Τα κοράκια και οι λύκοι μοιράζονται μια ασυνήθιστη και ιδιαίτερη «φιλία». Τα κοράκια σε διάφορους πολιτισμούς μάλιστα ονομάζονται και «τα πουλιά του λύκου». Τα κοινά κοράκια είναι γνωστό πως ακολουθούν μεγαλύτερους θηρευτές , οι οποίοι τα εξυπηρετούν ως πιθανοί προμηθευτές φαγητού.
Οι λύκοι άλλωστε προσφέρουν φαγητό σε παρόμοια είδη που δεν υπήρχε αν δεν είχαν εμφανιστεί στην περιοχή. Τα κοράκια περιμένουν τους λύκους και ύστερα ορμάνε στα κουφάρια για να φάνε ότι έχει απομείνει.
Τα κοράκια φτάνουν στο κουφάρι γρήγορα, όχι πολύ μετά την επίθεση. Τις περισσότερες φορές άλλωστε, είναι τριγύρω όταν γίνεται η επίθεση. Κι αυτό γιατί τα κοράκια είναι γνωστά για τις κοινωνικές τους ικανότητες και για την όραση τους. Οι λύκοι δεν είναι τυχαίο που τα ακολουθούν πολλές φορές ώστε να τους ειδοποιήσουν με κάποιο τρόπο ότι ένα πιθανό θήραμα βρίσκεται κοντά. Οπότε η σχέση τους είναι αμφίδρομη.
Τα κοράκια κάνουν πολύ θόρυβο όταν βρούνε ένα θήραμα ή έναν νεκρό ζώο. Οι μεγαλύτεροι θηρευτές τότε, συνήθως οι λύκοι, όταν φτάσουν πρώτη, μπορούν να ανοίξουν το κουφάρι του ζώου, ώστε τα κοράκι να μπορέσουν κι αυτά να τραφούν από αυτό.
Τα δυο ζώα έχει παρατηρηθεί ότι επικοινωνούν, με κρωξίματα και κραυγές. Είναι άλλωστε συνεργάτες, με το σκεπτικό «το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο». Πολλές φορές τα κοράκια γίνονται φίλοι με τους λύκους από μικρή ηλικία. Τα κοράκια παίρνουν κομμάτια ξύλου και κατεβαίνουν στο έδαφος «πειράζοντας» τους νεογέννητους λύκους. Έτσι οι λύκοι μαθαίνουν να τα έχουν στη ζωή τους από νωρίς. Το ίδιο και τα κοράκια.
Μερικές φορές η «φιλία» φτάνει σε τέτοιο σημείο, που τα κοράκια θεωρούνται μέλη της αγέλης των λύκων. Η σχέση αυτή, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, κρατάει για αιώνες, με την εξέλιξη των ειδών να έχει φτάσει σήμερα στους λύκους και τα κοράκια.
