ούτε τους Αμερικανούς- θεωρούν μεγάλες μπουκιές τόσο την Κρήτη όσο και τη Βόρειο ‘Ελλάδα. Φυσικά η Τουρκία παγίως διεκδικούσε και θα διεκδικεί την ελληνική ακόμη Θράκη και τα νησιά του Αρχιπελάγους και κάποια από τα Δωδεκάνησα. ‘Ας το πούμε ωμά: η Ελλάς σήμερα ως έχει είναι -για να το πούμε στη γλώσσα των οικοπεδοπωλητών – το καλύτερο «φιλέτο» της Ευρώπης.

Ειδικά η Μακεδονία είναι το «φιλέτο των φιλέτων».

Έχει παν εύφορο έδαφος, έχει απίστευτες φυσικές ομορφιές, πανύψηλες και δασωμένες οροσειρές, παραδεισένιες ακροθαλασσιές, εξαιρετικά λιμάνια, λίμνες και φιδίσιους κατά το σχήμα ποταμούς, υπέροχα μνημεία και ένα υπεδάφος με σπάνια ορυκτά και πάμπλουτο σε αρχαιολογικούς θησαυρούς.

Όλα αυτά -έτσι επιτηδείως προπαγανδίζεται- δεν μπορούν να ελέγχονται από το «κράτος των Αθηνών».

Απαιτείται αποδέσμευση.

Για να έχει επιτυχία η αποδέσμευση αυτή έπρεπε να καλλιεργηθεί μια εχθρότητα ανάμεσα στη Βόρεια και στη Νότια Ελλάδα, που άρχισε εδώ και δεκαετίες να σπέρνεται στα γήπεδα. Ακολούθως διευρύνθηκε.

Τώρα επιτηδείως προωθείται η ιδέα μιας μακεδονικής ομοσπονδίας που θα περιλαμβάνει τη δική μας, την αληθινή Μακεδονία, τα Σκόπια και ένα κομμάτι τής Βουλγαρίας, τη λεγάμενη «Μακεδονία τού Πιρίν.

Προβάλλεται μάλιστα ως δόλωμα το να γίνει η Θεσσαλονίκη πρωτεύουσα της μακεδονικής ομοσπονδίας και έτσι να ξεπεράσει πληθυσμιακά και οικονομικά τη μισητή Αθήνα.

Φυσικά και τον Πειραιά.

Τούτο είναι μέσα στα σχέδιά των άσπονδων συμμάχων μας (ο Αμερικανός πρεσβευτής είναι συχνός επισκέπτης της Μακεδονίας) και του απαραίτητου κ. Σόρρος, πού επιθυμεί μια συμπολιτεία βαλκανικών κρατών σε μέγεθος εδαφικό μεσαιωνικών φέουδων.

Τα νέου τύπου κράτη, αποχρωματισμένα από κάθε βέβηλο Εθνικό στοιχείο, θα είναι ευκόλως ελεγχόμενα και μέσω γκαουλάιτερ, κυβερνώμενα

Έτσι ή «κακοκέφαλη» Ελλάδα δεν θα δημιουργεί προβλήματα, αφού πλέον θα έχει τεμαχισθεί και περιοριστεί στα όρια των Τεμπών

Αυτά δεν είναι σενάριό είναι σχέδιο σε εφαρμογή.

Σαράντος I. Καργάκος

Ιστορικός, συγγραφέας