Οι δημοσιογράφοι Χουάν Κάρλος Σαλασάρ, Ουμπέρο Βακαφλόρ και Χοσέ Λουίς Αλκάσαρ περιγράφουν πως έζησαν τα συγκλονιστικά εκείνα γεγονότα που οδήγησαν στην σύλληψη, αιχμαλωσία και τελικώς εκτέλεση του Τσε Γκεβάρα την 9η Οκτωβρίου του 1967 ως απεσταλμένοι στην περιοχή.
Ένα νέο αποκαλυπτικό βιβλίο που αφηγείται την περιπέτεια του αντάρτικου στη Βολιβία υπό τη διοίκηση του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα γραμμένο από τρεις απεσταλμένους στην πρώτη γραμμή της στρατιωτικής εκείνης περιοχής παρουσιάσθηκε πρόσφατα στην πρωτεύουσά της, Λα Πας.
Μάλιστα, γλαφυρά αποτυπώνουν και τις δυσκολίες που έπρεπε να παρακάμψουν, όπως την στρατιωτική και κυβερνητική λογοκρισία καθώς, και τον έλεγχο από γυναίκες-πράκτορες που παρίσταναν τις νοσοκόμες ή τις δασκάλες, στην προσπάθειά τους να καλύψουν τα γεγονότα εκείνης της περιόδου στην πόλη Λα Ιγέρα.
Ο Αλκάσαρ, που εκείνο το διάστημα εργαζόταν για το πρακτορείο Fides, την εφημερίδα Presencia και το Inter Press Service, επιδιώκοντας να πάρει την συνέντευξη της ζωής του από τον Τσε ήταν εκείνος ο οποίος πρώτος μετέδωσε την είδηση για την αιχμαλωσία του θρυλικού επαναστάτη την νύχτα της 8ης Οκτωβρίου του 1967. Εκεί, ενημερώθηκε για την ενέδρα που του είχαν στήσει οι κυβερνητικές δυνάμεις και που κατέληξε στην σύλληψη του θρυλικού επαναστάτη, είδηση που έκανε τον γύρο του κόσμου χάριν σε έναν ντόπιο τηλεγραφητή που έστειλε την ανταπόκρισή του.
Όπως λέει ο ίδιος, "ψηλαφώντας το χέρι του νεκρού Τσε Γκεβάρα", στο φορείο πριν την μεταφορά του στο Βαγιενγκράνδε «ένιωσε ένα ρίγος, ένα σφίξιμο στο στήθος».
Ενδιαφέρουσες εμπειρίες περιγράφει ωστόσο και ο δεύτερος απεσταλμένος Βακαφλόρ ο οποίος είχε απελαθεί δύο φορές από την περιοχή και μάλιστα κινδύνευσε καθώς, την δεύτερη φορά εκρεμμούσε σε βάρος του δίκη για συμμετοχή στην (παγκόσμια) εκστρατεία για την απελευθέρωση του Γάλλου διανοητή Ρεζίς Ντεμπρέ που είχε συμμετάσχει στο αντάρτικο και είχε συλληφθεί από τον στρατό.
Ο Βακαφλόρ περιγράφει στο βιβλίο και το επεισόδιο που έσωσε τη ζωή του Ντεμπρέ όταν ήδη είχαν διαδοθεί φήμες πως αυτός και άλλοι δύο ξένοι υπήκοοι ήταν νεκροί.Πιο συγκεκριμένα, εκείνες τις ημέρες, ο συνάδελφος του στην Presencia που ήταν επίσης και οδοντίατρος, Ούγο Ντελγαδίγιο, και ο οποίος είχε φέρει μαζί του τροχό για να πραγματοποιεί επεμβάσεις στους φτωχούς χωρικούς της κοινότητας Μουγιουπάμπα στην διάρκεια μίας εξ αυτών παρατήρησε και φωτογράφησε αμέσως τη μεταφορά τριών ξένων αιχμαλώτων που φρουρούνταν και συνοδεύονταν από στρατιώτες.
Αυτές οι φωτογραφίες, έπειτα από μεγάλη λογοκρισία και δυσκολίες έφθασαν στην Presencia με στρατιωτικό φορτηγό και έμελε να σώσουν τη ζωή του Ντεμπρέ καθώς προκάλεσαν παγκόσμια κατακραυγή και αλληλεγγύη.
Ωστόσο, όπως σχολιάζει από την πλευρά του ο τρίτος πρωταγωνιστής του βιβλίου Σαλασάρ, «Η φωτογραφία, ναι μεν έσωσε τη ζωή του Ντεμπρέ αλλά καταδίκασε επίσης σε θάνατο τον Τσε» τονίζοντας πως αυτή η έκβαση έκανε το στρατό να αλλάξει στρατηγική και να μην κρατά (ζωντανούς) αιχμαλώτους.
Οι δυσκολίες αποστολής απεσταλμένων στην περιοχή, η οποία επιτεύχθηκε χάριν στην συνεργασία και στήριξη ευρωπαϊκών μέσων με το πρακτορείο Fides επίσης περιγράφονται στο βιβλίο των τριών ανταποκριτών των οποίων η καριέρα απογειώθηκε μετά τα γεγονότα εκείνα και που ωστόσο χρειάσθηκε να εργασθούν στο εξωτερικό εξαιτίας της δικτατορίας που επικρατούσε στη Βολιβία.
Και ενώ χρειάζεται να ανοιχθούν όλα τα αρχεία για να «χυθεί» άπλετο φως στην υπόθεση κατάδοσης του Τσε Γκεβάρα στις αρχές και των άλλων ερωτημάτων που αυτή προκάλεσε όπως τον ρόλο της Κούβας και του ίδιου του Φιδέλ Κάστρο σε αυτήν, στην παρουσίαση που έγινε την περασμένη Πέμπτη στο Λα Πας παρουσία των Σαλασάρ και Βακαφλόρ τούτο το πόνημα, σύμφωνα με τον παρουσιαστή της εκδήλωσης Ρόμπερτ Μπρόκμαν μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί «ένα εγχειρίδιο για το πώς καλύπτεται ένα απέλπιδο αντάρτικο».
