Κάπου μεταξύ του αρχαίου άβακα και του σύγχρονου φορητού υπολογιστή, υπήρξε η μηχανική αριθμομηχανή, μια εκπληκτικά περίπλοκη και όμορφη μηχανή που λειτουργούσε χωρίς μπαταρίες ή ρεύμα, έκανε μαθηματικούς υπολογισμούς πανεύκολα και είχε μια μάλλον περίεργη ιστορία.
Ο υπολογιστής Curta μοιάζει κάπως με έναν μύλο πιπεριού, καφέ, κλπ. Αν κάποιος το ανοίξει θα δει ότι είναι γεμάτος με γρανάζια, μεταλλικές ράβδους και μικροσκοπικούς αριθμούς. Μια μηχανή αποτελούμενη από 605 κομματάκια που χωράνε στην παλάμη μας.
Ακόμη και τα διαγράμματα που δείχνουν το πώς λειτουργεί είναι πολύπλοκα και προκαλούν σύγχυση -στους περισσότερους από εμάς.
Αυτό που κάνει αυτή τη μηχανή ακόμα πιο περίεργη είναι η ιστορία για το πώς εφευρέθηκε.
Ο Herzstark γεννήθηκε το 1902 από Αυστριακούς γονείς, ιδιοκτήτες ένα εργοστάσιο παραγωγής εργαλείων. Όταν το Γ’ Ράιχ πήρε τη θέση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, το εργοστάσιο περιήλθε στον έλεγχο των Ναζί.
Παρ’ όλα αυτά όμως, το εργοστάσιο κατάφερε να λειτουργεί υπό μερική ανεξαρτησία. Αυτό μέχρι το 1943, όταν η οικογένεια κατηγορήθηκε, με την κάπως ασαφή κατηγορία ότι βοηθούσε Εβραίους και συμμετείχε σε άλλες «ανατρεπτικές» δραστηριότητες.
Όταν κάλεσαν τον Herzstark ως μάρτυρα κατηγορίας εναντίον της οικογένειάς του, μεταφέρθηκε υπό το βλέμμα των SS στην Πράγα, όπου υποβλήθηκε σε μια βάναυση σειρά ανακρίσεων. Τελικά, ο Herzstark κατέληξε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ.
Εκεί, εργάστηκε στο στρατιωτικό εργοστάσιο, το οποίο πήρε το όνομά του από τον Βίλχελμ Γκούστλοφ, ιδρυτής του ελβετικού ναζιστικού κόμματος. Στο εργοστάσιο αυτό, ο Herzstark είχε την ιδέα για ένα μικρό, φορητό υπολογιστή τσέπης. Αρχικά τον ονόμασε Liliput και τελικά το άλλαξε σε Curta, που σημαίνει «η κόρη του Curt».
Όταν οι αξιωματικοί του στρατοπέδου κατάλαβαν τι δούλευε ο Herzstark, τον υποχρέωσαν να καταθέσει σχέδια της μηχανής ώστε να την δώσουν σαν δώρο στον θριαμβευτή Χίτλερ. Ο πόλεμος του Χίτλερ δεν ήταν επιτυχής και το περιβόητο Μπούχενβαλντ απελευθερώθηκε το 1945, μαζί και ο Herzstark.
Ο εφευρέτης επέστρεψαν στην γενέτειρά του την Βιέννη παίρνοντας τα σχέδια της αριθμομηχανής μαζί του. Τελικά η μηχανή μπήκε στη γραμμή παραγωγής στο Λιχτενστάιν, όχι στη Γερμανία ή στην πατρίδα του.
