Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η κατάσταση δεν είναι ρευστή και επικίνδυνη μόνο στη γειτονιά της Ελλάδας και της Κύπρου. Είναι το ίδιο ρευστή και επικίνδυνη σε όλο τον κόσμο, ειδικά στις περιοχές για τις οποίες ερίζουν (και προσπαθούν να ορίσουν) οι μεγάλες δυνάμεις.

Χωρίς αμφιβολία η Τουρκία είναι μία ενοχλητική δύναμη, που ελέγχεται από τον πιο αυταρχικό ηγέτη των χωρών της περιοχής. Οι απειλές του εναντίον του Αιγαίου και της κυπριακής ΑΟΖ είναι

πραγματικές. Ας μην γελιόμαστε, διότι αν δεν προετοιμαστούμε για όλα τα ενδεχόμενα και κυρίως για να αμυνθούμε, μπορεί και να κλάψουμε. Ο Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση αμόκ, αν και εσχάτως επανήλθαν οι πληροφορίες ότι είναι βαριά ασθενής.

Ακόμα και αν συμβαίνει αυτό, αν δηλαδή ο Ερντογάν όντως είναι άρρωστος, δεν πρέπει να μας καθησυχάζει. Διότι έχει δημιουργήσει στρατό αξιωματούχων που σκέφτονται όπως και ο ίδιος. Ακραία ισλαμιστικά, αλλά και αντι-χριστιανικά. Διότι στο ταραγμένο του μυαλό δεν μας αντιμετωπίζει ως Έλληνες, αλλά ως άπιστους και αξίζει κανείς να μελετήσει με τις ώρες, για να το εμπεδώσει, το εξαιρετικό κείμενο του καθηγητή Μάριου Ευρυβιάδη που δημοσιεύθηκε στην Hellas Journal.

Ο κ. Ερντογάν είναι και ένας παράγοντας που επηρεάζει και τη Συρία. Ενώ είναι πιστός σύμμαχος της Ρωσίας και του Ιράν, που στηρίζουν ως να μην υπάρχει …αύριο τον πρόεδρο Άσαντ, η Τουρκία βρίσκεται απέναντί του. Αυτή η διχογνωμία μπορεί να απειλήσει τη συμμαχία του με τη Μόσχα και την Τεχεράνη.

Την ίδια στιγμή, η Συρία μπορεί να αποδειχθεί η αφορμή για ένα νέο γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Διαβάζω τα κείμενα πολλών αναλυτών, που ομιλούν ακόμα και για την πιθανότητα έναρξης του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου αντίπαλοι και όχι «σύμμαχοι» θα είναι η Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ και η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, δύο ανθρώπων και πολιτικών με ισχυρή προσωπικότητα, που δεν τους αρέσει να χάνουν.

Η χθεσινή νέα επίθεση με χημικά, είτε διέπραξε το έγκλημα η κυβέρνηση της Συρίας είτε οι αντίπαλοί της, είναι ένας ισχυρός λόγος για να «μιλήσουν» τα όπλα των υπερδυνάμεων.

Ο Πρόεδρος Τραμπ πιστεύει ότι την ευθύνη έχει ο Άσαντ και ο προστάτης του, ο Βλ. Πούτιν. Αντίθετα, η Συρία και η Ρωσία, αλλά και η Τεχεράνη, η οποία και αυτή στηρίζει στρατιωτικά το καθεστώς του Άσαντ κατηγόρησαν τους αντιπάλους του.

Ειδικά το υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν αναφέρθηκε σε μία νέα «συνωμοσία» εναντίον της συριακής κυβέρνησης:

«Τέτοιου είδους καταγγελίες και κατηγορίες από τους Αμερικανούς και ορισμένες δυτικές χώρες αποτελούν ένδειξη μιας νέας συνωμοσίας εναντίον της κυβέρνησης και του συριακού λαού και ένα πρόσχημα για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης, που σίγουρα θα περιπλέξει περαιτέρω την κατάσταση στη χώρα και την ευρύτερη περιοχή», σημειώνεται στην ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν.

Οι επόμενες ημέρες θα είναι κρίσιμες. Ήδη χθες, μία άγνωστη -μέχρι της στιγμής- χώρα εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της Συρίας με πυραύλους που προκάλεσαν πολλούς θανάτους και τραυματισμούς όπως μετέδωσαν τα κρατικά συριακά ΜΜΕ. Οι Αμερικανοί διέψευσαν ότι βρίσκονται πίσω από τις επιθέσεις, οπότε ο άλλος πιθανός «ένοχος», εφόσον η επίθεση δεν είναι “fake news”, είναι το Ισραήλ.

Δεν μπορεί να είναι η Τουρκία διότι θα θέσει σε μεγάλο κίνδυνο τη συμμαχία της με τη Ρωσία και το Ιράν, δύο χώρες που έχει μεγάλη ανάγκη αυτή τη στιγμή.

Όποιοι και αν είναι αυτοί που κρύβονται πίσω από την πυραυλική επίθεση, όποιοι και αν έριξαν τα χημικά όπλα στους αμάχους, ένα πράγμα έχει σημασία: ότι μπορεί να άναψαν το φυτίλι ενός γενικευμένου πολέμου, στον οποίο θα λάβουν μέρος πρώην και νυν φίλοι και σύμμαχοι, και όπου η Τουρκία -εκτός της Συρίας- θα μπορούσε να βρεθεί στο επίκεντρο.

Ένα είναι σίγουρο, που ίσως συνετίσει τις αντιμαχόμενες πλευρές: Το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών θα είναι αιματηρό και θα προκαλέσει μεγάλες καταστροφές…
hellasjournal.com