Το 1961 ένας Αμερικανός επιστήμονας και ερευνητής της πυρηνικής φυσικής, ο καθηγητής μεταλλουργίας δρ. Λάιλ Μπόρστ βρέθηκε στη Σπάρτη προκειμένου να ανακαλύψει το μυστικό όπλο των Σπαρτιατών, αλλά και την πηγή της ανδρείας τους.
Σύμφωνα με τις έρευνες και τις μελέτες για τα όπλα των Σπαρτιατών, ο καθηγητής ανακάλυψε ότι δεν χρησιμοποιούσαν απλό σίδηρο για την κατασκευή των όπλων τους, αλλά ατσάλι.
Συγκεκριμένα, μελετώντας δείγματα οβολών από το Ηραίον, τον ναό- θησαυροφυλάκιο της αρχαίας Σπάρτης και μετά από εξειδικευμένες αναλύσεις έφθασε στο συμπέρασμα ότι οι Σπαρτιάτες είχαν ανακαλύψει την «πυρηνική βόμβα» της αρχαιότητας, το ατσάλι.
Το ατσάλι ήταν το υλικό που θα μπορούσε να καθορίσει και την διεξαγωγής μιας μάχης, σύμφωνα με δηλώσεις του στην εφημερίδα New York Times.
Αυτό αποτελούσε το μεγάλο όπλο της εποχής, «αντιστοιχούσε στη σημερινή ατομική βόμβα», υποστηρίζει ο καθηγητής. Το άρθρο του Αμερικανού ερευνητή εξηγεί πως το ατσάλι είναι ένα κράμα σιδήρου, αυτό που το κάνει όμως ιδιαίτερο είναι η περιεκτικότητα του άνθρακα, μεταξύ 0,2 και 0,8%, που το κάνει πιο αποτελεσματικό και ανθεκτικό.
Ο δρ. Λάιλ Μπόρστ τονίζει πως οι 300 του Λεωνίδα, δεν κατάφεραν μόνο εξαιτίας της ανδρείας και της στρατηγικής θέσης που διεξήχθη η μάχη των Θερμοπυλών να αποδεκατίσουν τους 50.000 Πέρσες και Μίδες, αλλά και εξαιτίας του πολύτιμου αυτού μετάλλου, που αποτελούσε πανίσχυρο όπλο στα χέρια τους.
Τα ευρήματα της έρευνας του που δημοσιεύθηκαν από τους New York Times αποδεικνύουν ότι οι Σπαρτιάτες μπορεί να είχαν έναν λιτό βίο, ωστόσο από ότι φαίνεται διέθεταν μια πολύ σημαντική καινοτομία στα χέρια τους.
